Dinsdagavond leed het vierde een even onverwacht als beschamend 6-2 verlies, uit in Rotterdam Charlois tegen het derde en laagste team van Shah Mata.

Onverwacht omdat zij nogal puntloos onderaan bungelden na 5 nederlagen op rij, en omdat wij gemiddeld ietsje sterker (+40) leken qua Elo getallen dan. Maar ja, dat zegt ook weer niet zoveel als de rating nogal afwijkt van de actuele speelsterkte.

Zo speelde ons bord 8 met precies 200 punten meer dan zijn tegenstander, een partij die eerder deed vermoeden dat hij 200 punten minder had. Ons bord 2 Martijn had weliswaar 140 minder extern dan zijn opponent, maar scoort zoals u weet intern heel veel hoger. Martijn sleepte er een remise uit in een heel enerverend eindspel met allerlei matdreigingen. Dick had aan bord 7 bijna 300 punten meer, maar haalde toch ook niet meer dan een remise uit de strijd. Gelijkwaardige partijen waren er op de borden 3 Gerben (winst voor Shah), 4 Arend (idem verlies voor ons), 5 Erwin en 6 Ton met remises.

Arend verloor aan 4 omdat hij door moest gaan vanwege teamleiders geklungel aan bord 8. Arend heeft daardoor remise afgeslagen en verloren. Ton speelde aan 6 een terechte remise tegen een taaie tegenstandster Mw. Menzel. Wim verloor, en dat gebeurt niet zo vaak, aan bord 1 (tegen 1805 als hoogste Elo van hen) na een spannende partij waarbij zijn beoogde pionpromotie vakkundig werd voorkomen. Gerben ‘schwindelde’ in lichte tijdnood nog wel wat hij kon, maar dat hielp deze keer eens niet. Erwin een regelmatige remise aan bord 5, niets aan toe te voegen.

Kortom, 4 remises en 4 keer een dikke nul maakte 6-2. Voordeel voor Dordrecht (met 4 punten) kan zijn dat in de laatste ronde Erasmus (3 punten) tegen koploper en titelkandidaat Pascal moet en dus onder ons zal blijven naar verwachting. Shah Mata (nu 2 punten) mag dan echter niet winnen van Onesimus anders zijn we alsnog ‘de Sjaak’ voor degradatie. De laatste thuiswedstrijd voor ons tegen Ambacht 1 mag in de huidige vorm niet tot al teveel hoopgevoelens leiden, maar zoals dinsdag jl. weer aangetoond is van alles mogelijk in dit heel soms machtig mooie spelletje.

Otto van Haren.