Verslag van Rik de Wilde: Deze zaterdag mochten wij op bezoek in Nieuw-Beijerland bij Rokado, in het lokale buurthuis voor de derde wedstrijd van de KNSB. Nu ben ik misschien wat cynisch ingesteld, maar bij een lokaal buurthuis in een dorp in de Hoeksche Waard maakte ik me toch wat zorgen of ik cash moest meenemen om een drankje te kunnen halen – dit was namelijk wel het geval toen wij de laatste keer op bezoek mochten bij Rokado (in Breda, waar ook het parkeren een enorm succes was, al dan niet door onze eigen schuld). Mede daarom was ik positief verrast over de prachtige locatie waar wij mochten schaken, waar cash betalen geeneens een mogelijkheid was. Helaas houdt het hier ook wel weer op met de positieve noot van dit verslag, want ik ga nu verder in op de wedstrijd die we hebben gespeeld.

Ik was zelf als eerste klaar. In de opening speelde ik een dubieuze zet waar mijn tegenstander een paar mogelijkheden heeft laten liggen om met een prettig voordeel het middenspel in te gaan. Ik mocht eigenlijk niet klagen dat er na de opening een volledig symmetrische stelling overbleef waar weinig spel meer was, alhoewel ik nog moest bewijzen dat ik mijn stukken op de juiste velden kon zetten. Mijn tegenstander (en ook de engine) geloofden het wel en er werd besloten tot een relatief snelle remise (na 2 uur spelen).

Deze snelle remise inspireerde onbedoeld ook een paar borden in de buurt. Marcel kreeg weer een vertrouwde opstelling met zwarte pionnen op de witte velden d5, e6 en f5. Waarom dan ook de zwartveldige loper direct wordt afgeruild met al die zwakke zwarte velden weet ik niet, wellicht blijkt hieruit dat ik de opening niet goed begrijp, maar die lijkt mij toch essentieel. Gelukkig deed wit daarna hetzelfde met zijn witveldige loper (met uiteindelijk ook de d4-e3-f4 opstelling, geïnspireerd door zijn tegenstander), blijkbaar bevestigend dat ik het niet goed begrijp, en was er weinig leven in de stelling.

Ben koos op het Skandinavisch met Pf6-Lg4 een vrij timide variant. Daar is natuurlijk niks mis mee, zelf doe ik dat ook, maar als beide partijen dan voor de veilige zetten blijven kiezen dan blijft er een weinig spectaculaire stelling over. Ook hier dus een korte remise partij, en een 1,5-1,5 tussenstand.

Mark snoepte in de opening een pion van zijn tegenstander en na praktisch een halfuur zag ik al helemaal voor me hoe dit zou gaan; alles afronden en in het eindspel het materiële voordeel verzilveren. Mark besloot echter dat het voor de toeschouwers vermakelijker zou zijn als hij zich wat passief zou opstellen en zijn tegenstander het initiatief zou laten pakken (of was dit toch wat onnauwkeurig?) waardoor zwart een prima compensatie kreeg voor de pion. Het werd een scherpe stelling met matmotieven aan beide kanten van het bord (op een bepaald moment in de partij bestond de g-kolom uit 2 koningen, 1 dame en 5 pionnen van wisselende kleuren!). Uiteindelijk trok Mark aan het langste eind en kon hij het punt bijschrijven.

Bij Piet ging het helaas minder. Hij had een zeer interessante opening, waar beide spelers een soort wedstrijd hadden wie het langst het durft uit te stellen om te rokeren. Er werd aan beide vleugels zoveel ruimte gepakt door allebei de spelers, dat rokeren er ook zeer onaantrekkelijk uitzag. Hoewel ik optisch toch mooie kansen zag voor Piet, is hij ergens het initatief kwijt geraakt en kon zwart door de stelling heen breken. Zo kwam er een gelijke stand met nog 3 borden over die nog de tijdscontrole moesten halen.

Lennard had een Leeuw op het bord met tegenovergestelde rokade. Het leek mij een dynamische stelling na de opening waar beide partijen waarschijnlijk tevreden waren. En nadat ik een paar zetten later terugkwam had Lennard opeens stevig het initatief in handen, en toen hij een kwaliteit voorkwam en nog steeds het initiatief hield, gaf zijn tegenstander op.

Freek gebruikte in de opening relatief veel tijd, maar die investering betaalde zich terug in het middenspel. Uiteindelijk kon hij met zijn toren binnenkomen en was het duidelijk dat Freek het initatief had. Helaas bleven er nog veel zetten over in relatief weinig tijd. Freek deed echter de juiste zetten en de winst leek voor het grijpen. Een remise aanbod werd afgeslagen en Freek speelde door. En helaas kreeg hij het deksel op de neus toen er opeens een tussenschaakje in de stelling zat waardoor Freek een toren verloor en direct kon opgeven. Heel erg jammer, wel goed doorgespeeld ook voor het team belang!

Dan blijft Martijn nog over. Hij had een interessante opening waar hij een pionnetje verloor, maar hij had daar wel een ontwikkelingsvoorsprong voor terug en de stelling leek optisch nog gelijk. In het middenspel werd de balans bewaard, maar richting de tijdscontrole bleef er minder tijd over om juiste afwegingen te kunnen maken. Nadat een dameruil uit de weg werd gegaan (die gek genoeg de beste kansen leek te geven op een gelijke stelling) kon wit toeslaan en het initatief overnemen. Daarna was er geen redden meer aan, en resulteerde dit opgeteld in een 4,5-3,5 nederlaag voor ons.

En nu hebben we 3 punten uit 3 wedstrijden. Erg jammer, we hadden toch wel op meer punten gehoopt uit de eerste partijen. Wel is het een verbetering van vorig jaar toen we 2 punten hadden. Daarna hebben we de overige zes wedstrijden nog weten te winnen. Laten we ons voornemen om dit jaar hetzelfde te doen, en wie weet wat ons dat dan nog brengt.