Deze zaterdag mochten wij naar Rotterdam (weer lekker dichtbij) om te spelen bij Erasmus 1. De speellocatie van Erasmus 1 bevindt zich in een recreatieruimte van een bejaardenflat. Als je van je bord ging om even niet meer met je stelling bezig te zijn, was er genoeg afleiding te vinden om ook te overpeinzen. Op de weekmenu’s stonden bijvoorbeeld gerechten met sausijsjes (zijn dit saucijsworstjes, of ijsjes met saus?) en aardappel-fantasie (is dit de fantasie van de kok, of krijg je een droge aardappel waar je zelf iets lekkers bij kan fantaseren?). Ook was de vorige verslaggever van Dordrecht 1 langsgekomen om de wedstrijd te bekijken. Van Adri heb ik wat tips gekregen hoe je als verslaggever geheel je eigen waarheid op papier kan zetten, en er niemand zal zijn die dat achteraf bij je zal betwisten. Met deze wijsheid in het achterhoofd, bij deze mijn beleving van de wedstrijd tegen Erasmus 1.

Ben speelde op bord 5 tegen het Frans de paracetamolvariant. Dat betekent dat je eigenlijk ziek ben, je niet last-minute wil afmelden voor de wedstrijd, dus dan maar zonder enige ambitie de afruilvariant kiest en je stukken ergens neerzet. Verder valt er weinig te vertellen over deze wedstrijd, fijn dat Ben plichtsgetrouw is op komen dagen voor deze remise.

Mark was wat ambitieuzer op bord 1. Met wit had hij een licht voordeel, en hij dacht dat in een koningsaanval verder uit te breiden, maar er werd zeer nauwkeurig verdedigd. Met twee pionnen achterstand leek het voor de toeschouwers erop dat Mark eieren voor zijn geld moest kiezen met eeuwig schaak. Mark speelde echter door (later bleek dit verrassend genoeg verantwoord, de engine geeft een miniem voordeel), ook omdat zwart nog wat praktische problemen had. En vlak daarna maakte zwart een blunder waarna het direct uit was.

Bij Marcel was iets vreselijks mis gegaan in de opening. Dat was althans mijn conclusie, de bekende c3-d4-e3-f4 structuur was nergens te vinden, maar er stond een pion op e4 en de f-pion bleef nog gewoon op de tweede rij staan. Het verraste mij niet dat Marcel dus niks uit de opening bereikte, en werd dit een op het oog vrij tamme remise.

Op mijn bord (Rik) was het iets dynamischer, vanuit de Winawer opening kwam een tweesnijdende stelling op het bord waar we beiden veel moesten rekenen, en op het moment dat de stelling ontbrandde bleef er helaas weinig tijd over om alles goed te berekenen (en dan vooral bij mijn tegenstander). Helaas voor mij slaagde ik er niet in om de juiste zetten te vinden, ondanks dat mijn zetten er optisch veelbelovend uitzagen, was het echter mijn tegenstander (Redactie: voormalig wereldkampioen correspondentieschaak Gert Timmerman) die met de beperkte tijd de juiste zetten vond en mij uiteindelijk mat zette. Tussenstand 2-2.

Jacques kreeg de Moskou variant op het bord waar hij ogenschijnlijk zijn pluspion mocht houden zonder dat wit de compensatie hield. Of was dit een langetermijncompensatie? Want zijn tegenstander kwam uiteindelijk gevaarlijk terug met een aanval op de koning van Jacques. Gelukkig kon er worden afgewikkeld naar een dubbeltoreneindspel wat uiteindelijk remise werd.

Adel kwam met een prachtige stelling uit de opening, maar ergens is de stelling vervlakt en bleef een potremise eindspel over. Op enig moment echter had Adel opeens een stuk meer en was het direct klaar. Wat er precies gebeurd is, is mij niet duidelijk geworden, maar gelet op de snelheid waarmee de tegenstander van Adel het gebouw verlaatte, zal hier een vreselijke blunder aan vooraf zijn gegaan.

Piet viel voor het eerst dit seizoen bij ons in en leek net als de rest van de aanwezige familie niks uit de opening te krijgen. Piet speelde echter door tot in het eindspel, en het einde heb ik verder helaas gemist. Gelukkig ben ik er op gewezen dat ‘zijn pion gewoon door kon rennen’ (nog bedankt Jacques), zodat de lezer van dit verslag ook een goed beeld krijgt van de overwinning van Piet.

Lennard was ook nog tot laat bezig. Hij won in het middenspel een kwaliteit, en dit voordeel werd in het verre eindspel verzilverd, ondanks dat het zeker niet makkelijk leek om dit zo voor elkaar te krijgen. Eindstand 2,5-5,5!