Een wedstrijd met twee gezichten....

Deze derde wedstrijd van het eerste team in de KNSB-competitie was belangrijk. De tweede klasse is een heel zware klasse met erg veel heel sterke teams. De meeste teams hebben spelers van 2200+ of zelfs 2300+ spelers aan de eerste borden en veel teams hebben ook een breed middenrif. Soms zitten er in de staart nog wat mogelijkheden, vooral als er invallers nodig zijn. Dat geldt overigens ook precies hetzelfde voor ons en aangezien we deze keer op volle sterkte kon aantreden en we een team troffen dat op papier niet tot de sterksten behoorden, hadden we goede hoop.

Zelf kon ik mijn taken als teamleider niet vanaf het allereerste begin uitoefenen omdat ik, net als vorig jaar rond deze tijd, mijn taken als hulp Sinterklaas bij mijn bedrijf, niet kon verzaken. Maar toen ik om kwart over een de Crabbehoeve binnenliep, was iedereen al in diep gepeins verzonken.

De eerste verrassing was de opstelling van onze tegenstanders. Zij hadden een taktische opstelling gekozen. De borden 1 t/m 4 waren 2 borden gezakt, bord 5 en 6 naar de topborden geschoven en de opstelling van 7 en 8 was zoals verwacht.

Na een half uurtje ging ik eens rondlopen en wat ik zag beviel mij wel. De meeste borden stonden redelijk in evenwicht, maar vooral Mark stond al vrij snel heel lekker op het eerste bord. Goede voorbereiding van Roland zorgde ervoor dat hij nu eens bij de snelsten hoorden als het gaat om de eerst 15 zetten.

Plus dat hij de stelling al op het bord had gehad en ook nog eens gemakkelijk stond. Piet speelde een klassieke Leeuw met de twee paarden op de koningsstelling gericht en de pionnenstorm. Staat dat goed, of niet, daarover kan je van mening verschillen. In ieder geval heeft Piet hier veel ervaring mee en dat telt heel erg zwaar. Een juiste openingskeus van Piet dus. Bij Rik waren al snel de dames van het bord en ook nog wat lichte stukken. Toch had Rik al vroeg een klein voordeeltje te pakken.

Lennard stond duidelijk veel meer onder druk. Wel een pionnetje gesnaaid, maar ook veel stukken op zijn koningsstelling gericht en hij kon maar moeilijk zijn stukken ontwikkelen en tegelijk de aanval ontmantelen. Jacques kreeg een ongebruikelijke opening te verwerken. Vele jaren geleden, toen Mark nog samen met de tegenstander van Jacques op jeugdtoernooien speelden, deed hij deze zettenreeks ook al. Het zag er allemaal nogal ingestudeerd uit, maar Jacques hield het hoofd koel en wurmde zich langzaam maar zeker vrij. Iwahn had een zeer zware partij te verwerken die nog het meest leek op een partij Grieks-Romeins worstelen. Van de regels is niets te begrijpen (althans niet door mij) en je ziet twee mannen die elkaar met handen en voeten proberen te wurgen.

Hoe lang ik ook naar die stelling keek, het lukte mij niet om te bepalen hoe het stond en of er nog iemand beter stond.

Rene had een vrij rustige partijopzet waarin het duidelijk was dat Rene het meest voorzichtig moest zijn, maar om nu te zeggen dat hij slecht stond, gaat mij in ieder geval veel te ver.

Na een klein uur spelen was het eerste punt binnen. Mark kreeg de kans om zijn tegenstander volledig te overspelen en daar maakte hij dan ook dankbaar gebruik van. Daarna bleef het heel lang stil (1-0). Er werden veel zetten gedaan, maar de balans zoals hiervoor beschreven bleef precies hetzelfde.

Vlak voor de tijdcontrole kon Piet het heel mooi afmaken (2-0). Op dit moment begonnen de talrijke bezoekers zich een beetje rijk te rekenen. 2-0 voor en alles materieel gezien nog redelijk in evenwicht... een overwinneng gloorde. Rik bleef rustig doorspelen met zijn kleine voordeeltje en kwam steeds babystapjes verder. Maar toen zijn tegenstander een kleine kans op wat meer tegenspel liet liggen was het genoeg en brak zijn verweer. Rik kon het derde punt bijschrijven (3-0). Toen ook Roland zijn aanval tot volle wasdom bracht, met een damezet waarmee hij een gedekte toren van het bord plukte die niet teruggeslagen kon worden wegens mat op de onderste rij (4-0), lachte Jantje breeduit!

Alleen Iwahn had in het geweld een kwaliteit verloren, maar de anderen konden toch nog wel vechten voor remise. Rene moest als eerste de strijd staken. Nadat hij met een kamikaze manouvre nog had geprobeerd achter de vijandelike linies te komen met zijn dame om daar op jacht te gaan naar eeuwig schaak. Dat lukte niet (4-1).

Lennard gebruikte zeeën van tijd en presteerde het zelfs tot twee keer toe om een zet uit te voeren in de laatste seconde van zijn speeltijd! Helemaal ongestraft ging dat niet. Hij stond ingesnoerd en kon niet ontsnappen. Zijn tegenstander incasseerde een kwaliteit zonder dat de druk op de stelling minder werd en ook die partij kon niet meer worden omgekeerd (4-2). Iwahn bleef doorknokken met een kwaliteit en een pion achter, maar zijn tegenstander liet zich niet van de wijs brengen. Langzaam maar zeker werd het matnet verder aangetrokken en ook bij hem viel het onvermijdelijke doek (4-3). Nu nog een enkele kans om met twee matchpunten het strijdperk te verlaten. Jacques had de hele middag gevochten voor zijn kansen tegen de hoogste ratinghouder van het team en de meeste toeschouwers hadden het idee dat er toch ergens een remisepad moet zijn geweest, maar zoals het ging werd hij langzaam in de verdediging gedrukt, verloor een pion zonder dat zijn vrijpion echt gevaarlijk kon worden en liet zijn loper insluiten. Daarna was het feit beslecht (4-4). Jantje huilt.....

Ik kan niet anders zeggen dan dat de tactische opstelling van onze tegenstanders prima heeft gewerkt. Top- en staartborden voor ons, middenborden voor onze tegenstanders.

We hebben nu 4 punten uit drie wedstrijden. Op zich niet slecht, maar we moeten nog wel wat echt sterke teams krijgen. Volgende wedstrijd is tegen Blerick, een heel sterk team met heel veel sterke invallers. Ik tel in de snelheid twee 2300+ spelers en negen 2100+ spelers. Dus we kunnen onze borst nat maken op 14 december.

Detailuitslagen:

Dordrecht 1 - De Combinatie 1