Uiteindelijk werd het 4-4 en daarmee kwamen we een beetje te kort en mochten we eigenlijk ook wel een beetje blij zijn. Gemengde gevoelens dus...Hoe het allemaal tot stand kwam leest u hier.

Als je om 12:00 uur bij de Duitse grens aanwezig moet zijn om een partijtje te schaken, dan moet je vroeg op. Heel vroeg zelfs. Om 10:00 uur ging teamleider Adri Melvin ophalen bij de Hans Petrischool en vertrok, na een kleine omweg via Rotterdam op weg naar het oosten. Om kwart voor twaalf arriveerden we in Groesbeek. Hans den Boer was er al met Lennard, en vlak na ons kwamen Lukas (die een thuiswedstrijd speelde), de Rotterdamse auto met Berend, Wijnand en Dirk en de brabantse auto met Rene aan. En zo gebeurde het dat het hele team volledig en aanwezig was voordat de wedstrijdleider de middag had gestart. Dat kan ik mij, in mijn tijd als teamleider, niet heugen!

De middag begon niet erg hoopgevend. Na een snelle opening stonden de meeste partijen redelijk gelijk, maar alleen de stand op het bord bij Melvin leek heel moeilijk voor hem te staan. Later bleek dat dat best nog wel meeviel want de stelling kwam zo uit de theorieboekjes. Toch slurpte het tijd en Melvin had nog maar 6 minuten voor de laatste 16 zetten voor de eerste tijdcontrole. En net toen hij het ergste achter de rug leek te zijn, sloeg zijn tegenstander toe. Melvin verloor een pion, daarna nog een en daarna de partij (1-0 voor de thuisclub).

Inmiddels hadden Ben, Victor en Anton zich weer in de speelzaal laten zien. Deze trouwe supporters geven een extra impuls aan het team en het valt onze tegenstanders ook altijd op dat wij dergelijke trouwe supporters hebben. Zij zijn daar bijzonder jaloers op.... en terecht! Bedankt voor jullie support! Maar dan verder met het verslag: Berend had een mooie partij gespeeld, dacht zijn voordeel te kunnen verzilveren maar was te snel. Daarnaast blunderde hij ook nog eens en toen stond het 2-0. Op het eerste bord had Mark een pion geinvesteerd, maar de compensatie wou maar niet doorslaggevend worden. Vlak voordat hij remise moest toestaan door herhaling van zetten liet hij nog een kleine kans op het voortzetten van de strijd glippen. Helaas was de stand hierdoor 2.5-0.5. Helemaal hopeloos was het echter zeker nog niet. Lennard stond al geruime tijd bijzonder prettig en ook Dirk had een kwaliteit veroverd. De stelling bij Lukas was lange tijd ongeveer gelijk. Maar naarmate er meer zware stukken van het bord verdwenen werd het eindspel gunstiger voor onze man en nadat er alleen nog twee zeer uitgedunde legers op het bord stonden was Lukas de enige die voor de winst kon gaan. Rene had een gelijkstaand pionnen einspel met 1 toren en Wijnand nam terecht remise aan in een eindspel met 1 pion minder maar lopers van ongelijke kleur (3-1). Lennard bracht heel netjes zijn punt binnen op bord 5 (3-2). Omdat het nog niet helemaal zo duidelijk was hoe Dirk moest gaan winnen en de andere twee borden wel erg naar remise neigden besloot Rene, na overleg met de teamleider, de gevaarlijke variant te nemen. Even later viel toch nog plotseling het punt bij Dirk (3-3). Rene kon echter niet meer terug en waar hij bang voor was gebeurde ook. Zijn stelling kon het net niet hebben. De vrijpionnen in het centrum waren te gevaarlijk en Rene moest de koning omleggen (4-3). Nu alleen nog het moeilijke eindspel van Lukas. Feilloos onder zware tijdsdruk speelde Lukas het uit en won hij alsnog zijn partij met 4-4 als teamresultaat. Gezien de stand op de borden misschien wat te weinig gekregen, immers de nullen van Berend en Rene kwamen heel ongelukkig tot stand. Maar als je naar het scoreverloop kijkt kunnen we toch nog erg blij zijn met dat ene punt. Groesbeek blijft onder ons op de ranglijst en dat is meegenomen.

Om 20:00 uur waren we weer in het westen van het land aangekomen met de wedstrijd flink geanalyseerd. We zijn tot de conclusie gekomen dat er nog helemaal niets aan de hand is. Volgende wedstrijd: Eindhoven thuis op 8 februari.