Binnen 24 uur twee zware wedstrijden spelen valt niet mee. Ons eerste RSB team speelde vrijdagavond een belangrijke wedstrijd in het kampioenschap van de RSB tegen mede concurrent voor de titel: Spijkenisse. Hierover later meer. 13 uur na deze nederlaag traden 7 van de 8 spelers weer in het strijdperk. Piet met het tweede (zie elders) en Lennard, Rik, Mark, Jaques, Joop en Roland in Boxtel voor een wedstrijd in 2D.

Dit zestal werd aangevuld met Rene en Iwahn.
Ik ga niet veel meer over de wedstrijd van vrijdagavond melden dan dat het een enerverende avond was, waar de kansen op en neer gingen, maar wij uiteindelijk aan het kortste eind trokken (4.5-3.5 nederlaag).
In Boxtel mochten wij tegen Dubbelschaak '97 aantreden. Boxtel stond op de 9e plaats en wij op de zesde, maar de strijd om de tweede degradatieplek te ontlopen is bijzonder spannend in deze klasse. Het verschil tussen nummer 4 en 9 was maar 2 matchpunten. Een zeer belangrijke wedstrijd dus.

Het begon allemaal een beetje chaotisch. De teamleider had een copy-monster in de uitnodigingsmail laten zitten waardoor enkele spelers de voorbereiding hadden gedaan op basis van de verkeerde kleur.... Groot was dan ook hun verbazing toen bleek dat ze met de andere kleur moesten spelen. Een soortgelijk foutje maakte Gerard Kemkers ook eens toen hij de Olympische 10 km medaille van Sven Kramer verspeelde door hem verkeerd te laten wisselen. Het was het begin van het einde voor Gerard.....

Ondanks dat werd er enthousiast aan de wedstrijd begonnen. Jacques, die voor de gelegenheid eens op bord 2 zat, offerde een pionnetje in de opening. Iwahn koos een onbekende variant waarbij hij in een Caro-Can op de tweede zet a6 speelt. Roland was al lange tijd op zoek naar een tegenstander tegen wie hij een Benko-gambiet kon spelen en eindelijk had hij iemand gevonden. Rik speelde weer een heel dynamische opening. Gelijk er vol in en dat gaf wel wat vuurwerk. Mark bouwde langzaamaan via een gelijkstaande stelling naar een heel klein openingsvoordeeltje. René speelde actief en gedegen. Stukken op de goede velden, ruimte pakken waar het kon en opbouwen naar een koningsaanval. Als laatste bouwde ook Joop rustig aan zijn stelling. Nooit te veel risico, altijd oog op de aanval, maar nooit de verdediging uit het oog verliezen. Dat had hij ook op vrijdagavond gedaan en kwam heeeel goed te staan in een eindspel met een belangrijke vrijpion. In die partij liet hij zich verrassen en stond opeens midden op het bord pardoes mat! In deze partij gebeurde iets dergelijks. Wat precies heb ik niet gezien, maar ik stond lang bij zijn bord instemmend te kijken en rekende voorzichtig wel op een puntje. En dat konden we goed gebruiken want Jacques, Lennard en Roland stonden duidelijk minder en Iwahn een pion achter in een stelling die hij niet meer kon winnen (en eerlijk gezegd ook niet meer kon verliezen). Ik liep naar een paar andere borden en zag een minuut later uit een ooghoek dat Joop had opgegeven (1-0).

In een optisch mooie stijl won Rik zijn partij even later met een mataanval. Zelf was Rik minder tevreden met zijn partij, maar ach, ik doe aan scorebord-journalistiek dus ik vond het prachtig! (1-1). Lang bleef het hierna stil, tot vlak voor de eerste tijdcontrole. Een tweede tegenslag voltrok zich: In een vlaag van schaakblindheid vergooide Iwahn zijn remisestelling en hij stond meteen volstrekt verloren (2-1). Donkere wolken pakten zich samen boven de Dordtse spelers. Met op enkele borden flinke materiele achterstand (kwaliteit minder bij Lennard en Roland, een stoomwals aan vrijpionnen tegen bij Jacques en een zeer miniscuul voordeeltje bij Mark en een labiel evenwicht bij Rene) voorzag ik een fikse nederlaag in het verschiet.

De volgende die omviel was Lennard. Te lang moest hij met zijn kwaliteit minder te veel punten op het bord verdedigen en het constant switchen van aanvalspunten door Brent Burg brak de stelling (3-1). Op dit punt kwam Mark overleggen over de te volgen strategie. Hij had een pion meer in een loper-paard eindspel. De enige manier om te winnen was risico nemen en hopen dat het allemaal klopte. Het was geen lang overleg. Nu of nooit, dus Mark ging er nog eens voor zitten.

Jacques vocht bewonderenswaardig door, maar er was geen houden aan en ook hij legde de koning om (4-1). Op het dieptepunt moet er iets gebeuren om zo'n wedstrijd te laten kantelen en dat gebeurde ook. De loper van g7 in het Benko gambiet is altijd bijzonder belangrijk, vooral als die de c-pion kan ondersteunen in zijn gang naar de overkant en dit kenmerk werd heel mooi aangetoond door Roland. Toen zijn tegenstander uiteindelijk de kwaliteit maar teruggaf om die akelige vrijpion te liquideren was het overgebleven eindspel inmiddels al misschien een stukje beter voor Roland. En dat ondanks het feit dat hij nog steeds een pion achter stond. Voorzichtig manouvrerend verbeterde Roland zijn stelling en ging op winst spelen. Als zijn tegenstander niet zo'n afzichtelijke blunder had begaan had het nog lang kunnen duren, maar wij zijn er niet rouwig om natuurlijk dat dit ons werd bespaard (4-2).

De stelling bij Rene was voor de toeschouwers bijzonder onoverzichtelijk. De tegenstander van Rene had inmiddels een gevaarlijk ogende tegenaanval opgezet, door het opofferen van een pion. Maar scherp en diep doorrekenend vond Rene een geforceerde afwikkeling naar een stelling waarbij hij de dreiging kon neutraliseren en zijn pion behouden. Omdat de tegenstander mogelijk geen heil zag in een langdurige moeizame verdediging die uiteindelijk toch verloren zou gaan koos hij een andere weg. In goedkope Amerikaanse politieseries wordt die strategie nog wel eens "Suicide by Cop" genoemd. Hij deed een onverantwoorde zet en moest een paar zetten later opgeven (4-3).

Mark had het paard achter zijn stelling laten komen, om met zijn koning op de andere kant van het bord een opmars van een vrijpion te ondersteunen. Het ging precies goed en dat de enorme blunder die de tegenstander op de laatste zet maakte de partij beeindigde deed niet meer ter zake. Ook zonder die blunder was het volstrekt gewonnen (4-4).  Het was een leerzaam eindspel, maar in de analyse na afloop werd nergens een betere verdediging gevonden. Dit is natuurlijk wel zonder "het beest", dus het definitieve oordeel zal nog moeten worden bepaald.

Een heel belangrijk gelijkspel. Hierdoor zijn we weer geklommen naar de 4e plek. Ik heb het nog niet uitgerekend, maar volgens mij moet het wel gek lopen als we nu nog door 4 ploegen worden ingehaald, ook al omdat we een mooi aantal bordpunten hebben.

De drukke periode is nog niet voorbij. Enkele van de spelers zullen morgen nog aan de bak moeten bij de RSB-beker wedstrijd in- en tegen Krimpen en aanstaande vrijdag wacht ook het bekerteam van Charlois Europorrt nog een een eerste KNSB bekerteam.

2 down, two to go....

Detailuitslagen: