Zaterdagmiddag 13:00 uur. De 4e ronde van de KNSB competitie trapt af. Ons eerste, met 1 punt uit 3 wedstrijden, moet het opnemen tegen het eerste van Rijswijk. Ook Rijswijk doet het tot nu toe niet geweldig. De ploeg staat laatste met 3 verloren matches. Voor lijfsbehoud in de tweede klasse is het dan wel belangrijk om wat punten te pakken. Met Jan Willem op het 7e bord als invaller voor Marcel begonnen we aan de opgave.

Na een uurtje of twee spelen was er nog niet veel verstoord in de balans van de wedstrijd. Alle borden stonden nog redelijk gelijk. Lennard op bord 1 stond een pionnetje voor, maar het materiaal begonal aardig uit te dunnen. Roland stond een pionnetje achter, maar er leek nog wel sprake van wat compensatie alhoewel zijn tegenstander, met een paard op f5 wel een stevige grip had op een groot gedeelte van het speelveld en het daarmee moeilijk maakte voor Roland om wat tegenspel te creeeren. Rik stond best wel aardig leek het, maar had veel tijd verbruikt.Jacques had in een rustige stijl, een strategisch voordeel opgebouwd. Mark kende de opening die zijn tegenstander koos, iets beter waardoor hij een voordeel kreeg. Zijn tegenstander begon een pionnenstorm om de aandacht van het echte gevaar af te leiden, maar Mark liet zich niet van de wijs brengen en ving de aanval soepeltjes op en begon ondertussen ook zelf aan een mooie aanval. Piet zette zijn partij rustig op, maar werd langzaam een richting op gedreven waarin hij zich niet senang voelde. Jan Willem zette zijn partij ook stragisch gezond op. Wit had een klein beetje ruimtevoordeel en een beetje druk op de zwarte e-pion, maar Jan WIllem dfichtte alle gaatjes en stond solide. Ook Joop zette zijn partij rustig op en de balans leek in het middenspel, waarin alleen de dames geruild waren volledig in balans. De stelling was wel dichtgeschoven en er werd omzichtig gemanouvreerd.
De eerste die een resultaat behaalde was Piet. Hij vertrouwde de stelling toch al niet en nam het remiseaanbod van zijn tegenstander graag aan. (0.5-0.5). Met een prachtige zet (Ta8-a3) maakte Mark een hardhandig einde aan de hoop van zijn tegenstander. De zet forceerde direct verdedigend ingrijpen en bood zijn tegenstander geen mogelijkheden de eigen aanval in te zetten. Er werd nog een wanhoopspoging gedaan om de dame te geven tegen een toren en een stuk, maar er bleef niets over om mee te spelen. 3 zetten later had Mark gewonnen (1.5-0.5) In een gecompliceerde stelling, die voor beide partijen gevaren inhield, kreeg Rik een remise-aanbod. Hij schatte in dat het te riskant was om door te spelen en gezien de tussenstand nam het aanbod aan (2-1). Vijf partijen bleven over. Jacques en Lennard met een voordeel(tje), Roland met een nadeeltje en Jan Willem en Joop min of meer gelijkstaand. Hoopvol dus, maar er kon nog van alles gebeuren: Jan Willem probeerde onder de druk uit te komen met e5, waarmee hij dacht zijn gekwelde e-pion te kunnen oplossen en Joop verbrak de spanning in het midden door een pion te ruilen. Hij dacht ermee wat druk te krijgen op de koningstelling. In een paar minuten tijd leek het opeens op dat Lennard en Jaques hun partijen wel moesten winnen om nog zicht op een matchpunt te behouden. Gelukkig hielden beide spelers het hoofd koel en snel na elkaar wonnen Lennard (3-1) en Jaques (4-1) in vlekkeloze stijl. Nog een halfje uit de overgebleven 3 partijen.....
Roland kwam een beetje in tijdnood en zijn tegenstander bouwde zijn pion voorsprong heel voorzichtig uit naar een steeds groter wordend voordeel. Toen, in tijdnood, ook nog eens materiaal verloren zou gaan door een paard-vorkje gaf Roland op (4-2). Jan Willem kreeg geen kans meer om terug te komen in de wedstrijd. In de analyse werd nog wel een manier gevonden om het moeilijker te maken, maar in pricipe werden al zijn stukken zodanig vastgezet dat hij zich nauwlijks meer kon bewegen. Toen in die stelling de f-pion doodleuk de al zwaar belaagde stukken ook nog eens kwam bedreiden was het heel snel uit (4-3). Alleen Joop kon nu een tweede matchpunt nog redden, maar hij had inmiddels een kwaliteit achterstand (T+3pi tegen L+3pi). Hij bleef nog een kleine anderhalf uur knokken maar zijn tegenstander maakte geen fouten. De nederlaag bleef niet te ontlopen (4-4). Ik denk dat geen van de ploegen erg blij van de uitslag werd, maar het was wel een eerlijke afspiegeling van het verloop van de wedstrijd. De wonderen moeten nu wel beginnen op 16 december als we uit-spelen tegen BSG 1