Dordrecht 1 vertrok vrijdagavond naar Capelle in de wetenschap dat we veilig zijn. Voor CSV gloort echter het kampioenschap van de RSB. Na de zeven klapper tegen ons (ja echt: 7-1) moet er daar gewacht worden op de laatse, plotseling uitgestelde, wedstrijd van Messemaker (RSB: ?).

We zaten amper of we stonden achter. Marcel Pluymert op bord 6 had nota bene als enige meer ELO als zijn tegenstander, draait een goed seizoen maar.... zag gewoon stikmat in de opening over het hoofd. We zullen niet herhalen wat Marcel zei, laat staan dacht. Om een uur of half 10 stond het plots al 0-2:

Ton Slagboom offerde zich laat op als invaller omdat TC John maar 7 spelers wist te vinden. Uitgerekend op bord 8 trof hij topper Roel Trimp, die geruild had met 'zijn' bord 2. Denkend aan de Leeuw bedenker Leo Jansen werd g2-g3 met h7-h5 bestreden en dat werkte redelijk goed. In de analyze kon Roel geen duidelijk voordeel voor wit vinden en dat werd thuis door de computer bevestigd. Na een blunder op zet 14 verloor Ton een kwal en de partij opgegeven.

Daarna volgde vrij snel en geruisloos witte nederlagen van Victor van Blommestein en Arie van Heeren op de borden 5 en 7. Tussenstand dus gewoon 0-4. Een paar opstekers volgden. Eerst met zwart Piet Pluymert op bord 4, die de witte f4 opstelling tegen de Leeuw met exd4 bestreed. Via zeer actief tegenspel werd een mooie remise genoteerd. Datzelfde resultaat behaalde Cor Oliemans, die met wit en ruim 200 ELO minder een uitstekende partij speelde. In een pot met tegenstellende rochades was vuurwerk verzekerd en leek Cor eerder met zijn aanval op zijn damevleugel. Met een vol bord werd de vrede getekend.

Op bord 2 kreeg John van de Laar het Capelse jeugdtalent tegenover zich. Na een ogenschijnlijk beroerde opening keepte John de avond zoals hij dat kan. Helaas werd het niet zijn avond, die al slecht begon als TC en slecht eindigde toen hij vlak bij de opruimkast bleek te zitten. Na kwal verlies gaf John het op.

Tot slot bleef kopman Jan Willem Versloot over. Bijna leek hij een vrije f-pion te verzilveren, maar uiteindelijk gaf de zwarte vrije a-pion de doorslag. Sportief beaamde zijn tegenstander dat het eindspel ergens wel remise 'had' moeten zijn. Als toeschouwer vond ik inderdaad dat Jan Willem het halfje verdiend 'had'. 

Ton Slagboom