Als eerste kampioen van de hoofdklasse nieuwe stijl, voelt het alsof Dordrecht de oudste rechten heeft op de winst. Tegenstander Messemaker 1847 maakt aanspraak op de titel “oudste schaakclub van Nederland”. Dit wordt her en der betwist, maar daar gaan we het nu niet over hebben.

Dat Dordrecht eigenlijk ook niet de oudste stad van Holland is, gaan we hier tenslotte ook niet betwisten. De Messemakersteeg in Gouda bestaat niet meer en wij zijn ook niet meer de regerend kampioen van de hoofdklasse. Dat we al vaker tegen elkaar gespeeld hebben op KNSB- en RSB-niveau is dan logisch, want ook Schaakclub Dordrecht gaat al meer dan een eeuw mee.

Het werd een ouderwetse pot waarbij de uitslag werd beslist in de details.
Binnen een uur heeft Jan Willem de winst te pakken tegen Leen de Jong. Het kan verkeren, de opening is nog niet afgelopen of een vorkje bedreigt de Dame, met stukverlies als gevolg. De analyse duurt uiteindelijk langer dan de partij zelf, maar ook daar zijn we schaker voor en leren we er weer van.

Aan bord 4 Victor Koppelaar na 10 zetten in een scherp (theoretisch) gevecht met invaller ’s Gravendeels Groothoofd Arjan van der Leij. Volgens een supporter die anoniem wenst te blijven, had Victor kunnen weten dat 14.Ld3 nauwkeuriger is dan 14.Le2. Deze Ton S. beweerde op de avond zelf, dat Victor dit eerder ook al eens gespeeld had. Bij het naslaan van de boeken en de statistieken bleek dit inderdaad het geval te zijn. Met een stuk tegen vier pionnen een heerlijke partij voor de toeschouwers.

Aan de borden 6 en 7 hebben Wouter en Cor beiden vanuit de heup druk op de stelling: Wouter met een zwarte loper op d3, ondersteund door de pion op c4; Cor door zijn voorzichtige ruimtevoordeel.

Aan bord 8 heeft Marcel een gezonde witte stelling. Wouter wordt ingeschat op een punt, Cor en Marcel beiden op een half punt. Bij Piet aan bord 2 doen de witte velden en zijn Koning op f1 wat pijn aan de ogen. Henk-Jan Evengroen laat deze avond zien dat hij goed uit de voeten kan in dit soort stellingen. Piet krijgt werkelijk geen enkele kans om ook maar een strohalm beet te pakken. Op zich geen schande, John verloor een paar jaar geleden (toen tegen De IJssel) op een soortgelijke wijze van deze relatief sterke schaker.

Jacques is aan 3 gestart met een flankaanval. Zware zwarte stukken op de centrumlijnen tegenover witte zware stukken van Jacques achter opgerukte op de f-, g- en h-lijn. Na de 17e zet van zwart stapt Erik Hennink in de denktank. Een goed moment, want met 17…b4 van Hennekes is het “game on!”. Tijdens deze denktankfase neemt Marcel remise aan en krijgt Cor steeds wat minder grip op de stelling.

Aan bord 1 twee lijstaanvoerders tegen elkaar. Mark met zwart een vrijpion op b4, die de damevleugel van Peter Scheeren behoorlijk bezighoudt.

IM Peter Scheeren (2356) – IM Mark Timmermans (2401)

Wit heeft hier 12. e4 gespeeld, waarna wit een probleem voor zichzelf creëert. Vanaf hier blijft zwart de druk erop de houden. Na 12...La6 13. b3 Lxc4 heeft zwart voor de rest van de partij die gevaarlijke vrijpion over die uiteindelijk, na vele afwikkelingen, het eindspel in Mark’s voordeel beslist. De techniek van de sterkere spelers blijkt, want het punt wordt pas klokslag 23.00 uur opgeschreven. In de analyse past het allemaal precies: de kracht van het witte loperpaar blijkt niet opgewassen tegen de opmars van de vrije b-pion.

Het zwarte bord 3 gaat na de denktank in vuur en vlam. Mooi ingeschat van Jacques dat zijn flankaanval wat kan opleveren. Wit lijkt met ruilen op f6, gevolgd door 17.Pg5 met tegenspel op h7 en e6 (waar Jacques’ aanvalsloper staat) gevaarlijk te counteren. In het vervolg wint Jacques twee pionnen, maar mist volgens Harrie van de Velde mat in 4. Om vier over elf blijkt dat in de analyse inderdaad zo te zijn. De twee pionnen extra leveren positioneel geen winst op. Sprankelend gevecht, helaas zonder winnaar.

Aan bord 4 Viktor Koppelaar (1866) – Arjan van der Leij (2034) met zwart in tijdnood:

Dit is de stelling na29 zetten. Dreigende zwarte pionnen tegenover Victor’s Dame en Paard rond de Koningsstelling van Arjan. Computers taxeren dit zonder emotie, mensen nemen in hun beslissing heel wat cortisol en adrenaline mee… Victor lijkt het voor elkaar te krijgen na 30.g4 Tfe8 31.Dg2 d4 32.g5 Kh8 33.gxf6 gxf6, maar hij laat de door hemzelf geopende g-lijn aan zwart. Direct Tg1 is veel sterker dan het gespeelde 34.h6. Een computer zegt dan +6, het hart en het hoofd van toeschouwer en speler zijn net wat minder klinisch. Arjan speelt elke zet met zijn laatste 20 seconden… Helaas voor ons blijkt dat genoeg voor zijn winst.

Rondom deze tijdnood verliest Cor na ruil in het centrum de controle en ook vrij geruisloos zijn partij. Om 23.25 is het bij Wouter ietwat “uit de hand geëscaleerd”. Wouter noemt dat dan een creatieve partij… Een verloren kwaliteit gecompenseerd door flankdreigingen. De overgang van middenspel naar eindspel is net begonnen met de nodige tijdsdruk. In een intern seizoen waar Wouter na elf uur s ’avonds drastisch onscherp speelt, laat hij nu prachtige verdedigingskunsten zien.

Wit aan zet kan niet winnen. Uiteindelijk probeert wit het met Kf6. Na Pd7+ en de pion slaan is het remise, want de loper heeft de verkeerde kleur om de zwarte koning weg te drijven van het promotieveld van de randpion.

Gouda wint miniem van Dordrecht en pakt de kop in de hoofdklasse. Dit alles voorlopig onbetwist. Volgende afspraak is uit tegen Krimpen op maandag 12 december.

John van de Laar