Leuk stuk van weer een nieuwe verslaggever en wel Xander Prijs: Op dinsdag 1 oktober mocht Dordrecht 3, dat tijdens de zomerstop heeft ingezet op verjonging, de RSB competitie thuis in de Crabbehoeve aftrappen tegen Hoeksche Waard 2. Voordat de wedstrijd goed en wel begonnen was, mocht Dordrecht al een 1-0 voorsprong noteren omdat onze nieuwe kopman Jan geen tegenstander bleek te hebben op bord 1.

Heel lang heeft Dordrecht niet van de voorsprong kunnen genieten. Al vrij vroeg op de avond moest Edward op bord 7 capituleren: 1-1. Uw verslaggever zou u graag vertellen wat daar gebeurde, maar ik heb helaas erg weinig van deze partij gezien. In het vroege middenspel dacht ik dat Edward een loper kon winnen. Hij liet echter na de loper te slaan en zijn tegenstander liet vervolgens na de loper te verdedigen, wat doet vermoeden dat er een tactische reden was dat dit stuk immuniteit genoot.

Xander, op bord 3, zette Dordt weer op voorsprong. In een gesloten stelling – die door Martijn als “saai” werd getypeerd, maar die ik liever “solide” zou noemen – wist ik met zwart mijn tegenstander een pionnetje af te troggelen. Toen ik niet lang daarna ook nog een kwaliteit ging winnen, waar wit geen enkele compensatie voor had, gooide mijn tegenstander de handdoek in de ring.

Op bord 6 speelde Lennart een spannende partij. Lange tijd zag zijn aanval er goed uit, en toen er een wel heel verleidelijk stukoffer op zijn pad kwam kon hij dat niet weerstaan. Helaas bleek het offer niet geheel correct: 2-2.

Het einde van de partij op bord 8 leidde bij uw verslaggever enigszins tot verwarring. Ik had het punt voor Dordrecht al genoteerd, maar debutant Rob bleek in een voor hem gewonnen stelling de vrede te hebben getekend. Deze remise viel tegen voor Rany, die aan de hand van de eindstelling ook dacht dat Rob gewonnen had. Omdat Rany de volgende ochtend vroeg moest opstaan voor stage, wilde hij graag naar bed (tot zover de vruchten van verjonging). Remise op bord 8 betekende dat hij zelf nog even moest doorspelen.

Arie, op bord 4, werd geconfronteerd met de Franse verdediging. Het Frans is een solide verdediging waarin wit een ruimtevoordeel heeft, maar zwart krijgt daar een veilige stelling zonder zwaktes voor terug. Zwart moet wel een obscure regionale variant hebben gespeeld, want hij ging zo energiek met zijn pionnen naar voren dat van een veilige stelling nauwelijks sprake was. Arie maakte dankbaar gebruik van de open lijnen die waren ontstaan: 3,5-2,5.

Terwijl de tegenstander van Arie moedig met zijn pionnen ten strijde trok, waande de tegenstander van Martijn op bord 2 zich meer een schuchter egeltje (maar geen Hedgehog). Met openingszetten als .. c6 en .. d6 leek ‘vooral niet teveel risico nemen’ het devies. Martijn had andere plannen: g4!?. Zijn energieke spel leverde uiteindelijk de overwinning op. Dat de overwinning inmiddels was veiliggesteld betekende dat Rany remise kon aanbieden: 5-3.