Vrijdag 18 oktober 2019 speelde ons eerste haar tweede wedstrijd van dit seizoen.
De Rooms-Katholieke schaakvereniging Regina Sacratissimi Rosarii, in deze dagen - na een fusie in 1962 - beter bekend als RSR Ivoren Toren was de tegenstander. Ik zag daar nog veel oudgedienden uit de tijd dat ze volgens mij nog ergens in een kerk aan de Crooswijksekade of -singel speelden - praat wel over misschien al weer 40 jaar geleden....

We waren vooraf een beetje bang gemaakt voor mogelijke parkeerproblemen, maar die bleken er in het geheel niet te zijn, opbeurende berichten over auto's zonder onderstel (Adri...) daargelaten. We speelden in een verrassend ruim denksportcentrum De Lombard aan de Lombardkade in een 'ietwat oudere woonwijk' net achter De Meent in Rotterdam.
Met daarbinnen losse tafeltjes, kriskras door elkaar neergezet, die daar waren neergezet voor bridgers, kortom bedoeld voor mensen die normaliter niet zoveel kijk op schaken hebben. Maar goed, een ieder zat vrijstaand, dat dan weer wel.
 
Enfin, over naar de wedstrijd.
RSR had zich ten opzichte van vorig seizoen weten te versterken met Nathanael Spaan, wij kwamen met invaller Adri Timmermans. Nog steeds een ratingoverwicht, maar niet meer zo duidelijk als vorig seizoen.
Eerste uitslag van de avond kwam op naam van Piet Pluijmert. Aan bord 5 tegen Michael Fung was het even keepen geblazen geweest, maar met aan beide zijden een dame, een toren en 5 pionnen wist Piet binnen de remisemarge te blijven.
Mark Timmermans aan bord 2 kreeg met zwart een koningsgambiet te verwerken. Altijd leuk zo'n openingkeuze, dan weet je zeker dat het geen remise wordt. Voorzover ik het gezien heb zag zijn tegenstander de aangeboden pion nooit meer terug en kon Mark het punt bijschrijven. Iwahn Apon stond toen al veelbelovend in die zin, dat zijn tegenstander Mark Beijen ergens verzuimd had te rockeren. Iwahn profiteerde daar optimaal van door de stelling open te houden, won een pion en voerde de stelling naar winst. Invaller Adri Timmermans had toen al een moeilijke - sorry ik bedoel eigenlijk moeizame - stelling op het bord tegen Maarten van Doorn. Gelukkig wist Adri tegenkansen te creëren door op f2 in te slaan en zo twee lichte stukken tegen een toren en pion (of waren het er twee?) te ruilen. Stelling bleef moeilijk, en werd uiteindelijk toch remise.
Lennard de Boer speelde aan bord 1 tegen Nathanael Spaan, de nieuwe oude kracht van RSR. Nieuw omdat hij dit seizoen weer meedeed, oud, omdat hij eerder al vele jaren  bij RSR gespeeld had. Lennard kwam in een lastige stelling terecht, waarbij hij alle zeilen moest bijzetten toen zijn paard - op een centrumveld - geruime tijd gepend werd door een loper. Dat deed hij blijkbaar goed genoeg, waardoor hij remise kon laten aantekenen. Ondertussen had Roland van Keeken aan bord 3 een toch wel veelbelovende stelling opgebouwd tegen Paul Tromp. Maar hij wilde iets te snel profiteren van zijn stelling, waardoor zijn tegenstander alsnog zijn remisekans greep.
Aan bord 7 was Victor Koppelaar met wit verwikkeld in een felle strijd tegen Herman Keetbaas. In een Caro-Kann kwam zijn tegenstander gevaarlijk oprukken met een pionnenformatie in het centrum. Dat kostte echter zoveel bedenktijd, dat Victor uiteindelijk zijn kansen greep en de pionnenformatie kon slechten.
Aan bord 6 stond ondergetekende nog steeds een pion voor tegen Wil Sparreboom. Deze laatste had in een damegambiet bij de overgang naar het middenspel een centrumpion geofferd. Nou had ik wel eens gehoord dat je bij twijfel geen centrumpion moet aannemen vanweg mogelijke open lijnen. Maar die gedachte was deze avond niet aan mij besteed, een gezonde pion is nu eenmaal een gezonde pion. Einde avond bleek het echter niet voldoende, hij een sterk loperpaar, ik een loper, paard en dus die pion voor. Remise.En daarmee konden we een 2½ - 5½ overwinning laten bijschrijven. Proficiat!

(verslaggever Cor Oliemans)