In de zesde ronde van de KNSB troffen we het eerste team van Eindhoven. Het is een team waarmee we vaak in dezelfde klasse zitten en een team waartegen we ook vaak punten scoren. En niet altijd alleen maar door een surplus aan kwaliteit. Vrouwe Fortuna schiet ons ook wel eens te hulp.

Op deze eerste redelijk zonnige dag van het jaar begonnen 32 schakers aan een middagje schaken in de KNSB ronde. Hoe het ons tweede team is vergaan kon u al eerder op de site lezen. Dit stukje vertelt alleen de belevenissen van het eerste.

Dit keer hadden we gekozen voor een redelijk traditionele opstelling met Mark en Rik op de eerste twee borden. Het begon allemaal wel rustig. Na een uurtje spelen was er nog niet veel spectaculairs te vinden op de borden. De stellingen waren echt in evenwicht. Dan maar weer een uurtje wachten.

Nu begon er een heel klein beetje tekening in de strijd te komen en, alhoewel er nog niets echt problematisch was, zaten we toch wel net aan de verkeerde kant van de balans. Kennelijk dacht ook Eindhoven daar zo over, want rond die tijd kwam het eerste remise-aanbod binnen op het bord bij Lennard. Omdat Lennard (bord 4) een fractie beter stond (dachten zowel de teamleider als Lennard zelf) en hij zonder risico het spel gaande kon houden werd besloten door te spelen.

Mark trof een van de hoogste ratinghouders uit de klasse: Bas van de Plassche (2340) die zich goed had voorbereid. Hij koos een andere opening dan tijdens de vorige ontmoeting, die Mark had gewonnen. Het werd een beetje een vreemde partij waarbij Mark een pion ver achter de linies van Bas had gekregen en de vraag was of die pion nu sterk was of toch niet. Het leek erop alsof hij uiteindelijk redelijk zwak was en Mark moest alle zeilen bij zetten om geen materiaal achter te komen. Met een aantal verdedigende zetten kon Mark de gevaren neutraliseren, maar er bleef veel te weinig materiaal over om nog een winstpoging te doen. Er werd besloten tot remise (0.5-0.5).

Iwahn had als tegenstander Jos Sutmuller, die slechte herinneringen moet hebben gehad aan de wedstrijd tegen Dordrecht van vorig jaar. Hij moest immers op de ochtend voor de wedstrijd in het ziekenhuis worden opgenomen. Hij was gelukkig geheel hersteld en zette vanaf het begin Iwahn redelijk vast. Iwahn kon zijn stukken maar niet laten samenwerken. Steeds kwam hij een tempo-tje te kort om de stelling te repareren. Dat bleef zo doorgaan totdat hij uiteindelijk de handdoek in de ring moest gooien omdat groot materiaalverlies niet meer te voorkomen was (0.5-1.5). Roland kon zijn goede reeks niet voortzetten. In een middenspel waar niet zoveel aan de hand leek werd hij steeds verder in de verdediging gedrongen. Hij had nog wel wat compensatie voor de kwaliteit maar dat was niet voldoende. Tegen de eerste tijdcontrole moest ook hij de vlag strijken (0.5-2.5). Inmiddels stond ook Rene duidelijk minder. Hij had een kwaliteit gegeven omdat hij anders helemaal klem kwam te staan, maar dat was een uit nood geboren offer. Zijn enige troef was een paard op e5, maar voordat hij dat paard daar had gekregen moest hij nog een pion geven.

Jacques speelde vanaf het begin een sterke partij. Hij zette zijn tegenstander onder steeds hogere druk zonder open huis te houden binnen de eigen gelederen. Piet had een pionnetje gewonnen, net zoals Rik, en ook Lennard had het betere van het spel. Maar wel 2 punten, en misschien zelfs wel 3 punten achter. Hoe is dat nog te redden. Welnu, door eerst maar eens de echt duidelijke stellingen te winnen en dat deed Jacques dan ook (1.5-2.5) en ook Lennard liet zich niet van de wijs brengen. Zijn tegenstander speelde erg lang door, maar ja, een ongeluk zit in een klein hoekje. Gelukkig liep dat ook goed voor ons af: 2.5-2.5. Met twee duidelijke plus-remises (Piet en Rik) en een waarschijnlijke nul (Rene) in het verschiet moesten Rik en/of Piet risico's gaan nemen. En net nadat Rik wat schepen achter zich in de fik had gestoken gebeurde het onverwachte. De complicaties die Rene zo zorgvuldig had opgebouwd hadden erg veel van de tijd van zijn tegenstander gevergd en hij maakte een grote fout. Het was meteen uit en nu stonden we met 3.5-2.5 voor! De twee remises van Rik en Piet zouden nu wel eens voor de volle 2 matchpunten kunnen zorgen. Gemakkelijk was het niet want het bleek dat Rik zijn tegenstander gevaarlijke tegenkansen had geboden en ook Piet was in een moeilijk eindspel terechtgekomen. Hij hield echter zijn hoofd koel en scoorde beheerst het halfje en daarmee minstens 1 matchpunt (4-3).

Rik vocht als laatste voor het tweede matchpunt tegen een zeer ver gevorderde vrijpion. Als ik de commentaren van de spelers na afloop goed heb geinterpreteerd heeft Rik daar nog een laatste remisekans gemist. Uiteindelijk vluchtte hij in een eindspel met een toren+pion tegen een dame en dat kan nog wel eens knap lastig zijn en in een aantal stellingen zelfs remise. Zoals de stukken nu op het bord waren gepositioneerd kon Rik dat niet meer bereiken en na een paar schaakjes ging eerst de pion verloren en toen ook de toren niet meer te redden was gaf Rik op. Daarmee was de 4-4 een feit.

Beide teams konden leven met deze uitslag omdat we nu beiden 7 matchpunten hebben en dat moet toch genoeg zijn voor lijfsbehoud in deze klasse. Beide teams hadden ook reden om ontevreden te zijn want beide teams hebben op enig moment zicht op de volle winst gehad.

Hoe we er ook op terugkijken: het was een  wedstrijd in een hele lekkere schaaksfeer waar tot de laatste seconde is gevochten voor de eindoverwinning. Naar zulke zaterdagen kijk ik altijd uit.

De volgende wedstrijd is tegen Rokado op 28 maart. Oorspronkelijk zou dat een uit-wedstrijd zijn, maar door wat problemen met de speelzaal van Rokado is in onderling overleg besloten de wedstrijd bij ons thuis te laten spelen! Een extra thuiswedstrijd dus!

Door deze 4-4 en het verlies van 't Pionneke, zijn we zelfs gestegen naar de tweede plek op de ranglijst. Wel een straatlengte achter Blerick 1 (5! matchpunten).

Dan de detailresultaten: