In de zesde ronde van het HZ Toernooi waren de prestaties van de Dordtenaren over het algemeen, niet uitzonderlijk te noemen. Althans als het gaat om de resultaten. Johan was een positieve uitzondering, die een Indiase kleuter met een rating van 2042 op remise wist te houden. Verder had de ELO-rating weer voor het grootste gedeelte gelijk. 50% overall score.

Aan het tweede bord speelde Mark voor de derde keer achter elkaar tegen een topper. GM Konstantin Landa pakte de zaken serieus en principieel aan. Met druk opbouwen op 2 fronten al vanaf de opening nam hij Marks stelling onder vuur. Het was keepen voor Mark, maar het water bleef maar stijgen. Geduldig wachtte Mark tot zijn kans zou komen, zoals het in de vorige twee ronden wel was gelukt. Konstantin bleef echter koel en drukte met de a- en de h-pion door. Tja, je vergaart natuurlijk niet voor niets 2597 ELO punten. Toch is er nog geen reden tot treurnis. Als je tegen wereldklasse spelers speelt zal je ook regelmatig tegen een nederlaag oplopen.

Rik deed qua resultaat wat van hem verwacht werd. Winnen van Dries Wedda. De stijl was overtuigend. Met de ene na de andere krachtzet werd het bord in beslag genomen. Tegen het eind stonden zwarts zware stukken allemaal op een klein hoekje van het bord een pionnetje te dekken en Rik bestreek zo ongeveer de rest van het bord. Indrukwekkend. Johan van de Griend speelde met wit tegen een Siciliaanse opzet waarbij beide koningen een aanval kregen te verduren. Het was een spannende stelling en Johan heeft de partij met keurig puzzelwerk tot een bevredigend einde weten te brengen.

Lemmy maakte de autorit voor de familie Schakel/de Wilde tot een bijzonder prettige, want ook zij speelde een winstpartij. Zoals in dit toernooi vaker te zien is bezit Lemmy over een onuitputtelijk geduld. Al halverwege de avond stond ze duidelijk beter. Zetje voor zetje verbetert ze dan de stelling en, als de tegenstander dan toch echt geen enkele tegenkans meer heeft, gaat ze aan haar eigen winstplan denken. Als tegenstander moet dat bijzonder frustrerend zijn.

Ik speelde een slappe partij. Dewi Vermeulen had ergens opgedoken dat ik wel heel erg agressief speelde dus koos ze toch maar voor een hele rustige variant van het Goering-gambiet. Dan komt het aan op strategisch inzicht en daar kan ik nòg wel wat meer aandacht gebruiken dan op andere vlakken. Ik kwam beter te staan, verloor mijn geduld en raakte wat gefrustreerd omdat het allemaal niet doorsloeg, speelde a tempo een snel zetje dat natuurlijk duidelijk niet de beste was en moest alle zeilen bij zetten om nog remise te maken.

Kees had te maken met een jeugdspeler van vier turven hoog. Een aantal keer ben ik gaan kijken en leek Kees toch op de goede weg naar een vol punt. Vandaar dat de nul op het scorebord lijkt te wijzen op een grote misgreep.

Als het toernooi vergeleken kan worden met een enkele partij, dan hebben we nu de opening (ronden 1-3) en het middenspel (4-6) gehad. Het eindspel breekt aan. Voor iedereen kan het nog een mooi toernooi worden, maar dan moeten voor Kees (1,5) en Adri (2 punten) de punten nog toch echt wel gaan vallen. Johan en Lemmy hebben drie punten, Rik 3,5 en Mark heeft 4,5.

Dat moet dus met ronde 7 beginnen:

Mark speelt met wit tegen GM Sipke Ernst (2535) op bord 9 (te volgen op dit live bord)

Rik op bord 52 tegen William van de Groep (1980)

Lemmy op bord 67 tegen de stuiterbal waar Johan gisteren tegen speelde: CM Nikhil Magizhan (2042)

Johan op bord 72 treft Frank Ackermann (2018)

Adri zit wederom op bord 106 en mag het proberen tegen Frits Wagenvoorde (1654)

En Kees zit op bord 117 en speelt tegen Sake Jan de Boer (waar zou die, met zo'n naam, nou toch vandaan komen)

De website van het toernooi is te vinden via deze link