Door John van der Laar

In de eerste klasse degradeert Dordrecht 2 na de verloren uitwedstrijd tegen CSV 2. In de Hoofdklasse waart het degradatiespook rond nabij dezelfde twee ploegen. Ondanks de belangrijke winst thuis tegen Shah Mata 1, zal de laatste wedstrijd tegen CSV op vrijdag 25 mei allesbeslissend zijn. Door de bordpunten heeft Dordrecht genoeg aan een gelijkspel, bij winst door CSV handhaven zij zich ten koste van ons team.

Vorige maand tegen Shah Mata deed ons hoofdklasseteam wat het doen moest: winnen. Hierdoor is de ploeg uit Rotterdam-Zuid praktisch gezien gedegradeerd. Wij zorgden er toen voor dat we lijfsbehoud in eigen handen houden.

De avond begon wat onhandig met een hardhandig verlies van Marcel Pluymert:

Geboren gambietspeler Theo van der Sluis heeft hier 12.Dc2 gespeeld met een dubbele dreiging op veld g6 en het stuk op c5. Marcel speelde zijn loper terug naar e7 en werd vervolgens kapot geofferd op g6. Uit piëteit met onze gewaardeerde basisspeler laten we de vervolgzetten hier achterwege. Niet ingewikkeld te zien dat het begint met 13. Lxg6+ hxg6 14. Dxg6+ Kd7…

Gelukkig pakten we voor tienen een voorsprong die we niet meer uit handen namen. Na een nauwkeurige veldinspectie van de teamleider bleek Rik aan bord 2 een kwaliteit voor te staan.  Althans, op de gang werd mij gevraagd nog eens goed naar dat bord te kijken. Zijn tegenstander   Arthur Seiji Nishikawa zat onbewogen achter het bord en.. tsja, je verwacht het niet hé, maar de kwaliteit bleek na een hertelling gewoon een volle toren. Handig zo’n non-playing captain???

Wouter pakte op dat moment met een achterwaartse dubbele aanval op zeer fraaie wijze een kwaliteit, waarna niet veel later Kristian Zaydulidi verbouwereerd een compleet stuk weggaf.

Cor accepteerde om 22.15 uur het remiseaanbod van de immer gevaarlijke René de Lange. Gelijke lopers met een pionnenstructuur die wat beter leek voor Cor. Tegelijkertijd kon het wel zo’n stelling worden waarin je als witspeler vrij makkelijk een naar voren rennende pion uit het oog zou verliezen. Thuis op de bank, of ontspannend wandelend langs het bord lijkt het allemaal makkelijk, maar met de wedstrijdspanning erbij is de schaakwerkelijkheid allesbehalve klip-en-klaar.

Lennard en Jacques hadden rond elven in overleg een remiseaanbod afgeslagen, bordpunten kunnen tenslotte ook nog een rol spelen in het slot van deze competitie.

In de wederzijdse tijdnood tussen Bram Stein en Lennard kreeg laatstgenoemde wat lucht door een tijdsstraf, misschien mede daardoor toverde Lennard met zijn zwarte stukken een fraaie remise op het bord:

Na ruilen en rennen op de damevleugel leek Professor Steijn de winst binnen te sprinten met zijn pionnen. Met het prachtige 1…Ph8! Bleek het alsnog een puntendeling.

Met twee volle borden hadden we nog twee partijen op het menu. Piet was in een manoeuvreerpartij wat achter in tijd gekomen. Tegenstander John Onderdelinden dacht: “Als we gaan schuiven, dan schuif ik gewoon mee.” Helaas voor Piet pakte dat goed uit voor de sympathieke Shamataan. Om 23.32 werd tot opgave gedwongen nadat de zware witte stukken achter de pionnenketens van beide spelers waren gedoken. Het witte initiatief zorgde voor een niet te stoppen pionnenroof door de vraatzuchtige witte dame.

Aan bord 4 had Jacques na een zoekend begin een heerlijk avondje aanvallen op de kaart gezet.

Op zet 13 dacht David van der Mast met f5 voor rommelkansen te gaan wanneer Jacques zou kiezen
voor het te gierige Dxg6. Met 14.Dg3 Le8 was 15. Tab1! de zet waarmee wit liet zien het spelletje van
een koningsaanval wel te begrijpen. Heerlijk om er getuige van te zijn, en waarschijnlijk de meeste
voldoening als je het zelf zo mag spelen:

15…De7 16. Pc4 f5 17. Dg3 Le8 18. Tec1 g5 19. Pa5 Pb6 20. De5 Th7 21. Lb4
Df7 22. Ld6 Kd7 23. Pxb7 Tc8 24. Lb5 Pd5 25. Lxc6+ Txc6 26. Txc6 Kxc6.

5-3 voor Dordrecht. Zie de Netstand op de RSB-site en concludeer dat het degradatiespook, ondanks
deze noodzakelijke winst, ons tot 24 mei lastig blijft vallen. Op naar lijfsbehoud!

(DALL-E 3 - AI)

Groet, TL John