Donderdag 10 augustus. Een druilerige, natte, koude dag. Geen zomerdag uit de boekjes van Ot en Sien waar het hooi hoog opgestapeld op de wagen van het land wordt gehaald. Maar ook juist die dagen hebben een positieve kant. Al jaren kom ik een week lang in de zomer twee keer op een dag langs het plaatsje Oudenbosch.

En als je daar langs rijdt, om een uur of 3 in de middag of om half twaalf in de avond (want dan is het niet te druk om rond je heen te kijken), dan zie je aan de zuidkant van de A17 in de verte een bijzonder gebouw: Het lijkt warempel wel op de St. Pieter... Het is zeer de moeite waard, om op zo'n druilerige dag even om te rijden en de bijzondere Basiliek van de H.H. Agatha en Barbara te bezoeken. De architect van dit bouwwerk is in het midden van de 19e eeuw op studiereis naar Rome gegaan en alhoewel de fotografie al wel bestond, neem ik aan dat hij het met schetsen en blue-prints heeft moeten doen. Een prachtige uitbundige katholieke kerk met vele, vele beeldhouwwerken, fresco's, gedenktekens, en, niet te vergeten, allemaal plekjes waar je kaarsen kunt branden.

Na op deze manier voldaan te hebben aan een heel oud voornemen,  gingen we goedgemutst op weg naar de kust. Dit keer werd het er helaas niet beter op en hield het niet op met regenen. Toch maar weer een strandtent want daar kan je ook binnen lekker eten.

Om half zeven gingen we allemaal weer vol goede moed aan de dagelijkse arbeid. Op basis van de ratings moest er in totaal toch een kleine winst voor de vijf hoofdpersonen van deze serie in zitten. Dat viel echter goed tegen. Johan kreeg een Grob-attack te verwerken en, omdat hij de g-pion niet wilde nemen ("ik weet niet wat ik dan allemaal over me heen krijg") werd hij flink teruggedrongen. Omstreeks 21:00 uur zag ik een materiaal verhouding op zijn bord die veel deed denken aan de avond ervoor. L+L tegen L+P voor Johan. Dit keer overigens met meer pionnen op het bord en zonder dat het paard werd gedomineerd. Ook bij Kees zag ik overeenkomsten. Niet in de materiaalverhoudingen maar meer in een remise-achtig eindspel waarin Kees een witte loper had en zijn tegenstander een paard. Alle pionnen van de tegenstander stonden op de "veilige" kleur. Een ongerust gevoel maakte zich toch van mij meester. Pierre speelde tegen Rens Minnema. Qua rating zou dat moeten kunnen, maar Rens is een creatieve speler en de paar keer dat ik langs liep, was het super ingewikkeld. Ron zette zijn partij gedegen op. Op mijn ronde langs de velden zag ik bij hem geen potentiële kernexplosies in het vooruitzicht. Omdat de enige partij van mijn tegenstander in de database aangaf dat hij op 1. e4 de zet 1. .. - Pc6 had gespeeld besloot ik maar eens terug te grijpen op een oude bekende: 1. b4. Achteraf vertelde hij me dat hij dat maar een keer in zijn leven 1. ... - Pc6 had gespeeld.

Het werd een meeslepend gevecht. Ik kwam best goed uit de opening, maar werd iets te optimistisch. Ik wilde het gevecht van de verdediging van de b-pion richting aanval op de koningsvleugel verplaatsen en beging een verschrikkelijke inschattingsfout. Ik dacht dat de zwarte torenzet Ta1-h1 alleen maar zijn toren buitenspel zette, maar het hielp hem aan een niet te stuiten mataanval. Met nog een paar grapjes die in een vluggertje nog wel eens de winst opleveren probeerde ik het nog, maar het was tevergeefs. Met een paar rake klappen was het uit. Gelukkig behielden Johan en Kees in ieder geval een half punt aan hun avond over en ook Ron kwam remise overeen. De zwaarste klap van de avond moest Pierre incasseren. Hij verloor uiteindelijk.

In de voorlaatste ronde speelt Kees tegen Ben van Duivenvoorde (1659), Johan krijgt Eric van Driel op audiëntie (1944), Pierre mag zijn blazoen zien op te poetsen tegen Martin Zegstro (1852) en het kon natuurlijk niet uitblijven dat we een keertje een onderonsje zouden krijgen: Ron speelt met wit tegen mij (Adri).

Aangezien de laatste ronde morgen om half twaalf in de morgen begint, ben ik waarschijnlijk niet in staat om een verslagje van de dag te maken. Ik zal nog wel even de uitslagen publiceren.