Negen partijen in 8 dagen. Het lijkt een zware opgave, maar het is een heerlijke vakantie activiteit die altijd omvliegt. Na het eerste weekend heb je al drie ronden gespeeld en dan is het toernooi alweer op 33%. De partijen in de avond, op en neer rijden van en naar Dordrecht, een stukje voor de site maken en de nieuwe partij voorbereiden. De dagen vliegen voorbij! en als spelen dan nog een beetje gaat zoals bij de meeste van ons, dan gaat er niets boven zo'n vakantie-week. De ster van het gezelschap is natuurlijk Kees, die met 5 punten een heel goede reeks neerzette. Zeker als je bedenkt dat hij in de eerste ronde tegen de uiteindelijke winnaar Gata Kamsky mocht aantreden.

 

 

Voor het zover was moest nog wel de negende en laatste ronde worden gespeeld. Voor Rik was het wederom een Franse partij. Deze keer met wit en Rik kreeg een compensatie voor de pion die hij offerde in de vorm van veel ruimte. Die ruimte moest natuurlijk nog wel even omgezet worden in een voordelige stelling om dan later verder te ontwikkelen naar een gewonnen eindspel en dan uiteindelijk het hele punt.

Lemmy kreeg te maken met een van de vele jonge buitenlandse spelers. Dit keer een 15-jarige jongen uit Singapore. De behandeling van de opening en het middenspel van de jongeling steeg ogenschijnlijk nogal fors uit boven de schamele 1375 ELO rating punten die op zijn kaartje stonden en Lemmy stond al snel slecht. Met een stuk minder en wat vage kansen als gevolg van een wat gevorderde vrijpion bleef ze nog doorvechten, maar Pang bleef koel, veroverde de vrijpion en won daarna vrij snel met een stuk meer.

Adri kreeg een 13 jarig Duits meisje te bekampen. Ook zij had een beperkte rating, maar al heel wat slachtoffers, met een rating gelijkwaardig aan de mijne of hoger, gemaakt in dit toernooi. Ik was dus gewaarschuwd. Taktiek was dus om zo snel mogelijk uit de gangbare theorie te stappen en daarom begon ik weer eens met mijn oude liefde 1. b4. Dat werkte eigenlijk best goed. Ze speelde voorzichtig en dat gaf mij de mogelijkheid om een goede solide opstelling op te bouwen. Voor mij is het altijd zaak om tegen jonge smurfjes de opening te overleven. En in die opzet was ik geslaagd.

Johan kreeg te maken met Eelco Haak. Deze in Spanje wonende Nederlander komt elk jaar naar Vlissingen om aan dit toernooi mee te doen. Ook hier een Franse partij waarbij beide spelers veel tijd staken in de opening. Nu ken ik dit niet (goed) maar het leek mij toch lang langs theoretische lijnen te verlopen. Tijdens verschillende rondjes door de zaal zag ik steeds weinig ontwikkeling in de strijd op dat bord. Redelijk in balans was steeds mijn inschatting.

Kees kreeg in deze laatste ronde weer een sterke tegenstander, de Belg Andre Galle (1983). Steeds als ik ging kijken leek de partij rustig te verlopen met steeds wat minder stukken op het bord. De Belg had wat ruimte voordeel, maar dat was dan wel alles.

De ontwikkeling bij Rik leek opeens in een stroomversnelling te gaan toen Rik met een "Petit Combination" zijn pion terugveroverde en daarmee de ondersteuning van twee andere pionnen wegsloeg. Terwijl ik stond te kijken zat zijn tegenstander te rekenen en te rekenen en te rekenen. Aangezien ik zelf nog niet klaar was moest ik terug naar mijn bord maar ik verwachtte eigenlijk een snel punt bij Rik. Had ik toch wel even helemaal verkeerd gezien wat een half uurtje later kwam ik erachter dat er een remise op het formulier stond. Ik moet Rik toch nog eens vragen hoe dat nu heeft kunnen gebeuren.

Ook bij Johan was het opeens over. Kennelijk is de evenwichtige stelling niet genoeg om iemand met veel meer rating altijd af te stoppen. Toen Johan bij mij langs het bord liep ging zijn duimpje omlaag in het universele gebaar van de nederlaag.

Op dat moment zat Kees te analyseren met Andre en zichtbaar (en zeer terecht) te genieten van zijn remise en daarmee zijn beste resultaat in Vlissingen ooit. 5 punten is dan ook een prima eindresultaat!

Na mijn eigen opening vond ik het tijd om dan nu maar eens op de aanval te gaan spelen... Te druistig, te druistig. Ik wilde er wel een pion insteken om een gevaarlijke vrijpion te creeeren in het centrum. En als mijn tegenstandster dan toch maar de pion terug zou geven had ik een prima eindspel voor de boeg. Maar ja, als je zo speelt mag je ook geen kleine foutjes maken. In een serie van zetten een tussenzetje of tussenschaakje overzien kan al snel tot een roemloos einde leiden en dit keer was het niet zo dramatisch, maar de goede stelling waar ik op had gerekend was toch duidelijk minder en ik moest opeens echt alle truckendozen openzetten om niet meteen een aantal pionnen te verliezen. Uiteindelijk was een enkel pionverlies niet te vermijden. Voor beiden begon gelukkig de tijd te dringen en alhoewel mijn jonge tegenspeelster wel degelijk nog duidelijk voor de winst kon spelen durfde ze het niet aan en ging in op zetherhaling. Bij correct spel had ik zeker verloren, dus ik mocht hier in mijn handjes knijpen.

Zo eindigden we dan het toernooi. Sommigen zullen niet tevreden zijn (Rik en Lemmy), sommigen wel tevreden met het spel maar niet met de resultaten of andersom (Adri en Johan) en één zal tevreden zijn met het spel en met resultaat: Kees.

Wij oudjes klagen vaak over de jeugdigheid van de deelnemers en daar doe ik ook zelf hard aan mee. Niets is zo frusterend als te moeten spelen tegen een kleuter die met speels gemak je van het bord timmert en je daar dan ook nog eens een karrevracht aan ELO-punten mee verliest. Speler tegen een wereldtopper zoals Kees in de eerste ronde is net zo kansloos, maar echt veeeeel minder erg.
Maar goedbeschouwd is het natuurlijk fantastisch dat de sport zoveel jeugdig talent trekt. Waar wij vooral moeite mee hebben is het feit dat het ELO-systeem geen recht doet aan de stormachtige ontwikkeling van die spelers en helaas is het Zwitsers systeem op rating nogal afhankelijk van deze rating. Daarmee wordt zowel de winst/verlies rekening als de indeling, in mijn ogen, op een ongewenste manier beinvloed.
Van 9 van de spelers van beneden de 17 jaar die wij, als Dortenaren, troffen in dit toernooi (en het waren er volgens mij nog een paar meer) was de hoogste rating 1678.
8 van deze spelers hadden na afloop van het toernooi een TPR die meer dan 200 punten hoger lag dan hun startrating. Lemmy trof het helemaal, haar twee smurfen scoorden respectivelijk 425 en 231 punten meer dan hun rating. Dat lijkt te suggeren dat deze spelers veel sterker zijn dan hun rating aangeeft en geeft je als gesettlede (qua ELO dan) speler een wat onbevredigend gevoel. Maar goed, misschien moet de FIDE maar eens gaan denken over of dit wel een echt probleem is en zo ja, wat je er aan kunt doen.

Wat dit toernooi ook altijd zo leuk maakt is dat er zo af en toe fans uit Dordrecht langs komen. Om de sfeer te proeven denk ik, maar toch ook om ons aan te moedigen. Althans zo ervaar ik dat in ieder geval. Dit keer kwamen we Lennard, Anton en Mark tegen. Caroline is de hele week meegeweest! Lennard was net terug van een vakantie toernooi in Tjechie, waar hij zeer verdienstelijk op een gedeelde derde plek eindigde. Zijn rating blijft maar steigen!

Dan de detailresultaten:

39e (31-50) Rik met 5.5 en een TPR van 2049

78e (51-81) Kees met 5 en een TPR van 1769

91e (82-102) Adri met 4.5 en een TPR van 1745

113e (103-134) Lemmy met 4 en een TPR van 1735

114e (103-134) Johan met 4 en een TPR van 1802

Foto's zijn van de site van het toernooi overgenomen.

==== na ronde 8 ====

Bijna.... bijna.... en het zou mogelijk geweest zijn geweest als ik iets beter had opgelet..

Alweer de achtste ronde achter de rug. Het gaat zo ontstellend snel. Zoals de hele week was de voorbereiding perfect. Het weer was iets minder, maar niets is zo lekker als een flinke bries van zee en prima temperaturen en dat we (deze week mijn vaste supporter Caroline en ik) tijdens ons heerlijke dinertje in strandtent Piet Heijn even naar binnen moesten vluchten voor een kort maar best wel heftig buitje, mocht de pret absoluut niet drukken.

Waar kwamen we ook alweer voor? De partijen. Rik speelde een Franse partij. Ook nu weer heel actief, zoals hij al het hele toernooi speelt. Of misschien zoals hij eigenlijk altijd speelt. In het middenspel ontstond een karakteristieke stelling waarbij zwart (Rik dus) op e6 had geruild, de torens verdubbeld op de f-lijn, de lopers direct of indirect via wat diagonalen op de koning gericht, de dame aan de f-h kant van het bord en de paarden ook in die buurt gepositioneerd. Alles klaar voor de aanval. Vooralsnog had de witspeler nog steeds wel voldoende verdedigingsmiddelen, maar je kreeg toch het gevoel dat het er een keer van moest komen.
Er is een grote groep jonge Duitsers op het toernooi die allemaal bij elkaar komen kijken en elkaar komen steunen. In deze ronde bleken Johan, Lemmy en ik alledrie tegen spelers uit dat groepje te spelen. Lemmy leek wel een makkelijk potje te hebben. Op het moment dat ik langs kwam na een zet of 15 stond er net een gepend stuk aangevllen door een pion. Kortom stukwinst zonder noemenswaardige compensatie.

Johan speelde een solide partij en kreeg langzaam maar zeker steeds meer druk op de stelling. Hij was nooit in gevaar. Zelf speelde ik tegen Johan's tegenstander uit de 5e ronde, Alan Fritsche. Na wat speculeren was ik tot de conclusie gekomen dat hij wel eens het Schots zou kunnen spelen en dat kwam inderdaad op het bord. Hij koos, na 10 zetten, een zijvariant en ik moest in de denktank. De "optimistische ziekte" kreeg bij mij weer eens de overhand en fluks gooide ik mijn pionnen naar voren om initiatief te krijgen. Het werd een echt gooi en smijtwerk partijtje waar het centrale thema de penning van het paard op d4 was door de loper op b6. Maar het was geen aanval-verdedigingspartij. het was een aanval-aanvalpartij en mijn eigen koning werd naar het midden van het bord gedirigeerd. Van alles kwam voorbij, ik offerde een toren op d3 en won daarmee een kleine kwaliteit en even later offerde hij weer een toren terug om een eeuwig-schaak net te kunnen weven.

Als laatste speelde Kees tegen Tommy Grooten. De jongste deelnemer speelde met wit een mooi partijtje en gedurende de hele avond gaf ik steeds minder voor de kansen van Kees. Op het moment dat ik naar huis ging dacht ik dat Tommy de verdediging van Kees had gebroken.

Opeens vielen de uitslagen snel. Johan had zijn tegenstander gewoon opgerold en ook Lemmy gaf met een duimpje omhoog aan te hebben gewonnen. Hoe dat is gegaan heb ik niet gezien, maar ik kan het wel raden. Gewoon verder netjes opgerold lijkt me. Ook Rik zat even later te analyseren en volgen er allerlei winstvarianten voor hem over het bord. De aanval zal gewoonweg te sterk zijn geweest. Zelf had ik, in de berekeningen steeds een paar kleine tussenzetjes gemist en alhoewel het een zeer onderhoudend potje was, was het net niet genoeg voor de winst. Remise door eeuwig schaak. Thuisgekomen zag ik tot mijn grote verbazing dat Kees alsnog van kleine Tommy had gewonnen. Het zal mijn beperkte inzicht zijn geweest, waardoor ik de stelling zo had onderschat. Of Kees heeft het mannetje zolang bezig gehouden dat hij achter het bord in slaap is gevallen voordat hij de winnende zetten kon uitvoeren.

Nog een laatste ronde vandaag. Om half twaalf vanmorgen beginnen, dus dat is snel omkleden en op Vlissingen aan.

De tegenstanders:

Rik(5) speelt op bord 17 met wit tegen Robert den Boer (1976)

 

Lemmy(4) speelt op bord 45 met zwart tegen Kai Jhi Ryan Pang  (1770)

Adri(4) speelt op bord 48 met wit tegen Margarethe Wagner (1660)

Johan(4) speelt op bord 38 met wit tegen Eelco Haak (2003)

Kees(4.5) speelt op bord 90 met wit tegen Andre Galle (1983)

Een zwaar programma. Morgen het laatste verslag

en... oh ja, waar sloeg dat "bijna.... bijna..." nou op? De groeps-yell uit een eerder verslag was dichtbij. Als ik gewoon naar een beter veld met de koning was gegaan had het zomaar 5-0 kunnen worden. Nog een kans vandaag. Maar dat wordt een stuk moeilijker.

 

==== na ronde 8 ====

Een kort verslag vandaag. Voorbereiding voor ronde 8 wacht. Ik mag tegen de 1600-speler waar Johan eerder deze week van verloor... Oppassen dus.
Het loopt allemaal niet echt geweldig. Allemaal goede bedoelingen, maar elke keer net niet bij de meeste van ons. Johan was deze keer de uitzondering. Hij won vlak na de opening een pion, en alhoewel het nog lang duurde, gaf jij zijn voorsprong niet meer weg en won in het eindspel het enige volle punt van de dag.

Na de teleurstellingen van ronde 6 mochten zowel Lemmy als Rik het tegen wat minder gerate tegenstanders opnieuw proberen. Rik speelde met zwart een Franse partij waarbij wit met Dg4 en Dxg7 de zwarte koning in het nauw probeert te drijven. Ik meen me te herinneren dat soortgelijke varianten gespeeld werden in de WK-match tussen Euwe en Aljekhin in 1938. Voldoende theorie over dus, maar al best wel oud. Voor een eenvoudige passant leek het er op dat Rik het best wel moeilijk had. Dat moet ook gezegd worden van de stelling die Lemmy had tegen Art Kogeler die met zijn 300 ratingpunten minder vrolijk vol op de aanval ging. Gedurende een groot gedeelte van de avond had ik het gevoel dat het achter elkaar verloren zou zijn voor Lemmy. Maar ze verdedigde stug en actief en kennelijk kantelde de partij in de periode dat ik zelf achter mijn bord moest blijven zitten om niet weggeblazen te worden. Zo rond de tijdcontrole liep Lemmy met een opgelucht gezicht rond en gebaarde dat het uiteindelijk remise was geworden....

Ook Rik had zijn moeilijk ogende stelling in balans weten te houden en was met remise weg gekomen. Kees speelde met wit tegen Martijn de Wit, de jongeman waartegen ik zelf had verloren nadat ik mijn aanvalskansen had overschat. Hier leek ongeveer hetzelfde te gebeuren. Na de opening stond Kees lekker, met ruimte en aanknopingspunten. Voor mij een beetje herkenbaar. Een uurtje later was de stelling anders. De zwartspeler had zich onder de druk weten uit te wurmen en een gevaarlijke vrijpion weten te creeeren. Gelukkig kon Kees de boel dichthouden en werd laat op de avond tot remise besloten.

Ik was zelf de enige die een zwaardere tegenstander had geloot. In de voorbereiding had ik mij gericht op een Siciliaan en, na overleg met de hulplijn bedacht dat ik dan de Maroczy lijn zou spelen. De voorbereiding kwam voor een groot gedeelte op het bord en lang bleef de stellng in evenwicht. Wel had ik op zet 12 f4 gespeeld en daar had ik de hele partij last van. f3 met afstoppen van de diagonaal was makkelijker spelen geweest.

Had ik initieel wat initiatief, heel langzaam kantelde dat en moest ik voorzichtiger en voorzichtiger worden. Met wat kleine dreigingen dwong mijn tegenstander mij tot noodgrepen en plotseling stortte het bouwwerk in elkaar. Ronde de 40e zet stond ik plotseling heel slecht maar probeerde nog een schwindle. Wonderwel liep mijn tegenstander in het valletje en won ik met wat schaakjes een loper. Weliswaar tegen een paar pionnen, maar toch, ik leefde nog. Na de afwikkeling had ik een paard en toren, tegen 4 verbonden pionnen en een toren plus beide nog een b-pion. Dat het moeilijk ging worden was duidelijk, maar..... 20 zetten later kwam hij toch net 1 te vroeg op het promotieveld. Een nul dus na een lange zit. Slechte score dus voor ons.

Dan vandaag:

Rik (4) tegen Maarten van Haaften (1870) met zwart

Lemmy(3) tegen JoelSchlaebitz (1670) met wit

Adri (3.5) tegen Alan Fritsche(1657) met zwart

Johan(3) tegen Johannes Muenk (1690) met zwart en

Kees (3) tegen (daar is ie weer...) Tommy Grooten (1590) met zwart

morgen verder

 

==== na ronde 7 ====

Niets verandert hier. Al jaren zet ik bijgaande foto bij een van de verslagen. En niets lijkt te veranderen. Zelfs in deze tijd van het jaar zijn de stranden rustig, de mensen aardig en het eten prima. Maar dat er niets verandert is toch helaas niet helemaal waar. Het toernooi is anders geworden sinds er een paar jaar geleden een wijziging in de organisatie is gekomen. Ach de meeste mensen doen hun best, maar het is toch minder gezellig, minder gemoedelijk en vooral ook veeeeel minder druk. Waren er een paar jaar geleden nog 250 deelnemers, vorig jaar waren het er al minder en nu zijn het er nog eens minder. Dat betekent lege plekken in de zaal, en minder gezellige drukte in de bar bij het analyseren. Jammer van een bijna perfecte besteding van (een deel van) de zomervakantie.

Dan de belangrijke zaken. Gisteren gaf ik aan dat iedereen een, op papier, mindere tegenstander had geloot. Dat zou misschien een keertje "the perfect score" kunnen opleveren. In mijn hoofd had ik al een mooi stukje in gedachten met een groepsfoto en een groeps-yell : "SC Dordrecht rules the world!".

Dat zal toch een andere keer moeten want het liep uit op een deceptie. Rik speelde weer actief zoals altijd. Hij dacht dat zijn tegenstander het aloude adagium "Pak nooit een pion op b2, ook als het goed is!" vast wel kende. De goede man had er vast wel eens van gehoord, maar was kennelijk niet van het volgzame type. Hij greep de pion toch. Geheel volgens plan ontwikkelde Rik verder en ging bouwen aan een goede stelling. Halfverwege de avond stond hij wel lekker, maar ja, nog wel steeds met een b-pion minder en inmiddels was de dame wel weer terug in veiliger omgeving beland.

Lemmy had een mooie stelling opgebouwd. een beetje vastgezet maar met duidelijk ruimtevoordeel, een dame opgesloten op h8 achter pionnen op f7, g6 en h5 en de koning op g8. Prachtige stelling leek me, maar hoe nu verder.

Zelf had ik, dankzij een goede voorbereiding met Mark samen al heel snel na de opening een flink voordeel opgebouwd. De koning stond wel een beetje op een ongelukkig plek, maar daar had ik dan wel een stuk tegen 2 pionnen voor.Qua tijd duurde het even, maar eigenlijk heeft mijn tegenstander geen enkele kans meer gekregen.

Johan speelt een ongelukkig toernooi. Wederom moest hij het tegen een jeugdspeler opnemen. Hij werd overrompeld en veloor een pion zonder compensatie. Sterker nog, hij moest alle zeilen bijzetten om niet rechtstreeks te verliezen. Even leek het erop dat hij terug kon komen en zag hij zelf nog wat remise kansen.

Kees speelde weer als vanouds. Hoppa... op de aanval. In het middenspel had hij twee lopers tegen een toren veroverd met beide lopers diagonaal op de openkoningsstelling gericht. Daarbij ook de dame in de buurt en het einde moest wel snel een keer komen. Alleen nog eventjes dat mat voorkomen. Met dame en toren over de tweede rij....

Kees was als eerste klaar. Hij lette niet op het mat op de tweede rij en maakte de partij uit met een heel mooie slotzet, zonder dat zijn tegenstander ook maar toekwam aan die matdreiging....

Als tweede bracht ik het punt binnen. Het duurde even, maar het eindresultaat was overtuigend. Ook ik een puntje. Maar hierna stokte het. Johan verstoorde het SCD feestje door te verliezen. Weliswaar leek hij wat onder de druk uitgekomen te zijn, maar het was niet voldoende. Een nul volgde. Inmiddels was het tijd om naar huis te rijden. En voor ik op weg ging ging ik nog even langs de twee overgebleven velden. Lemmy had nog steeds wel een lekker stelling, maar vermoedelijk in een poging om de dichtgeschoven structuren te doorbreken had ze wel wat aanknopingspunten toegestaan. Mijn inschatting was overigens nog steeds rooskleurig, alhoewel ik niet zag met welk plan. Maar ja, daarvoor sta ik dan ook naast het bord en zij erachter. Rik had weer een bijzondere stelling op het bord. 7 van de 8 velden op ge g-lijn waren bezet met de koningen en stukken van verschillende kleuren. Aangezien de zwaarste stukken aan de kant van de tegenstander stonden had ik wel een goed gevoel over de stelling, maar Rik zelf zei, toen ik hem in de zaal tegenkwam dat hij dacht verloren te staan......

Thuisgekomen bleek dat zowel Rik als Lemmy hun partij hadden verloren.  Het spel kan zo onfair zijn...

Nog drie ronden te gaan. Johan had als doelstellng 5 punten te halen. Dan moeten nu alle drie de partijen gewonnen worden en ook Rik en Lemmy moeten nu wel even een makkelijk puntje gaan halen om in de buurt van hun kwaliteiten te komen. Kees draait, na een moeizame start lekker en ook ik heb de smaak van de overwinningen te pakken.

Vandaag:

Rik (3.5) op bord 25 tegen Ad Hendriks (1925) met zwart

Lemmy (3) op bord 55 tegen Aart Kogeler (1690) met zwart

Adri (3.5) op bord 35 tegen Bas van Doren (1975) met wit

Johan (2) op bord 69 tegen Edwin Rutte(1663) met wit (tegenstander van Kees in de vorige ronde)

Kees (3) op bord 91 tegen Martin Krijger (1778) met wit

==== na ronde 5 ====

Dinsdag is de dag van de vijfde ronde. De toernooispelers zitten nu echt in het ritme en alles is nog mogelijk. Slecht begonnen... het is nog niet te laat voor een goed toernooi., maar dan wordt het wel ongeveer tijd om eens wat te doen. Lekker bezig? Dan heb je de prettige druk van een mogelijk topresultaat nog voor je.

Het weer houdt zich prima en de sfeer is relaxed als we om half zeven gaan klaarzitten voor deze ronde. Kees nam het op tegen een 13-jarige tiener. Ik moest even in mijn geheugen graven omdat, na een uurtje spelen, de stelling nogal tam was. Zulke partijen ben ik van Kees niet echt gewend...

Veel gebeurde er geloof ik niet meer, want al vroeg op de avond zag ik dat het bord leeg was en de vrede was getekend.

Rik had de een Singaporese WFM te bespelen. De partij volgde de karakteristieke kenmerken van een Franse partij waarbij wit een ruimte-overwicht in het centrum heeft en er veel materiaal op de zwarte koning gericht is, maar waarbij zwart een heel flexibele verdediging heeft, opvangt en hopelijk toeslaat als de witte aanval is doodgebloed. Een beetje zoals de bokspartij tussen George Foreman en Mohammed Ali in 1974 in Zaire: The rumble in the Jungle. Zelfs voor bokshaters een fantastische wedstrijd om op You-Tube nog eens te bekijken. Helaas bleef de verwoestende uithaal van Rik, zoals Ali dat in 1974 in de laatste ronde deed, uit. Hij deelde het punt. Daarmee is Rik nog steeds ongeslagen in dit toernooi (2x winst, 2x remise en een Bye in de 2e ronde)

Als derde was ik deze ronde klaar. Mijn tegenstander was Frank Sala, waartegen ik een aantal jaar geleden al een keer speelde. Ik weet nog dat ik tegen hem een volkomen onterecht overwinning uit het vuur sleepte na fout op fout te hebben gestapeld. Met enige onzekerheid deed ik 1. e4. Hij koos voor het Frans en wel de Tarrasch (3. Pd2). Dat is een van mijn favoriete lijnen en voortvarend bouwde ik aan mijn aanvalsstelling. Wel altijd even rustig nadenken en niet zomaar de zettenreeks eruit rammen want voor je het weet wissel je wat zetten om. Na een zet of 12 draaide ik twee zetten om. Achteraf bleek dat dat maar goed was, want op deze manier kwam ik er veel beter uit. Zijn reaktie was ronduit fout en een paar zetten later stond ik materiaal (stuk) voor met een betere stelling. Het duurde niet lang meer voor ik mijn punt van de avond kon bijschrijven.

Johan speelde Schots tegen een jongeman uit Duitsland. Hij kwam niet prettig uit de opening, moest een pion inleveren, daarna nog een en werd langzaam maar toch wel heel zeker over de afgrond geduwd. Om half elf hield ook hij het voor gezien.

En dan Lemmy. Ze was de enig die het moest opnemen tegen een speler met een veel hogere rating. Rustig en zeer geconcentreerd zette ze haar partij op. Lang bleef er veel materiaal op het bord en het was de hele avond een bijzonder gecompliceerde stelling met vele dreigingen en dreigingkjes. Ze gebruikte zeer veel tijd, maar hield de stelling in evenwicht.

Met nog 8 zetten te gaan, in een stelling met 3 lichte stukken allebei 6 pionnen verdeeld over 3 groepjes, ging ze de laatste 2 minuten in. Onverstoorbaar vocht ze door en haalde met een verrassende 40e zet de tijdcontrole. Maar nu begon het gevecht eigenlijk weer opnieuw. Hoe het verder liep heb ik helaas niet gezien, maar thuis begreep ik dat ze uiteindelijk toch verloren had. Heel erg jammer.

Voor de toeschouwers (Mark en Caroline) was er niet veel spectakel te bewonderen, maar ach... na zo'n perfecte dag mag dat de pret niet drukken.

Dan gaan we vandaag verder met de 6e ronde:

Rik(3.5) op bord 18 tegen Thomas Krause (2062) met wit

Lemmy(2.5) op bord 48 tegen Sethi Veer (1575) met wit

Adri(2.5) op bord 52 tegen Roland Wastiaux (1727) met zwart

Johan(2) op bord 63 tegen Simon Bartels (1686) met zwart

en Kees(2) op bord 64 tegen Edwin Rutte (1663) met zwart

 

Qua rating moet deze ronde te doen zijn.... morgen verder.

==== na ronde 4 ====

Een mooie maandag in augustus. Heerlijke temperaturen aan de kust, flinke aanlandige wind dus ruige golven, een wijntje en een schapenkaas salade. Wat wil je nog meer als je de eerste dag van je vakantie viert.... Lekker rustig genieten en dan ... ohh.. s..t... ik moest ook nog schaken vanavond! Snel betaald en naar de speelzaal en ik was maar 10 minuten te laat.

De temperaturen waren binnen deze avond een stuk beter en goedgemutst begon ik aan mijn partij tegen Paul Tuijp. Rik kwam zijn generatiegenoot Michael van Liempt tegen ; Lemmy had een jonge Let te bestrijden. Johan tegen de gedegen Rene Duchenne en Kees mocht Carlo Diesel laten zien wat er gebeurt als Kees de dag ervoor een gewonnen stelling heeft verziekt.

 

Na een twee uurtjes spelen leken de countouren van de daguitslagenop wel duidelijk te worden. De ELO sterkeren hadden allemaal wel een overwicht, maar nog niet uitgedrukt in materiele voorsprong. Het zou wel goed gaan. Rik had een gecompliceerde stelling waar veel fout kon gaan voor zijn tegenstander. Maar die bleef kennelijk voldoende kalm om alles op te vangen. Uiteindelijk werd dat remise.

Johan begon enthousiast aan de opening en zo rond de 15e zet denk ik, ik heb het niet geteld, stond het optisch best wel aardig. Een aantal zetten later leek het alsof een een olietanker (of in mijn geval een containerreus) door het midden van het bord voer. De eerste zes rijen van de d- en de e-lijn waren volledig in het bezit van de witspeler met aan de punt een drietal pionnen die de zwarte stukken naar de zijkant dreven. Dat voorspelde niet veel goeds. Inderdaad was een korte tijd later het bord leeg en de nul voor Johan genoteerd. Kees maakte zijn fout van gisteren ruimschoots goed en won in een vlotte partij waarbij hij zijn tegenstander overrompelde zoals alleen Kees dat kan.

Anton de Mearteleare had de tijd genomen om langs te komen en het is natuurlijk altijd heel erg leuk als je schaakvrienden ziet die komen kijken!

Zelf kreeg ik een ongebruikelijke variant in het Jeanisch te verwerken. Veel witspelers gaan de verwikkelingen uit de weg omdat het zo lastig spelen is (variant met 4. d4). Mijn tegenstander ramde de ingewikkelde zetten eruit alsof het was voorbereid en ik moest heel erg lang en diep in mijn geheugen graven naar de juiste zetvolgorde. Het kostte veel tijd, maar het lukte wel. Wit offert een stuk tegen een pion maar houdt daarmee de koning voor langere tijd in het midden van het bord. Tot de 33e zet hield ik mijn voordeel (tussen de +3 en +5 volgens Houdini) maar toen moest ik even een gaatje maken  met de h-pion. Onder druk van de tijd (nog 2 minuten voor 7 zetten) koos ik voor h6 ipv h5. En daarmee gaf ik mijn tegenstander de mogelijkheid tot eeuwig schaak. Zonde....

Lemmy speelde onverstoorbaar. Ze had een pionnetje gesnacked en stond solide. Niets aan de hand en nu maar rustig afmaken... Ik ging om half elf naar huis en op dat moment zat Lemmy nog steeds achter een vol bord, maar aan de uitslag twijfelde ik geen moment.

De contouren van het begin van de avond waren daarmee niet helemaal uitgekomen. Dan maar in de tweede helft van het toernoii de punten pakken.....

Vandaag 5e ronde:

WFM Hng, Mei-En Emmanuelle (2026)  - Rik (3)

Lemmy (2.5) - Guido Wagenvoorde (2128)

Adri (1.5) - Frank Sala (1608)

Johan (2) - Alan Fritsche(1657)

Kees (1.5) - Jules Cordes(1594)

==== Na eerste weekend ====

Ook dit jaar weer het zomertoernooi in Vlissingen. Ditkeer hebben de spelers van Schaakclub Dordrecht het toernooi letterlijk omarmd. Met een rating van rond de 1840 zit je meestal ongeveer op het midden van de ratingvolgorde. Dat heeft een enorm effect op de indeling van de eerste ronde. Drie van onze spelers zitten, qua rating ongeveer op dat punt en zo mocht Kees van 't Hoff zijn geluk proberen aan het eerste bord tegen niemand minder dan Gata Kamsky; schaakwonderkind in de jaren tachtig en negentig en nu met een rating van 2660 topfavoroet voor de eindzege.

Johan had een paar ratingpunten meer en was daarmee laatste van de bovenste helft. Dat was dan ook de reden dat Kees tegen een absolute topper mocht en Johan een punt moest pakken tegen de laagster ratinghouder uit het toernooi (rating 1007). Tussen deze armen zat Rik op bord 26, Lemmy op bord 69 en ik op bord 79. Supporters Mark en Eva zagen iedereen aan de verwachtingen voldoen met punten wanneer ze ratingoverschot hadden (Rik, Lemmy, Adri, Johan) en een verliespartij na een kort maar o zo intensief potje aan het eerst bord.

Wij hebben na deze partij het nachtleven van Vlissingen nog onveilig gemaakt en gingen na een paar heerlijke versnaperingen naar ons chique appartement aan de boulevard.

Zondag is altijd een zware dag met twee partijen en vandaar dat enkelen van ons dan een bye nemen. Slechts Johan en ik speelden deze ronde en aangezien onze tegenspelers bijzonder sterk waren lijken de uitslagen, nemelijk twee nullen, volgens verwachting. Toch gaat er mee schuil achter deze partijen dan zo op het eerste gezicht leek. Het eindresultaat was echter wel helaas hetzelfde.

Dan maar even lekker gaan eten met de hele groep op de boulevard. Inmiddels waren Rik en Lemmy ook weer gearriveerd en hadden nog een derde supporter opgepikt: Ruben.

De avondronde was moeilijk. Voor iedereen. In de zaal was het heel erg warm. Johan kreeg te maken met de jongste deelnemer: de negenjarige Tommy Grooten Rik moest tegen zijn echtgenote (altijd een heel moeilijk spelletje) en zowel Kees als ik moesten tegen op papier mindere tegenstanders en dan moet je het wel afmaken natuurlijk.

Johan had geen mededogen. Ik meende zelfs een glint van pret in zijn ogen te ontwaren bij de ontmanteling van Tommy. Maar ik kan mij vergissen....

Rik zette zijn partij tegen Lemmyactief op en het kwam op mij over als een zeer onorthodoxe opening. Lemmey had daar moeite mee en verloor een paar pionnen. Opeens was bord 18 leeg en had Rik het punt binnengehaald. Nou ja, het bleef binnen de familie zullen we maar zeggen.

Kees en ik speelden zeer wisselend. Ik probeerde actief spel op te zetten, werd ongeduldig, miste gewoon een paar wendingen en werd hardhandig met beide voeten op aarde gezet (0). Kees zette zijn partij sterk op en toen ik halverwege kwam kijken meende ik het punt voor Kees te kunnen bijschrijven. Helaas, hij overzag wat. Het kostte een stuk en de partij. Dat deed zeer!

Vandaag 4e ronde:

Rik (2.5) tegen Michael van Liempt (2091) met wit

Lemmy(1.5) tegen Laimis Silkaitis (1699) uit Letland met wit

Adri(1) tgen Paul Tuijp (1658) met wit

Johan(2) tegen Rene Duchene (2157) met zwart

Kees(0.5) tegen Carlo Diesel (1359)