Afgelopen zaterdag speelde ons eerste de laatste KNSB wedstrijd van dit jaar. Vooraf werd rekening gehouden met een stevige oorwassing. Immers, de gastheren uit Limburg (of was het een Duits team) konden een zeer ruim ratingoverwicht in de schaal leggen. En wij hadden te maken met twee afmeldingen. Jacques moest werken en Piet was geveld door de griep. Even mochten we nog hopen op een wondertje, maar lang duurde dat niet

Met twee teams in de KNSB is het lastig om invallers te vinden, en deze keer hadden we er twee nodig. Cor voelde wel wat voor een Limburgs avontuur en ikzelf maakte het team compleet. Nou ja, in aantal dan.

Blerick is een eind weg, kan ik u melden. En als dan het team ook nog eens om 12:00 uur begint, begrijpt u dat het voor ons allemaal heel vroeg dag was. Maar gelukkig waren we allemaal op tijd in een zalencomplex annex kroeg waar in verschillende zalen werd geschaakt. Voor ons was een knus, gezellig (luchtdicht) achterkamertje gereserveerd, waar allerlei carnavaleske schilderijen duidelijk maakten dat dit toch echt het land van Alaaf was.

Omdat ik zelf speelde kan ik weinig over het spelverloop van de middag vertellen. Om twaalf uur begonnen we aan zeven borden. Alleen het bord van Roland (6) bleef leeg. Nadat dat zo een klein half uurtje bleef werd duidelijk dat zijn tegenstander helemaal niet kwam opdagen. Snel dus werd een invaller geregeld. Wedstrijdleider Dirk Bergmans ging, als tweede Nederlander in het team, dan maar achter het bord zitten. Wel prettig als je zomaar even een rating 2050 als invaller op het laatste moment kunt inzetten. Een paar vluchtige rondgangen langs de borden terwijl je zelf diep in een partij zit leveren geen diepzinnige beoordelingen van de stellingen op. Na een uurtje spelen zag ik wel dat Mark erg lekker stond op het eerste bord, Rene een beetje minder stond en verder alle borden mog best wel in evenwicht waren.  Weer een uurtje later, nadat ik met mijn teamleider (ikzelf) had overlegd, bood ik remise aan mijn tegenstander aan.  Hij ging even overleggen met zijn teamleider en kreeg toen te horen dat hij moest doorspelen. Mark had inmiddels het punt binnen gehaald (0-1). Of dat was omdat hij vond dat zijn overwicht in ratingpunten toch wel een keer zou uitbetalen, of omdat ze nog niet zeker waren van een overwinning weet ik niet. Ik dacht op dat moment het laatste.

De volgende die een resultaat behaalde was Roland die, in een zeer dynamisch evenwicht, zetherhaling afdwong.
Rik speelde weer eens een chaotische partij waarin hij zich meestal wel in zijn element voelt. Dit keer liep het echter slecht af en de stand was weer gelijk (1,5-1,5). Rene verloor doordat hij steeds een stukje slechter kwam te staan. In voetbaltermen zou je zeggen: "Snelle achterstand en dan de hele wedstrijd door achter de feiten aanlopen". Ook hij moest een verlies accepteren (2.5-1,5). Hoe Iwahn knap zijn tegenstander op remise hield (3-2) heb ik niet gezien, maar Lennard kon de 200 ratingpunten verschil niet compenseren en verloor (4-2). Het waren de invallers Adri (1835) en Cor (1808) die nu voor de taak stonden om tenminste nog een matchpunt te redden. Hun tegenstanders Heiko Kesseler(2119) en Thomas Krause(2104) hadden niet de intentie om ook nog maar een halfje toe te staan en gingen er nog maar eens goed voor zitten.

Omdat er inmiddels 12 mensen minder in de ruimte aanwezig waren, en kennelijk de verwarming nog niet was aangestoken, ging het in de ruimte meer lijken op een vriescel dan op een schaakzaal. Zelf had ik de hele partij tussen veel beter en een klein beetje beter gestaan (volgens de electronica dan) en bleef proberen op winst te spelen, maar nadat ik helemaal geen mogelijkheden meer zag bood ik remise aan. Mijn tegenstander weigerde en speelde nog door. Cor had de hele tijd tussen gelijk en ietsjes minder gehangen en was in een zeer moeilijk midden- / eindspel beland met K+D+L+7 pionnen tegen K+D+P+7 pionnen. Ook zijn tegenstander wilde het uiterste uit de partij halen.

Tegen zes uur (na zo'n 70 zetten) besloot mijn tegenstander dat het genoeg was en bood remise aan wat ik, met een dubbel gevoel, aannam. Het was een mooie partij geweest, maar de remise betekende wel de definitieve nederlaag van het team. Een paar minuten later werd ook op het laatste bord tot remise besloten. Hiermee was deze Duitsland-Nederland in een 5-3 overwinning voor onze oosterburen geeindigd.

Een overwinning of gelijkspel heeft er echt nooit ingezeten. De gemiddelde rating van onze tegenstanders was 150 punten per bord hoger en op 5 borden was het zelfs meer dan 200 punten hoger. Dan heb je al vrij snel een beslissend voordeel en op de lange terugreis was de teleurstelling niet al te groot.

Toch zullen we in de komende maanden hard moeten knokken. We staan nu op plaats 5 in de ranglijst met 50%, maar we hebben de nummers 2 t/m 4 nog niet gehad. Daarbij komt dat het verschil tussen nummer 10 en nummer 4 nog maar 2 punten is.

De volgende ronde is tegen Stukkenjagers 2. Een uitwedstrijd in Tilburg op 1 februari 2020. Dit team staat met 2 punten op de gedeelde 8e-10e plek. Een absolute must dus om die punten mee te nemen.

Dan de detailuitslagen van gisteren:

Blerick 1 - Dordrecht 1