Sliedrecht 4- Dordrecht 5 eindigt deze keer niet gelijk, 3,5-4,5 winst voor Dordrecht. (door Otto)
Dordrecht 5 pakte donderdagavond de 15e februari de winst in Sliedrecht, en heeft nog een heuse kans op behoud in 2e klasse. Deze keer werden we niet zoals in 2017 geThijsterd door een februaristorm, maar onze Thijs, toen afwezig, won nu gelukkig wel…. Vorig jaar 4-4 tussen Sliedrecht 4 en Dordt 4, en dat betekende promotie voor ons team, later bleek ook Sliedrecht 4 als beste derde mee te gaan naar klasse 2 RSB.
Het zag er wel heel lang naar uit dat er weer een 4-4 op het uitslagformulier zou komen, de ultieme fase met tijdnood (als dat nog bestaat ?) bracht de twee matchpunten naar Dordrecht. Ton Hobé aan bord 8 tegen een scherp spelende Sami Al Yassin, stond al zeer snel na de opening behoorlijk slecht. Met een prachtige, meervoudig gedekte toren op de 7e rij had Sami al snel het beste van het spel. Een kleine onachtzaamheid zou nog wel mat in 1 voor zwart betekenen, maar dat was wel erg getelefoneerd en dus ook steeds goed gezien door Sami. Nadat er ook nog twee verbonden vrijpionnen dwars door Ton 's stelling van alles dreigden, gaf hij terecht op. Otto had aan bord 5 totaal geen rekening gehouden met het feit dat professioneel problemenmaker, en tegenstander Henk Prins gewoon met de dame gratis de a-pion zou kunnen nemen. Dit was echter wel waar, en na nog een afruil op de damevleugel stond zwart gewoon niet alleen een gezonde pion voor, bovendien waren de a en b-pion verbonden met 2 tegen 0 pionnen daar, tegen vier versus drie voor wit op de gerokeerde koningsvleugel. Otto was veroordeeld tot heel lang verdedigen en deed dat best wel aardig maar toch ook licht wanhopig. Laat op de avond bleek de druk van de, door de opgerukte pionnen vastgemetselde torens, Otto toch teveel en won Henk zeer terecht, dit keer zonder er een al te groot probleem ervan te maken.
Toen men mij daarna meteen vroeg hoeveel het stond ging ik er, door mijn eigen spel en op de hoogte van de nederlaag van Ton, vanuit dat we dik achter zouden staan. Het was echter 2 tegen 2 geworden inmiddels, met dus nog volop kansen. Thijs had aan bord 7 een goede partij gespeeld tegen André van Dieën en gewonnen, de teamcaptain Erwin aan 3, had zoals het een goed voorbeeld betaamt, ook gewonnen van Yaro van Beest. Na een gelijk opgaande Siciliaanse partij met een vroege dame ruil zat er volgens Erwin aanvankelijk alleen een remise in. Nadat Yaro een ietwat onverantwoorde winstpoging deed verloor hij 2 pionnen. Een verdubbeling betekende het tevens van de torenpartij van Erwin, en Yaro, lage externe ELO maar verslaat vaak de op papier sterkere tegenstanders, moest de vlag strijken.
Remises aan bord 1 van Wim van Noort tegen Frank Stoute (1777), na een vroeg en eerder aanbod van zwart toch maar aangenomen, Arend van Grootheest (6) tegen de wel altijd sympathieke, maar immer gevaarlijke en vaak goed spelende Peter Vis, en Gerben van der Weert aan bord 4 tegen Jaap Euser, kwamen snel achtereen binnen. Peter Vis werd vooraf als een lastige tegenstander beschouwd, onze captain Erwin besloot een altijd bevlogen Visarend tegen hem in te zetten. Na een koningspion opening kreeg Peter aanvankelijk de meer aanvallende stelling en onze voorzitter, hoogvlieger met een scherpe blik ook in het bestuur van onze club, moest keepen. Na een loper omgespeeld te hebben kwam Arend beter in het spel en had diverse penningen en vorkdreigingen. Met nog maar een paar zwarte minuten op de klok was de stelling van Arend licht te prefereren wegens wat meer ruimte door verder opgerukte pionnen. Arend nam het remiseaanbod van Peter toch maar aan, even later liet een wijze Sliedrechtenaar zien hoe Arend nog had kunnen winnen. Nou ja, een gevaarlijke (Kogel -?) Vis geneutraliseerd, een halve Vis op het droge zeg maar, is ook wat waard. Stand 3,5 tegen 3,5 en alleen Martijn in voornamelijk zijn tijdnood nog bezig aan bord 2 met loper en toren plus 4 pionnen, tegen paard en toren met 2 losse pionnen. Volkomen terecht speelde Martijn door, alleen hij zou dit nog kunnen winnen. Regelmatig zakte de tijd van Martijn ruim onder de minuut, maar hij bleef uitermate koel goede zetten doen. De fout kwam toen toch van zijn opponent Cees van der Does. Met voor hem nog ruim 4 minuten en Martijn rond of onder de minuut, maakte Cees de fout en gaf een volle toren weg. Natuurlijk een wat jammerlijke en zeker onnodige ontknoping, maar Martijn had de partij bij regelmatig spel toch wel gewonnen volgens beiden.
Nou ja, in elk geval won het team deze cruciale partij, lijfsbehoud in deze klasse 2 van de RSB is echter nog niet zeker. Waarschijnlijk moeten we nu nog of 1 partij winnen of 2x gelijk spelen. Alle eerder uitgesproken vermoedens van matchfixing om in elk geval 1 team van de drie teams van Dordrecht uit de tweede klasse te krijgen gaan dus niet op. Hopelijk wint het derde team van captain John van der Laar de hoofdprijs in 2A en promoveert dan naar de 1e klasse. Ons 4e team (ex Zwijndrecht met Kees van het Hoff) maakt ook nog kans op een kampioenschap of promotieplaats in de tweede klasse, maar krijgt nog 2 eveneens hoog in de ranglijst staande concurrenten te verteren.
Rest nog te melden dat ook deze Sliedrecht- Dordrecht ontmoeting weer in een prima sfeer is verlopen, de verhoudingen binnen onze clubs zijn echt goed te noemen. Niet gek is het dan ook dat diverse schakers (met kennelijk veel vrije avonden) reeds een dubbel lidmaatschap hebben c.q. overwegen dat te gaan regelen.
Sliedrecht 4 1570 - Dordrecht 5 1614 3½ - 4½
1. Frank Stoute 1770 - Wim van Noort 1758 ½ - ½
2. Kees van der Does 1694 - Martijn Rijneveen 1490 0 - 1
3. Yaro van Beest 1385 - Erwin van Wingerden 1469 0 - 1
4. Jaap Euser 1631 - Gerben van der Weert 1627 ½ - ½
5. Henk Prins 1641 - Otto van Haren 1676 1 - 0
6. Peter Vis 1619 - Arend van Grootheest 1693 ½ - ½
7. Andre van Dieën 1477 - Thijs van Hoek 1636 0 - 1
8. Sami Al-Yassin 1341 - Ton Hobe 1561 1 - 0
Verslag: Otto van Haren