_{of; Veni Vidi Vici in Vianen (NB!)}

U bent wellicht enigszins verbaasd over de titel van dit schrijven. Ik zal beginnen met een uitleg daarvan. Afgelopen zaterdag, 8 maart speelde ons eerste achttal haar zesde wedstrijd in de tweede klasse D van de landelijke competitie. Deze wedstrijd vond plaats in Vianen, hetgeen opzich nog niet zo vreemd is. Aparter is dat ondergetekende er drie dagen voor de wedstrijd achterkwam dat de supportersauto (bestuurd door dezelfde ondergetekende) niet naar Vianen gelegen in Utrecht moest navigeren, maar naar Vianen in Noord-Brabant. Dit bleek, naast het verschil tussen 1250 inwoners en 20.000 inwoners, een half uur langer rijden. Vooruit maar weer...

Op weg richting Vianen (NB) had ik al aan mijn mede-passagiers (Anton en Victor van B.) opgemerkt dat dit wederom een uitdagende rit kon worden, na Ardennen-achtige ervaringen in de vorige uitwedstrijd in en tegen Groesbeek. Ditmaal geen heuvels, maar verrekte krappe wegen! De routeplanner stuurde mij over een weg(getje) heen waar met geen mogelijkheid een tegenligger langs had gepast, die er gelukkig ook niet aankwam. Toen wij rond de klok van 14:45 het speellokaal in Vianen betraden uitte ik deze, toch wel opvallende, ervaring niet veel later aan één van de eerste teamspelers, die vervolgens wist te meldden dat hij door zijn TomTom over een grindpad (echt waar!) was gestuurd om de speellocatie te bereiken! Juist ja... 

Op naar de wedstrijd dan maar. Opgemerkt dient te worden dat ik onbewust onbekwaam ben in het edele schaakspel, dus de nuvolgende opmerkingen zullen ongetwijfeld grove dan wel minder grove onjuistheden bevatten. Mocht u zich als speler/lijdend voorwerp hierdoor benadeeld voelen, dan nodig ik u van harte uit om uw partij mét analyse in ons volgende digitale clubblad te publiceren. Hiervoor kunt u zich, gewapend met de bewuste partij en analyse, bij een van de bestuursleden melden. 

Goed, zoals gemeld kwamen wij rond 14:45 het pand binnen met de stand nog 0-0. Een korte rondgang langs alle borden liet nog geen al te hoopvol beeld zien, hetgeen werd bevestigd door een van de spelers. Nu moet u weten dat Vianen, vorig jaar gedegradeerd uit de eerste klasse, de ongeslagen koploper is met een gemiddeld team-elo van ruim boven de 2150. 'De onzen' mogen ook bogen op 2100+ gemiddeld, alhoewel slechts nipt. Een uitslag tussen de 5-3 en 6-2 werd verwacht, in het voordeel van de tegenstander wel te verstaan, gezien twee borden duidelijk minder leken te staan.

Niet lang na binnenkomst werd de 0-1 echter aangetekend door Berend op bord 3 die zijn sterke Duitse tegenstander, bogend op de FM titel en een elo van 2275, wist te vloeren. De partij werd door Berend wat anti-Berends (=positioneel) opgezet, waarna zijn tegenstander al snel zijn dame op het (in zijn ogen) sterke veld h3 zette. Zij werd echter luttele zetten later opgesloten door een paard op g1, alleen nog te redden door het geven van een stuk, met een waardeloze stelling tot gevolg. Zwart liet het echter niet zover komen en gooide de spreekwoordelijke handdoek in de ring. 

Vervolgens scoorde Lukas (wit) een solide remise op bord 1, tegen de tweede Duitse FM, Reiner Odendahl. Het leek iets weg te hebben van Ben-oni, maar dan zonder g6 en Lg7 voor zwart. Optisch kwam het op mij over als iets beter voor zwart, door twee sterk opgestelde lopers. In de analyse, welke door het heerlijke lenteweer buiten kon plaatsvinden, bleek dit allemaal een stuk genuanceerder te liggen en waren beide spelers volgens mij tevreden met de remise.

Als derde maakte Lennard de stand gelijk op 1,5-1,5 door op bord 5 met wit te verliezen. Ik heb weinig van de partij gezien, behalve dat Lennard op het einde ergens een stuk kwijt was. Waar het fout ging voor Lennard weet ik eerlijk gezegd niet. 

Met drie partijen gespeeld was de analyse dat René (bord 2) lastig stond, Mark op 4 beter, Wijnand en Melvin op 6 en 7 minder en Piet op 8 een soort van gelijk. Een kleine nederlaag leek nog steeds een realistische uitslag. Wijnand was, zoals hem te doen gebruikelijk, in tijdnood verzeild geraakt en had een lastig toreneindspel met een pion minder op het bord. De verwachting was dat dit eindspel 'ergens' remise moest zijn. Zijn tegenstander, eveneens een Duitser, bleef dit echter rustig doorspelen en ergens ging het fout voor Wijnand, want hij verloor. Melvin op 7 had eveneens een eindspel op het bord, wat minder voor hem leek te staan. Dat bleek ook, zijn tegenstander kreeg een pion aan de overkant en wenste deze om te ruilen voor een Dame. Waarschijnlijk had ieder ander hier de vlag gestreken, Melvin speelde echter nog even stug door. Uiteindelijk bleek niet onterecht - Er zat 1 truc in de stelling die zijn tegenstander overzag. Hierdoor stond deze tegenstander echter wel pardoes mat! Oftewel tussenstand: 2,5 - 2,5. 

Vervolgens gaan we naar René aan bord 3. Met zwart kreeg hij een behoorlijk koningsaanval over zich heen, waarbij hij uiteindelijk (noodgedwongen?) een kwaliteit moest geven. De publieke opinie was hier redelijk unaniem - verloren voor René. Ook René bleef echter stug zitten, rechtte de rug en ging verdedigen. Ook hier kwam uiteindelijk een eindspel op het bord van toren + pion tegen loper en 2 pionnen, met René aan de kant van de loper. Wit probeerde het een tijdje, maar gaf uiteindelijk remise. 3 -3, met nog twee partijen te spelen. Als eerst het staartbord, met invaller Piet. Dit was de hele middag al een soort schuiffie-schuiffie partij, waarin erg weinig spannends gebeurde. Een terechte remise, zonder al te veel bloedvergieten. Deze uitslag bracht de stand op 3,5-3,5.

Op dat moment nog 1 bord bezig, het vierde, met Mark achter te zwarte stukken. Na eerder in de wedstrijd (kennelijk) een wereldkans op groot voordeel gemist te hebben was hij nu in een eindspel met een pion meer beland. Er stonden voor beide partijen nog een toren en een paard op het bord, tezamen met een bergje pionnen (5 vs 4 meen ik). Voor de gemiddelde kijker leek dit eindspel lastig, maar Mark schoof de zwarte pion gedecideerd door naar veld b2. Vervolgens werden de torens geruild, waarna de zwarte koning en paard richting het promotieveld marcheerden. Wit deed hetzelfde met zijn stukken en leek even op tijd te komen om alles te blokkeren. Een paar secure zetten zorgden echter voor een soort van zetdwang bij wit, die genoodzaakt werd een tweede pion te geven. Hiermee werd de winst een stuk gemakkelijker en met een mooi paardoffer (overigens niet aangenomen door wit) werd de partij beslist in het voordeel van Mark.

Eindstand 3,5 - 4,5 voor de onzen! Een puike winst tegen de koplopers in de klasse. Deze overwinning betekent zo goed als zeker lijfsbehoud in de tweede landelijke klasse. De nog resterende drie wedstrijden mogen worden afgewerkt tegen respectievelijk de nummers 8, 9 en 10 van de ranglijst. Theoretisch is het zelfs mogelijk dat het team nog kampioen wordt en de gang naar de eerste klasse maakt. Het zal toch niet..?!

De volgende voorstelling van deze matadoren is te aanschouwen op zaterdag 25 maart vanaf 13:00, in onze eigen bekende speellocatie - komt dat zien! 

Ben Sitton

_{PS: De mini-match in een match tegen onze angstgegners Duitsland eindigde in een 1,5 - 1,5 eindspel. Ook dat geeft hoop in de aanloop naar een zeker WK ergens in de zomer.}