Zoals John Wayne al eens in een oude western zei: "Het is een rotklusje, maar iemand moet het doen", zo offerden 4 fervente snelschakers de eerste snelschaakronde op om een KNSB-beker wedstrijd te spelen tegen De Baronie uit Breda. Het verliep allemaal heel rustigjes, wat geheel paste in de omgeving: het restaurant van een service flat in Breda Noord. Met de opstelling op rating traden we een team tegemoet waarbij de bord 1 speler 1941 had en de bord 4 speler 1920 en bord 2 en 3 daartussenin. Lennard trof een oude bekende van ons: Rens Oomen. Hij vertelde me dat hij onze site nog regelmatig bezoekt, dus ik hoop dat hij zich herkent in dit verslagje.

Op het bord bij Mark verliep alles heel rustig. Geen van beide spelers nam veel risico en het spel kabbelde voort. Rik had op bord 2 meteen veel meer complicaties op het bord. Hij koos met wit voor een pionoffer in het Frans, waarbij wit veel en langdurig compensatie kreeg. Ook bij Lennard kwam het Frans op het bord maar na een op het oog wat onlogische keuze van het terugnemen van een loper op c6 had Lennard weliswaar een dubbelpion, maar meteen ook het beste van het spel. Al snel won hij eerst een, en daarna een tweede pion. Jacques had op bord 4 een goede stelling, maar kon er niet veel mee aanvatten. Het bleef lang manoeuvreren met een vol bord en dat is natuurlijk altijd oppassen geblazen. Halverwege de avond konden supporters Hans den Boer en Adri Timmermans (helaas moest ik ook afzeggen voor het snelschaken...) met een drankje naar de hal van de serviceflat verhuizen om in ieder geval wat te kunnen kletsen en de warmte van de speelzaal te ontvluchten. Als ik had geweten wat er later op de avond nog gebeurde, was ik misschien wel in die warmte gebleven....

Virtuele stand dus: 3 maal gelijk en 1 duidelijke winst (Lennard). Dat werd iets anders toen Marks tegenstander opeens in een flits een mooie combinatie zag: een kwaliteitsoffer en dan.... niets meer, bleek achteraf. Een klein aantal zetten later gaf de witspeler op. De flits was een spookgestalte geweest. Iets daarna werd op bord 2 tot remise besloten. Nadat Rik een goede kans had gemist (nou ja, een stuk offer je niet zomaar natuurlijk) kwam de tegenstander opeens gevaarlijk uit zijn schulp. Om verder geen risico's te nemen nam Rik het remiseaanbod aan. Ook Jacques speelde remise na een zware worsteling. Hij dacht ook dat hij wel ergens iets had laten liggen, maar kon met remise leven. En de man die als eerste heel overweldigend stond, bleef rustig spelen, behield altijd zijn voorsprong en gaf Rens geen enkele kans op tegenspel en rondde keurig naar winst af. Eindstand: 3-1 in ons voordeel. Volgende ronde is tegen streekgenoot uit Hardinxveld Giessendam.

Al met al was het toch alweer over twaalf uur geworden en twee auto's vertrokken vanuit Breda naar Dordrecht, totdat..... bij knooppunt Zonzeel Adri een lekke band kreeg. Jacques, Rik, Mark en ik hebben in de ijskoude regen tot ongeveer kwart voor twee op de ANWB gewacht. Een wat ongelukkig einde aan een succesvolle schaakavond....