Het was wel een beetje "the day after the night before" toen een achttal Dordtse schakers zich in gebouw "de Ark" in het pittoreske plaatsje "De Lier" verzamelden. Niet de redelijk belangrijke wedstrijd tegen WSC-1 was het onderwerp van gesprek, maar de dramatische ontknoping van het kampioenschap in de eerste klasse van de RSB.

Zoals velen van u al weten leek het tweede team de promotie naar de promotieklasse binnen te hebben na de overwinning op Overschie 2. Echter, volgens de competitieleider van de RSB was een van onze spelers niet speelgerechtigd en werd zijn partij verloren verklaard (hij had gewonnen). Hierdoor werd de eindstand 4-4 en ging De Willige Dame met de promotie er vandoor..... Voor zover ik weet, is iedereen het erover eens dat er voldoende redenen zijn om deze beslissing aan te vechten dus ik vermoed dat dat ook nog wel zal gebeuren.

Afijn, je zou bijna de wedstrijd vergeten. Dat zou zonde zijn, want er werd op het scherpst van de snede gevochten. Adel en Jacques waren afwezig en Marcel en Iwahn, die net twaalf uur eerder hun "kampioenswedstrijd" met het tweede hadden gespeeld, waren bereid om de opengevallen plaatsen in te nemen.

Opvallend was dat er vier keer Frans werd gespeeld en twee maal Siciliaans. En het werden ook allemaal lange partijen. Piet speelde een opening waarin hij een heleboel kleinere en grotere valletjes kent. Hij leek zijn tegenstander wat te overrompelen in het centrum, maar het is blijkbaar toch meer gebrul dan gebijt. Zijn tegenstander gebruikte veel tijd, maar het resultaat was wel dat hij heel nauwkeurig al die valletjes wist te voorkomen en elke keer zijn stelling stukje bij beetje kon verbeteren. Dat ging langzaam, maar onomkeerbaar en na een uurtje of 4 spelen moest Piet zijn koning omleggen (1-0).  Rene speelde met zijn tegenstander een heleboel theorie. Vanuit betrouwbare bron heb ik inmiddels vernomen dat er in die theorie vorderingen zijn gemaakt, maar aangezien beide spelers die laatste snufjes nog niet kenden werd er rustig doorgespeeld. Het zag er allemaal best wel gecompliceerd uit, maar de balans was er toch nooit uit verdwenen en zo eindigde deze wedstrijd in remise (1.5-0.5). Mark had plaats genomen op het derde bord en speelde daar tegen de hoogste ratinghouder uit het team van WSC, Marnix Hofman (2184). Mark offerde een pion in de opening en hield daardoor de koning in het midden en ontwikkelde veel druk op de d- en de e-lijn. Na enig aandringen won hij de geofferde pion terug, terwijl de zwarte stukken van Marnix nog steeds op de onderste rij vastgeplakt stonden en hij in feite eerst met twee en later met 1 toren minder speelde. De constante druk van de toren op de 7e rij leverde nog een pion op en toen Mark met de g- en de h-pion kwam opstomen maakte Marnix een einde aan deze partij die voor hem echt een kwelling moet zijn geweest (1.5-1.5).

Hierna werd het weer even stil. Marcel had het de hele middag al zwaar. Hij had weinig ruimte en kon met zijn lopers helemaal niets doen, terwijl zijn tegenstander steeds meer ruimte innam. Marcel besloot niet te wachten totdat het echt mis zou gaan, maar opende wat lijnen. Hierdoor kwam zijn koning in gevaar, maar nu kon er tenminste ook nog wat gebeuren. Welnu, daarin werd hij niet teleurgesteld. Chaos en tijdnood. Voor de toeschouwers kon het niet leuker. Vlak voor het einde van de partij, met beide spelers in flinke tijdnood, overzag Marcels tegenstander een heel simpele wending die in feite meteen winnend voor hem was. In plaats daarvan pakte hij met zijn dame een pion. Al snelschakend deed Marcel een nog paar zetten maar moest alsnog opgeven. Zijn ellende werd alleen nog maar groter toen verschillende omstanders hem wezen op een wending die hij over het hoofd had gezien: Op het moment dat de dame de pion pakte, kon Marcel die dame met een loper terugpakken waarmee hij een volle dame voor zou hebben gestaan en alle matdreigingen waren dan ook meteen geneutraliseerd. Hier past slechts een reactie: biedt Marcel aanstaande dinsdag allemaal een drankje aan... (2.5-1.5).

Dan de andere invaller: Iwahn. Hij speelde nu met de zwarte stukken een Siciliaan en kwam in het middenspel moeilijk te staan. Hij kwam een pion achter, en later nog een. Ik gaf geen vijf stuivers meer voor zijn kansen. Maar Iwahn kan heel geraffineerd terugvechten. Op een gegeven moment speelde hij een pion op, en ik kon daar nu echt helemaal geen enkel plan in vinden. Dus ik ging maar even bij wat andere borden kijken. Even later ging ik nog maar eens terug omdat Iwahn de laatste 8 zetten steeds in zijn laatste minuut eruit moest persen. Opeens zag ik dat die pionzet een diagonaal had geopend waarover een dodelijke aanval werd opgezet, met alles er op en er aan: tussen aanvalletjes, de eigen dame nog even in laten staan en dan nog effe eerst met een pion op b3 slaan.... het kon niet op. Maar de matdreigingen op c2, c1, b2 en a1 waren te veel en Iwahn won op schitterende wijze. En hoe er ook werd geanalyseerd door de verzamelde spelers en toeschouwers, het was allemaal tevergeefs. Hierover waren ook de Dordtse toeschouwers (Ben, Johan, Anton en Hans den Boer) het allemaal wel eens (2.5-2.5).

De volgende uitslag kwam van Lennard, die een mooie drukpartij afleverde. Al vroeg op de middag had hij een remise aanbod gekregen en afgewezen en dat bleek ook helemaal terecht te zijn. Langzaam bouwde hij zijn stelling uit, kwam met de dame achter de witte linies en won handig twee pionnen. En de rest... dat was techniek (2.5-3.5). Berend speelde weer eens tegen een Siciliaan en daartegen heeft Berend zijn eigen favoriete variant. Lastig als je dat niet weet, want dan moet je het allemaal zelf achter het bord gaan vinden. Zijn tegenstander gebruikte veel bedenktijd maar laveerde redelijk succesvol tussen de klippen door. In de analyse achteraf bleek dat Berend, omdat hij nu eenmaal iets beter stond, nog een enkele kans had op beslissend voordeel. Hij liet die kans voorbij gaan, zijn voordeel verdampte en remise was op dat moment de juiste uitslag (3-4).

Alleen Rik was nog bezig en als je Rik wel eens ziet spelen, dan weet je dat het altijd vuurwerk is. Hij ging in op een super scherpe variant van het Frans waarin er na enkele minuten spelen al een witte dame op h8 staat (en Rik had zwart). Nou, als teamleider gaan daar je hartkleppen acuut van lekken. Maar een andere speler wist mij te vertellen dat dit allemaal theorie was. Nou ja, met een heel kleine afwijking dan. Om met de dame op dat veld een toren te slaan had de witspeler wel een stuk moeten geven, dus in feite stod Rik maar een kwaliteit achter. Ja, alsof dat het een stuk beter maakt? Toch ging het eigenlijk best goed totdat Rik een onnauwkeurigheid beging  en de dame weer vrij kwam. Nu is Rik ook een meester in het creëren van kansen uit lucht dus daarmee ging hij flink aan de slag. Op een gegeven moment dachten de meeste toeschouwers dat Rik zelfs een winnende aanval had. Hij deed er alleen wel lang over om hem uit te voeren. Achteraf bleek dat hij scherp had gezien dat er toch nog een paar heel kleine ontsnappingswendingen in die mataanval zaten. Omdat hij verder niets anders kon vinden ging hij er toch maar op in. Helaas ontsnapte zijn tegenstander onder het teruggeven van veel materiaal. Echter... toen de rookwolken waren opgetrokken stond Rik twee vrijpionnen op de a- en de b-lijn achter. Met nog enkele geniepige valletjes in de nastoot probeerde hij het nog, maar het doek viel toch. Kortom eindstand 4-4. Waarmee we beide denk ik tevreden mogen zijn. Dordrecht staat nu op de zesde plek met drie keer winst, drie keer verlies en twee keer 4-4. Nog een wedstrijd te gaan op zaterdag 6 mei thuis tegen RSR-Ivoren toren.