Het schaken beleeft een herstart met de interne – en externe competities regionaal en landelijk. Twee jaar geleden, ging je gewoonweg “weer schaken”, sinds dit jaar speel je OTB. “On the board”, dit in tegenstelling tot het vaak vluchtige online schaak. Zoals al eeuwen wordt gezegd: “De tijden veranderen.” Voor veel verenigingen lijkt het opstarten wat onwennig. Je ziet het aan het aantal teams in de competities, het aantal invallers dat met moeite gevonden wordt, en daarnaast de op de valreep aangepaste teamsamenstellingen.

Met het Tweede mochten we afgelopen week een bakkie komen doen bij de koningsdoders van Rotterdam-Zuid. Shah Mata 1, dat bij het eerste RSB-kampioenschap-nieuwe stijl, bijna Dordrecht 1 van het kampioenschap afhield in een zinderende slotpartij tussen Rick de Wilde en Paul de Freijtas.

Vooraf voor ons een zware dobber. Op Zuid niet veel teamwisselingen, hoewel zij hier kanonnen als John La Gordt Dillie, Cees van Oosterom, Remy Rutjes en Teun Koorevaar buiten de selectie hadden gehouden. In plaats van deze mannen Rob Leemans en Paul Haase.

Nadat stoelensjouwer, zaalindeler, teamleider, wedstrijdleider, regelaar, gastheer Professor dr. Bram Steijn bijna iedereen aan de borden had startte Arie van Heeren tegen “nieuweling” Leemans. In de RSB kennen we hem vanuit de tijd van het Rotterdam Open in de gloriejaren van Volmac. Voor de correspondentieschakers onder ons -die in de tijd van de Ambertoernooien vaak Joop van Oosterom als topper kende- was/is Rob ook een topper. En deze vermoede schaakkwaliteit zagen we direct. Nog voordat Victor van Blommestein in zijn middenspel zat, zelfs voordat we aan de koffie zaten, was Arie al een stuk kwijt. Wij niet blij, en direct de vraag in het team: “Waarom juist nu en niet in de interne competitie tegen ons?”. Virtueel 1-0 achter, maar je wint natuurlijk nooit zomaar van Arie.

Henk Timmermans speelde tegen die andere “nieuweling” met wit een sterke pot. Hij hield de druk op de stelling, deelde zijn tijd goed in en is nergens in de problemen gekomen. Toeschouwers hoopten op meer dan een halfje, want de zwarte koningsstelling leek in gevaar te komen. Voordat de tijdnood zou beginnen werd er remise overeengekomen. Deze twee spelers lijken zo een versterking voor Shah Mata 1.

Wij hadden ook twee troeven in handen. Hans Schreuder en Teus Slotboom. Hans zette zijn partij op dezelfde manier op als in de interne twee weken geleden tegen Anton de Martelaere, maar ja, John Onderdelinden is geen Anton. Op een vol bord nam de zwarte druk toe op de damevleugel, zwaar geschut nam positioneel stelling, waarna het niet meer te houden was voor Hans. Dit tegen misschien wel de sterkste speler van Shah Mata 1 is all in the game.

Teus, die ondertussen als één van de eersten koffie had, maar niet nadat hij op zet 13 al een pion had gewonnen, speelde met zwart tegen Franka van Vlokhoven. Voor velen in het verleden een lastige tegenstander. Met Franka’s gezondheid is het weleens beter geweest, maar gelukkig is schaken op wedstrijdniveau nog steeds mogelijk. In het voorbijgaan richting tijdelijke bar, zag het er uit als een klein plusje. Een plusje, omdat Teus de afruil dicteerde. Stukje bij beetje ging het de goede kant op.

In het eindspel had Franka 3 pionnen op de damevleugel tegenover 2 pionnen van Teus en visa-versa op de koningsvleugel, met daarbij wat meer ruimte voor zwart. Teus ruilde zijn loper voor het wispelturige paard en kwam daardoor in een gewonnen pionneneindspel. Lekker gespeeld!

Victor van Blomme("Bram")steijn offerde met zwart een centrumpion en bevrijdde zich -naar later bleek- hierdoor van de witte druk. Bram Steijn verzuchtte hoorbaar na een venijnig tussenzetje van de Tovenaar: “Oh, dit is het dus.” Na wat schermutselingen werd remise overeengekomen.

In de tijdelijke locatie van Shah Mata (het restaurant met die leuke bar en uiteraard de prachtige clubbardame Hannie, heeft op dit moment door de ruimere indeling even geen plek voor de schakers) is het even behelpen met de bar en dergelijke. Toch hebben ze het best goed voor elkaar gekregen. Sterker nog, gedurende de avond kwamen er meerdere geïnteresseerden binnen lopen voor een partijtje schaak. Voordat je het weet wordt dat Eerste nog sterker. Achteraf gezien mooi dat wij ze aan het begin van deze vrij korte competitie getroffen hebben.

In de wedstrijd van deze avond neutraliseerde Marcel den Boer ogenschijnlijk vrij eenvoudig de creatieve aanvalsdrift van Paul de Freijtas. Wit duwde met meer ruimte de damevleugel van Marcel naar achteren, maar Marcel danste met zijn stukken om deze druk heen. Paul spartelde in het luchtledige naar remise. Vergelijkbaar met de Tai Chi verdediging. We herkennen in Marcel de “ultieme beste vuist”. De honkballer die de snelheid van de toegeworpen bal gebruikt voor zijn eigen aanval of verdediging: T'ai Chi Ch'uan.

Adri Timmermans gebruikte zijn eigen kracht tegen René de Lange. Tegengestelde rokades en dan de druk erop houden. Powerplay op open lijnen, in dit geval de g-lijn, en ervan uit gaan dat de tegenstander bezwijkt. Houdini vertelde Adri achteraf dat hij nog beter stond dan menigeen vermoedde: +5 stond zonder materiaal voordeel of tactische combinaties. De zware stukken luidden een mataanval in en René ging op het oog wat verbouwereerd hand- en spandiensten verrichten bij de bar. Ja, een vereniging ben je met zijn allen.

Met een gelijke stand zou de beslissing komen van het eerste bord. David van der Mast, in het verleden al vaker tegenstander van John van de Laar in bondswedstrijden, had op zet 38 remise afgeslagen en ging in een eindspel van loper tegen paard voor de winst. De remisewendingen lagen wellicht voor het oprapen, maar het was buigen of barsten. De weg terug was er niet meer nadat de witte geïsoleerde pion werd geruild.

51.dxe5+ Kxe5 [51...Lxe5 Was een stuk veiliger geweest.] 52.a4 bxa4 53.bxa4 Ld4 54.Pc4+ [54.f4+ Echt iedereen zag de stukwinst, behalve de actor zelf.]

54...Kd5 55.f3 Lf2 56.Pxa5 Lxg3 57.Pb3 g5 58.Pd4 Ke5 59.a5 Kf6 60.a6 Lb8 61.Pc6 La7 62.Pxa7 g4 63.fxg4 fxg4 64.hxg4 h4 65.Ke2 1–0

Een heerlijke nipte winst in een competitie die in januari al weer op haar einde zal zijn. Het echte schaken is weer begonnen. Fijn dat we weer bij elkaar op de koffie kunnen komen. Het liefst met een koekje erbij.

                                                                                                                        Teamcaptain John van de Laar