Dinsdag mochten wij de aftrap verzorgen van het RSB seizoen. Op het programma stond direct de Dordtse derby tegen onze stadsgenoten van De Willige Dame. Zij hebben een groot verschil in ELO tussen hun top- en staartborden. Wij zijn juist een ELO-homogeen team. Wij moesten het dus van de midden- en staartborden hebben. Na een welluidende introductie van alle spelers door Hans B. kon de strijd beginnen...:

De meeste borden begonnen rustig, op een paar borden was er gelijk vuurwerk. Hans S. op bord drie was al na iets meer dan een uurtje de eerste die zijn koning moest omleggen. Een verkeerde keuze in het middenspel kwam hij niet meer te boven. 0-1. Ongeveer een uurtje later kwam de tweede uitslag binnen. Bij Erwin op bord zes was het al direct in het begin vuurwerk met een vreemde opening. Ik heb hem even opgezocht, het was de Alekhine's defence, Krejcik variation: e4, Pf6, Lc4. Erwin kreeg er een leuke aanval door waarbij hij een pionnetje op f7 afsnoepte van zijn tegenstander. Helaas bleef er uiteindelijk een eindspel over met ongelijke lopers, waarbij die pluspion niet te verzilveren bleek: remise.

Rond een uur of elf, tijdnoodfase, begonnen de uitslagen elkaar snel op te volgen. Martijn op bord vier was al heel de avond een zwarte leeuw aan het bestoken. Zijn tegenstander Pearl hield heel lang stand, maar moest uiteindelijk toch toegeven dat Martijn zijn koningsaanval te sterk was en gaf op. 

Ton op bord zeven had een moeilijke avond en kreeg op zijn beurt een gevaarlijk uitziende koningsaanval te verduren. Nadat hij die onschadelijk had gemaakt, maakte zijn tegenstander een ernstige fout en gaf ook op. Dick was de volgende die een punt pakte op bord acht. Ik heb niet veel van die partij meegekregen, maar een achterstand van 2 pionnen was voor zijn tegenstander voldoende om op te geven.

Toen was het tijd voor de topborden.  Met een scheve materiaalverhouding van een kwal tegen wat pionnen werd op bord twee remise overeengekomen. Een goed resultaat van Theo, die later heel belangrijk bleek: 4-2, nog een halfje te gaan.

Arend op het eerste bord had een moeilijke avond. Tegen Remco van Vaalen hield hij heel lang stand, en hij probeerde remise af te dwingen door de stelling volledig gesloten te houden. Dat lukte net niet, en eenmaal de doorbraak geforceerd door Remco was het snel over voor Arend.

Ik zat zelf op bord vijf en mocht weer een keer tegen de voorzitter van de tegenstanders spelen. Ik kwam goed uit de opening, overzag een zet in het middenspel wat me een kwal kostte, en omdat ik later ook mijn vrijpion kwijtraakte kon ik alleen nog gokken op de tijdnood van mijn tegenstander om terug te vechten. Dat lukte wonderwel en nadat ik de volledige materiaalachterstand had weggewerkt bood ik remise aan. Cor accepteerde. De eindpositie was waarschijnlijk makkelijk gewonnen (werd mij later verteld), maar ik was blij het beslissende halfje binnengebracht te hebben.

Eindstand 4,5-3,5. Een goed begin.                                                                                                                                                    Anton de Maertelaere

Openingsspeech van Hans met de hoofdrolspelers aan de topborden Arend en Theo daarachter (Ton).