Afgelopen zaterdag was het weer zover. De tweede KNSB ronde en de eerst thuiswedstrijd. Rokado kwam op bezoek. De vriendenclub uit de Hoekse Waard is vorig jaar uit de derde klasse gepromoveerd en zal dit jaar flink moeten bikkelen om ook volgend jaar op dit niveau te kunnen blijven spelen. Gezien de gemiddelde ELO van de verenigingen uit 2C zit Rokado aan de onderkant en wij in de middenmoot.

Onze positie is de lastigste: degraderen mag eigenlijk niet en promoveren kan eigenlijk niet. Gelukkig, als je na twee ronden, zoals dat ons gelukt is, 4 punten hebt, lijkt het er niet op dat we tegen degradatie gaan vechten dit jaar. Lukas van der Linden speelt definitief bij UVS uit zijn woonplaats Nijmegen, en alhoewel dat natuurlijk een forse aderlating is, hebben we het geluk gehad dat FM Adel Omearat bij ons is komen spelen.

Op deze zonnige dag in oktober waren we compleet. Invallers waren gelukkig deze keer niet nodig, en door de opstelling een beetje door elkaar te gooien, hadden we onze tegenstanders al meteen op het verkeerde been gezet. De wedstrijd begon heel rustig en het duurde een paar uur voor er wat tekening in de strijd kwam. De eerste signalen waren niet onverdeeld gunstig. De opening was bij Berend zoals altijd: ongewoon, maar vaak levert dat op de wat langere termijn wel voordeel voor Berend op. Dit keer echter niet. Na de opening gaf de zwarte stelling (Berend) een trieste aanblik. Een wit octopus paard op d5, de zwarte koning op d7 en een zwarte loper op d6 en dan een batterij aan zware witte stukken op de d-lijn. Ik kan mij prettiger manieren voorstellen om een mooie zonnige zaterdagmiddag in oktober door te brengen. Die hebben te maken met terrasjes en glaasjes spa-bruin.

De andere borden stonden wel min of meer gelijk, met een klein plusje op bord 1 van Adel. De onzen leken vooral het publiek af te wachten, dat in grote getale de weg naar de speelzaal wisten te vinden. En niet alleen supporters van Dordrecht, ook supporters uit Nieuw Beijerland hadden hun Tomtom op de van Karnebeek straat ingesteld.

Daarna begon het langzaamaan allemaal naar onze kant te neigen. Plotseling overzag de tegenstander van Rene een kleinigheid. Het kostte een stuk en meteen ook de partij (1-0). Voor Berend kwam de nieuwe energie van de supporters te laat. Die spartelde nog wat, maar kreeg geen enkele kans meer: 1-1. Daarna bleef het lang stil op de borden, maar vooral de stellingen van Rik en Lennard gaven wel uitzicht op een krappe overwinning. De tijd begon steeds verder te knijpen en als Adel op bord 1 voordeel had, met een pionnetje minder, maar actiever stukkenspel, was het niet erg overtuigend. Hij probeerde nog wel wat, maar besloot toen toch remise aan te bieden onder druk van de klok. Dit aanbod werd aanvaard (1.5-1.5). Lennard speelde rustig gecontroleerd door en had met twee pluspionnen een winnend voordeel behaald toen zijn tegenstander plotsklaps in een ondekbaar mat-valletje liep. Ontgoocheld verliet zijn tegenstander de speelruimte (2.5-1.5). Rik had zijn tegenstander vanaf het begin al op de damevleugel onder druk gezet. En ondanks het feit dat de stelling niet meteen tot winnend voordeel leidde, bleef het toch vervelend voor de tegenstander. Het lukte hem niet onder de druk uit te komen en nadat Lemmy (vriendin van Rik) ook nog eens de stelling had gemonsterd en vermoedelijk Rik bemoedigend had toegesproken was het genoeg. Rik schoof de stelling resoluut naar de winst (3.5-1.5). Hierna was het de beurt aan Jacques. De partij kende een snelle opening met veel ruilwerk van de dames en een paar lichte stukken. Daarna bleef een eindspel over waarin Leo steeds net een tikkie beter stond (Houdini moet hierover maar het laatste oordeel vellen trouwens). Nadat duidelijk was dat wij de wedstrijd hoogstwaarschijnlijk zouden gaan winnen, werd tot remise besloten (4-2).

Nog twee partijen te gaan. Mark had vanuit de opening een minuscuul voordeeltje meegenomen naar een eindspel dat hij, zet voor zet, steeds een heel klein beetje groter maakte. Plotseling toch een aarzeling, en het voordeel leek weer voor het grootste gedeelte verdampt. Weer moest een goede eindspeltechniek de stelling naar een winststelling omzetten. Dat lukte uiteindelijk en Mark kon ook zijn tweede punt uit evenzovele partijen bijschrijven (5-2). Overigens net zoals Rik en Lennard. Nu alleen Piet nog. Ik had de hele middag best wel vertrouwen in de stelling van Piet gehad, maar betere schakers wezen mij erop dat ik dat toch echt verkeerd zag. Piet moest knokken voor remise, was de algemene inschatting. En inderdaad, na wat gemanoeuvreer, waar Piet niet verder kwam en zijn tegenstander wel, werd het toch wel wat moeilijker. Maar nu kwam de snelschaker in hem los. Onder druk van de tijd snaaide de tegenstander eindelijk dan dat pionnetje, waarop hij al zo lang zat te spelen.... Bijna a-tempo offerde Piet een kwaliteit om met een tussenschaakje een toren van zijn tegenstander weer op te halen. Wat hierna overbleef was een eindspel met een licht stuk voor en absoluut geen enkele kans meer voor de Rokado speler. Dit bepaalde de eindstand op 6-2. Misschien was de overwinning wat fors uitgevallen, maar het was toch zeker een verdiende overwinning en een prachtig verjaardagscadeau voor de teamleider. Waarvoor dank!

De bar was dit keer aan het eind van de middag gesloten, maar we konden nog wel voldoende overwinningsbiertjes voor ons en troostbiertjes voor de tegenstander krijgen om deze middag waardig af te sluiten. Het weer zorgde ervoor dat het ook buiten in de tuin van de Crabbehoeve heel goed toeven was.

Ook Rokado heeft een verslag gemaakt: Dat is hier te vinden

Volgende wedstrijd: zaterdag 5 november: Dordrecht tegen HWP Haarlem, thuis. Het Witte Paard is wel een van de favorieten van de competitie en dat gaat dus een forse uitdaging worden. Schrijf het alvast in uw agenda, en kom onze mannen aanmoedigen.

Dan nog even de detailuitslagen:

T