Gisteren was de laatste wedstrijd in de KNSB en we waren compleet. Een uitzondering dit jaar, en het was ook nog maar een dubbeltje op z'n kant. Jacques heeft nog steeds flink last van zijn geopereerde schouder en had het zichtbaar moeilijk. Hij speelde een mooie partij, maar was na de partij snel weg.

Een bizarre situatie bij bord 4, waar de spelregels kennelijk zo gecompliceerd zijn dat het voor normale spelers niet meer echt te volgen is, ontfutselden de regels ons een half punt. Het resultaat werd een zeeslang van meer dan 120 zetten die tot ver na 19:00 uur duurde en die uiteindelijk alsnog verloren ging. Hierdoor was het geplande traditionele afsluitingsdiner bij Mie Wah opeens ook het slachtoffer omdat twee spelers en de teamleider niet meer mee konden. En de grootste domper was het, al wel in de wandelgangen gehoorde, bericht dat Berend zijn laatste wedstrijd voor ons team heeft gespeeld. Zoals sommigen van u al wel weten, is Berend een aantal maanden geleden verhuisd naar Tiel. Het is natuurlijk volstrekt begrijpelijk dat het voor Berend heel lastig is om de interne competitie van onze club te spelen. Hij maakt gelukkig de huidige kroongroep gewoon nog af. Wij hopen natuurlijk allemaal dat hij de beslissing om ook niet meer voor het eerste uit te komen nog een keer wil overwegen.

Dan de bizarre wedstrijd: We startten redelijk goed. Na een uurtje spelen stonden we overal redelijk tot goed. Nergens echt gewonnen of verloren, maar bijna overal wel comfortabel. Lennard speelde op het eerste bord tegen Joost van Ruitenberg (2318). Geen makkelijke tegenstander en Lennard had zwart. Joost dwong Lennard tot vervelende zetjes. Niet echt verontrustend, maar wel steeds vervelend. Op het tweede bord speelde Adel gelukkig weer. Dit keer tegen Joost van Rosmalen (2138). Adel had steeds wat ruimtevoordeel en de stand werd als een klein plusje gerekend. Mark zat deze keer op bord 3. Wim Koster (2132) was zijn tegenstander. De opening verliep gelijkwaardig. Rene Krul speelde op het vierde bord tegen Herbert van Buitenen (2127). Rene behandelde de opening voortvarend. Misschien was zijn opstoot op de koningsvleugel achteraf gezien wat optimistisch. Het kostte een pion en op dat bord kwam de balans later op de middag toch meer in het voordeel van zijn tegenstander te liggen.

Berend speelde zijn laatste wedstrijd tegen Nathaniel Spaan (2089). Hij offerde, op zijn bekende wijze, een pion in de opening en moest vervolgens hard knokken. Toen hij remise aanbood op het moment dat hij de pion terugwon werd dat door Nathaniel aangenomen (0.5-0.5).

Op bord 6 kwam Rik tegen Philip Westerduin (2002) goed uit de opening. Lang bleven alle stukken op het bord en pas na twee uur werd er een pionnetje op de a-lijn geruild. Toch was het beeld bij alle toeschouwers dat Rik eigenlijk best wel goed stond. Zo niet bij Rik zelf.... Hij dacht erover om remise aan te bieden omdat hij dacht minder te staan na een algehele afruil.  Net op het moment dat hij remise wilde gaan aanbieden deed zijn tegenstander een zet waarop Rik dacht... "Nou, toch nog maar even doorspelen"

Piet speelde tegen Lucas Gortemaker (1989). Zijn naam dwarrelde steeds door mijn hoofd. Volgens mij heb ik zelf ooit nog eens tegen Lucas gespeeld toen hij als jeugdspeler bij Messemaker speelde. Inmiddels heeft Lucas zich tot een degelijke speler ontwikkeld en hij zette, in een worstelpartij waarbij de vele pionnen het een strijd op het middenveld maakten, Piet nogal onder druk. Jacques speelde op het laatste bord tegen Paul Tromp (1995). Die partij ontwikkelde zich in hoog tempo en de eerste keer dat ik rond de borden liep zag ik dat Paul al een stuk tegen 2 pionnen had geofferd. Als een volleerde zwaargewicht bokser incasseerde Jacques de gevaarlijk uitziende aanval en neutraliseerde stapje voor stapje de aanval. Er bleef nog een technisch niet al te gemakkelijke opgave om de resterende stelling tot winst te brengen....

Tot zover ging het best wel goed. De nul die Lennard moest incasseren, omdat Joost opeens bijzonder hard door Lennards verdediging heen combineerde, was na de opening al een klein beetje ingecalculeerd (0.5-1.5). Na de gelijkstaande opening had Mark toch wat strategische voordeeltjes behaald en begon plotseling aan een hele directe koningsaanval. Het ging bijzonder hard en Mark scoorde de gelijkmaker (1.5-1.5).  Daarna bleef het een poosje stil. Jacques speelde zijn eindspel vlekkeloos uit en mocht zijn eerste overwinning dit jaar incasseren (2.5-1.5). Het is hem van harte gegund. Adel bleef goed staan, maar kwam in een eindspel terecht met lopers van zelfde kleur en twee symmetrische  pionstructuren. Hij probeerde het nog even, maar kwam niet verder (3.0-2.0). Op dit moment begon het thuispubliek zich al een beetje rijk te rekenen. Piet had zijn moeilijke stelling weten om te buigen via een mooie flankaanval naar een kansrijke stelling. Rik had het goed ingeschat want hij kreeg veel aanval met zijn twee paarden en de toren op de 7e rij. Na hier en daar een pionnetje te hebben gesnaaid en wederom wat matdreigingen te hebben ingevlochten gooide Philip vol walging zijn koning om (4.0-2.0). Op dit moment was de eerste tijdcontrole net geweest en gebeurde het meest bizarre waarvan ik in lange tijd getuige was.

Rene had zich staande weten te houden met een pion minder en zat op een bepaald moment heel veel op zijn notatievel te kijken. Hij stond een pion achter in een dame-eindspel. Hij zei tegen zijn tegenstander: "ik ga de volgende zet doen", waarbij hij zijn dame van h8 naar h5 zette, "en daarmee is er 3 keer dezelfde stelling op het bord en is het dus remise". Zijn tegenstander keek hem aan en zei dat hij daar niet zeker van was. "We zullen het moeten naspelen, maar dan moeten we wel de klok even stil zetten". Als teamleider was ik op dat moment aanwezig en waarschuwde de wedstrijdleider. De sympathieke arbiter Frans Peeters begaf zich naar de spelers en ze gingen samen de wedstrijd reconstrueren. En inderdaad, de slotstelling kwam voor de derde maal op het bord. Remise zou je zeggen dus.... Mis.... Volgens wedstrijdleider Frans was de procedure om de remise te claimen niet juist uitgevoerd. Wist u dat je eerst de zet MOET NOTEREN waarmee de derde keer de stelling ontstaat (Jazeker, terwijl sinds enige tijd het verboden is een zet te noteren voordat hij is uitgevoerd!!!) en die vooral NIET mag uitvoeren. Dan de remise moet claimen en dan de wedstrijdleider erbij moet halen.

Rene wist dat niet. Niet vreemd, want ik denk dat van de 20.000 KNSB leden er nog geen 50 zijn die dat wel weten..... Het resultaat was dat de remise niet werd toegekend en dat Rene een tijdstraf kreeg van 2 minuten. Dit alles gebeurde zo rond zet 40. Inmiddels had Piet heel mooi gespeeld en stond veel beter. Hij dacht zelfs zo goed te staan dat hij een toren kon offeren om met twee verbonden vrijpionnen naar de winst op te stomen. Helaas berustte dat op een misrekening.

Piet verloor er de partij nog door! (4-3). Daarna heeft Rene nog bijna 100 zetten gedaan en allemaal voor niets want hij verloor alsnog. De eindstand werd hierdoor (4-4). Het was voor RSR niet genoeg. Ze hadden moeten winnen en de concurrenten hadden niet mogen winnen. Dus alleen Rene verliest er wat ratingpunten door, en meer gevolgen had het niet.

Nou dat was niet helemaal waar.... Pas om half acht was de wedstrijd klaar waardoor het voor mij niet meer mogelijk was om mee te gaan naar het diner :(

Wel heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat het een gezellig afscheid is geworden. Volgend jaar in ieder geval weer tweede klasse. Wie er ook volgend jaar meespelen is nog niet helemaal duidelijk, maar volgens mij blijft, op de grote aderlating van Berend na, het team in tact.

We hebben best wel een moeilijk jaar gehad, zeker als je kijkt naar de invallers die we nodig hebben gehad.

Gelukkig hebben we sterke invallers beschikbaar uit het tweede. En met de nieuwe spelers die we mogelijk beschikbaar hebben wordt het tweede alleen maar sterker. Er was overigens nog een mogelijkheid dat ons tweede, ondanks de nare affaire rond het kampioenschap, toch nog zou kunnen promoveren. Voor mij is het nog niet helemaal duidelijk wat de stand van zaken is, maar dat horen we snel genoeg.

De invallers hebben in totaal 6 punten (3x winst, 6 maal remise, 4x verloren) uit 13 invalbeurten gehaald. Prima resultaat dus. Niet genoeg voor het kampioenschap want dan moet je zo'n 60 procent scoren, maar we zitten dichtbij.

De persoonlijke scores zijn als volgt:

T