Zoals Ton al eerder op de site aangaf: goed nieuws en minder goed nieuws. Aan mij de prettige taak om het goede nieuws te brengen. Na een flitsende competitie start waren we toch nog in degradatiezorgen beland! Het moest niet gekker worden. Deels door een paar ongelukkige nederlagen, anderzijds door een wel heel spannend competitieverloop. In de eerste ronde wonnen we, wat fortuinlijk misschien, van Krimpen. Het bleken voor ons belangrijke punten en zeker omdat Krimpen vervolgens linea recta naar het kampioenschap liep!

Het einde van de competitie ging moeizaam. Steeds dachten we dat we nu toch wel ongeveer veilig moesten zijn, maar uiteindelijk moest er deze laatste wedstrijd nog wel van het al gedegradeerde CSV gewonnen worden om het geheel in eigen hand te houden. Joop had al eerder aangegeven dat hij deze wedstrijd afwezig was en daarvoor hadden we Jan WIllem als supersub ingevlogen. Maar, door een onwillige rug geveld, moest ook Jacques op vrijdag afzeggen en aangezien ook Dordrecht 2 de laatste kans voor lijfsbehoud aangreep met een invalbeurt van Victor Koppelaar, leek er nog maar een enkele optie voor het eerste: non-playing captain ook deze keer maar "playing" te maken. De middag begon rustig en op alle borden, misschien met uitzondering van Roland's bord, werden op de verschillende borden de gebaande paden naar hartelust betreden. Bijna overal stonden we gelijk of iets beter, behalve op bord 4 waar we mijn verrichtingen tegenkwamen. De opstelling was als volgt:
Mark op 1, Lennard op 2, Rik op 3, Adri op 4, Rene op 5, Iwahn op 6, Jan Willem op 7 en Roland op 8.

Mark zette het rustig op en ging voor wat kleine voordeeltjes. Op het moment dat die wel gerealiseerd waren, liet hij het een beetje lopen en liet hij zijn tegenstander weer een beetje terug in de wedstrijd komen. Lennard had een Franse partij waarin hij in het middenspel een toren wint maar wel met gevaarlijk tegenspel. Rik zette vanuit de opening meteen een mataanval op touw waar zijn tegenstander steeds maar slechts met zeer veel moeite de stelling in leven hield. Maar, ondanks het feit dat het dan wel niet mat liep, verzamelde Rik steeds meer voordeeltjes en/of pionnen. Zelf had ik een Siciliaan op het bord waarin ik niet het tegenspel kreeg waar ik altijd naar op zoek ben. In plaats daarvan kon ik met steeds actief spel voorkomen dat ik in het centrum overlopen zou worden. Met een beetje hulp van mijn tegenstander, die misschien niet optimaal gebruik maakte van de mogelijkheden van zijn stelling, hield ik de stand op het bord in ieder geval in balans. De eerste keer dat ik bij Rene op het bord keek, de koffie was geloof ik nog niet eens gezet, waren de dames al van het bord. Dat beloofde een langzame partij te worden... Iets meer vuurwerk bij Iwahn, waar het optisch in ieder geval wat dynamischer er aan toe ging. Jan WIllem speelde een gedegen opzet en leek, oppervlakkig bekeken, in ieder geval comfortabel te staan. Roland had de enige bijzondere partij. Net toen ik langs kwam speelde hij doodleuk Ke1-e2 terwijl er eigenlijk nog weinig van het bord was. Het schijnt wel een bekende variant in een of andere opening te zijn, maar ik begreep er werkelijk geen snars van... :)

Het duurde eigenlijk best lang voor de eerste uitslag een feit was. Iwahn nam een remise-aanbod aan nadat een voorzichtige schatting best wel gunstig voor ons leek te zijn (0.5-0.5). Hierna verzilverde Rik het punt (1.5-0.5) en had ook Roland winnend voordeel weten te bereiken (2.5-0.5). Met deze stand werd de eerste tijdcontrole bereikt. Rene was wel blijven proberen maar het lukte hem niet de betonnen verdediging van zijn jonge tegenstander te breken. Hij nam remise aan (3-1).

Om niet afhankelijk te zijn van de uitslagen van andere teams, moesten we op zijn minst 4-4 spelen om niet te degraderen. Die eer kwam aan Mark. Hij scoorde de 4-1 en continueerde daarmee het verblijf in de tweede klasse.

Lennard had het, nadat hij toch wel flink materiaal had gewonnen, best wel moeilijk om te winnen. Langzaamaan begon dat te werken, maar net op het moment dat hij de winnende zet kon spelen greep hij mis en kon zijn tegenstander remise afdwingen (4.5-1.5). Hierna was het mijn beurt en door actief verdedigen kon ik mijn tegenstander verleiden tot wat foutjes. Eerst lukte het om zijn ijzersterke centrum te demonteren en daarna kon ik met een vrije a-pion voldoende tegenkansen afdwingen om minstens remise te behalen. Even dacht ik na, toen mijn tegenstander het aanbood, maar ik zag niet zo meteen een winstweg en was al bijzonder tevreden met het halfje. Jammer eigenlijk wel, want achteraf gezien lijkt het vrij eenvoudig toch helemaal gewonnen (5-2). Het laatste punt van het seizoen was de remise van Jan WIllem, hij had een soortgelijk eindspel als ik op het bord, met hetzelfde resultaat (5.5-2.5)

Er was veel publiek die veel te zien kregen en voor het eerste team was het ook een bijzondere dag, die werd afgesloten bij de chinees in het winkelcentrum in de Standspolders.

Dan hieronder nog de resultaten:

En dan nog even de gedetailleerde resultaten: