In een ouderwets volle speelzaal in het Cygnus Gymnasium in Amsterdam werd afgelopen zaterdag de 7e ronde van de KNSB competitie gespeeld. Het eerste team ging op bezoek bij het tweede team van VAS. Het werd weer een heerlijke schaakmiddag...

Het is natuurlijk nooit een pretje om te parkeren in Amsterdam en het is ook nog eens ruim een uur rijden, dus om kwart over elf vertrok het gehele team vanaf het Centraal Station in Dordrecht in twee auto's richting de hoofdstad. Helaas is nog steeds een aantal van onze spelers niet beschikbaar en dus hadden we weer drie invallers nodig. Dit keer waren John van de Laar, Wouter de Bruin en ikzelf van de partij om het achttal vol te maken.

In een prachtig zonnetje tuften we met een gezapige snelheid door het hollandse landschap. Immers, benzine en parkeren is inmiddels zo duur dat een ongewenste prent wel heel onwelkom is.
Omdat ik pas net had ontdekt dat het tegenwoordig ook mogelijk is om een parkeerplaats te reserveren in de hoofdstad, ging ik op zoek naar zo'n mogelijkheid in de buurt van de speelzaal en wat bleek: op ongeveer 1 minuut lopen was die mogelijkheid er! Kortom alles zat mee.

De speelzaal was lekker druk, navraag leerde dat VAS 1 t/m VAS 6 er een KNSB thuiswedstrijd speelde, waaronder een tegen de nieuwe vereniging "Beserkers". Deze pas opgerichtte vereniging speelt in de 5e klasse met een gemiddelde rating van ongeveer 2300! Deze club speelt overigens ook in dit gebouw haar thuiswedstrijden.

Dan de wedstrijd: Met een uitgekiende opstelling, waarin John en ik op de eerste 2 borden speelden en Wouter op het laatste bord, gingen we van start. Vanaf het begin was dus wel duidelijk dat het resultaat vooral vanaf het middenveld moest worden gescoord. Aangezien ik zelf ook speelde, heb ik geen gedetailleerd zicht op hoe de wedstrijden verliepen. Wel dat John in een Caro-Kann en ik in een engelse opening, al vrij snel in de problemen kwamen. Na 10 zetten moest ik een pion inleveren en zag de bui al hangen. Even langs borden dan maar. Mark (3) zette zijn partij solide en actief op. Lennard (5) kreeg een, voor hem bekende, theoretische variant voor de kiezen waarbij de tegenstander al vrij vroeg een pion op de 7e rij krijgt. Ziet er eng uit, maar ja, je hebt er wel een pion voor.... Jacques (4) had een uiterst gecompliceerde partij waarbij er lang veel stukken op het bord bleven en waarbij beide spelers vol op de aanval speelden. Heel lang hingen er allerlei offers in de lucht, maar aan welke kant? Piet (6) speelde een solide partij. In het begin had ik het gevoel dat zijn tegenstander wel heel veel controle over het bord had. Piet leek op alle kanten van het bord de gaten te moeten stoppen, maar dat deed hij bekwaam. Xander (7) had vanaf het begin af een chaotische stelling. Deed me een beetje denken aan een kooi-gevecht... Bare knuckles, no mercy. Kon alle kanten op... En als laatste zat Wouter op het achtste bord in een redelijk rustige stelling zeer solide te spelen. In mijn snelle evaluatie net na de opening had hij van de invallers de beste kans op een goed resultaat.

Terug achter mijn bord, ging ik een half uur in de denktank. Eerst om de teleurstelling te verwerken, daarna om de beste kans op tegenspel te bedenken. Dat lukte eigenlijk wonderwel en na 21 zetten had ik de pion teruggewonnen en de balans weer helemaal gelijk getrokken in een L+T+ 5 pionnen eindspel zonder vrijpionnen. Het enige was de tijd..... Tegen het moment van de eerste tijdcontrole had John, al strijdend, toch de vlag moeten strijken (1-0). Hoe het precies gegaan is weet ik niet, maar Jacques slaagde waar zijn tegenstander er niet doorkwam. Hij incasseerde een heel mooi punt (1-1). Lennard had de stelling precies goed ingeschat en neutraliseerde koelbloedig de verbonden vrijpionnen op de g- en h-lijn. Nadat dat gevaar was bezworen was het punt eigenlijk binnen (1-2). Ook Mark viel in stijl aan. Toen ik vlak voor het einde nog even langs zijn bord liep zag ik dat hij een loper plus paard plus een aantal pionnen had tegen twee torens en een aantal pionnen van zijn tegenstander. Ik dacht dat er iets vreselijk mis was gegaan, maar het bleek gewoon gewonnen te zijn voor Mark! Heel mooi gezien natuurlijk en Mark blijft in deze klasse op 100% (1-3). Mijn eigen eindspel-gevoel schiet in deze klasse duidelijk te kort. Ik had geen tijd meer om te rekenen en moest dus overschakelen op mijn gevoel. Prompt vergooide ik mijn gelijkstaande stelling en moest ik 3 zetten later opgeven (2-3). Bij Wouter was iets goed mis gegaan, toen ik langs zijn bord liep had hij materiaalachterstand en geen kansen op tegenspel meer. Even later was de stand in de match weer gelijk (3-3). Het kooi-gevecht bij Xander was nog steeds bezig. Xander met een niet te stuiten vrijpion, maar ook met een koning die allerlei matdreigingen van Paard+Toren+Loper op afstand moest zien te ontlopen. Dit gevecht eindigde abrubt met een herhaling van zetten door de tegenstander van Xander (3.5-3.5). Hij kroop daarmee door het oog van de naald want er zat nog een gemeen matje in.

Als laatste zat Piet nog te spelen. Hij had alle gaten na de opening vakkundig gestopt en had met een mooie drukstelling en een extra pion de beste kansen.

Geheel ingesnoerd moest zijn tegenstander afwachten op welke wijze Piet het ging afmaken. Uiteindelijk kwam er een afruilcombinatie op het bord waarmee Piet nog een tweede pion peuzelde en alle zware stukken van het bord waren. Omdat er daarna geen enkele kans op tegenspel meer inzat gaf zijn tegenstander zich gewonnen. (3.5-4.5)
Een prachtig resultaat natuurlijk. We staan nu, met nog 4 ronden te gaan (2 inhaalronden en 2 reguliere ronden) op 8 matchpunten en de tweede plaats in de klasse. Een zeer goed resultaat als je bedenkt dat we zoveel sterke spelers al hebben moeten missen. Als het goed is komen er in de volgende wedstrijd (3 april) weer twee vaste spelers terug en kunnen we zo langzaamaan opgelucht adem gaan halen.
Het was een prachtige schaakdag met een heel goed resultaat. De terugtocht leek helemaal niet zo lang te duren....