Gisteren behaalde het tweede tegen het Brabantse Asten een regelmatige overwinning met 5-3. Helaas ging het eerste thuis nipt ten onder, waarover later meer. Hieronder verslag van coach Ton..

Mooi op tijd arriveerden we in het gezellige Asten clublokaal, alwaar nog 2 teams bleken te spelen. Na de gebruikelijke plichtplegingen, waarbij nu ook het horloge op tafel moet (!?), begonnen we als favoriet aan de wedstrijd. Na amper een uurtje stonden we al op een geruststellende 2-0 voorsprong.

Matthijs counterde het Schots voortreffelijk en won met een prachtig paard schaak een volle toren. TC Edward gaf het goede voorbeeld en met eveneens een fraai paard schaak won hij zelfs de Dame.

Vlak daarna verloor Rany in al slechte stelling een stuk na een mislukte opening. Het pionoffer van zwart gaf wit vele mogelijkheden, maar Rany koos niet het goede plan zo bleek in de analyse. Op de vraag van de Teamcaptain wat hij de volgende keer daaraan ging doen volgde droogjes: “Winnen !!”

Kopman Martijn tilde de score naar 3-1. Tegen zijn op papier gelijkwaardige tegenstander werd in een Konings Indisch met een vroeg g2-g4 gelijk de aanval gezocht. Met het fraaie Pd5! (alweer een Paard zet dus)  kwam Martijn een toren voor. Na Dame ruil was het eindspel een ‘piece of cake’…

Daarna duurde het even voor de 4-1. Victor speelde een rustige Konings Indisch, waar lange tijd het evenwicht niet verbroken leek. Na de vrijwillige Dame ruil van Victor onder het motto ‘je probeert toch wat’ ontbrande het pionneneindspel. De Tovenaar van Wielwijk deed zijn naam weer eer aan en won. In de analyse zou wit met het geraffineerde pionoffer b3-b4 toch echt ‘hebben kunnen winnen’.

Harrie liet er deze middag geen gras over groeien wie de sterkste was. Met gestaag positioneel spel werd er steeds weer een pionnetje opgepeuzeld. Mooi werk en de teamoverwinning binnen met 5-1.

Xander probeerde lang op de zwarte Koningsstelling te beuken, maar zijn tegenstander verdedigde zich uitstekend. Na de niet verplichte Dame ruil liepen op de Damevleugel de zwarte pionnen vrolijk naar de overkant, alwaar Xander zich sportief mat liet zetten. Goed gevochten, volgende keer beter.

Als laatste was invaller Daan bezig. Na 40 zetten tijdcontrole 40 zetten leek de gesloten stelling goed voor remise. Helaas vergooide de befaamde 41^e zet (als de spanning er even af is) een cruciale pion. Jammer, maar volgens ‘ervaringsdeskundige’ Ton zal Daan dit over 40 jaar nog kunnen herinneren?!

Zaterdag 16 December gaan we naar het sterke Galde in Soerendonk. Coach Ton zal er zeker bij willen zijn om te shoppen bij abdij Achelse kluis, voor de insiders bekend van de Belgische trappistenbieren.