Dordrecht 1 sleept zich met zichtbare uitputtingsverschijnselen naar het einde van de competitie in de tweede klasse. Steeds moeizamer worden de wedstrijden. Aan de sfeer binnen het team ligt het zeker niet. Die is altijd heel goed en aan de kwaliteit ligt het al helemaal niet. We hebben een gemotiveerd, jong (geen jeugd), ijzersterk team dat wordt gesteund door een vaste groep supporters, dat het steeds moeilijker krijgt de punten binnen te slepen.

Was de vorige nederlaag tegen Stein nog het gevolg van een ongelukkige samenloop van omstandigheden en lieten we daar nog de winst uit handen glippen, dit keer hadden we toch minder in te brengen.

Dit keer weer één invaller, maar zo langzamerhand lijkt het of we op dat laatste bord wel op een halfje van Marcel kunnen gaan rekenen.... Lukas was deze keer helaas verhinderd.

Het begon nog allemaal heel aardig: Mark maakte in 21 zetten heel effectief gebruik van een wat mindere keuze van zijn tegenstander in een zijvariantje. Na 21 rake zetten zat dit modelpartijtje er op. Eerst richtte het spel zich op zwarte koning op de g-lijn, daarna verplaatste het zich naar b2 waar de zwarte dame naar was uitgeweken om vervolgens op c7 het feitelijke einde van de partij te bewerkstelligen. Met deze overwinning komt Mark op 7 uit 8 en een TPR van 2525 in deze klasse. Na ruim twee uur spelen stond het dus 1-0 en best wel aardig op de andere borden. Sommige wat beter, anderen wat minder. Misschien dat het op Berends bord wat moeizaam leek, maar ja, dat is Berend. Daar schrikken we niet van. Dan slaat het noodlot toe. Jacques heeft zijn partij prima opgezet maar overziet een simpele penning. Dit kost een stuk en meteen de partij (1-1). Wijnand moet een paar minuten later ook opgeven. Hoe dat verliep weet ik niet precies. Hij was in de opening ergens een pion kwijtgeraakt, maar leek nog wel een taaie verdediging op te kunnen zetten. Foute inschatting van mij kennelijk, want even na Jacques kwam ook hij met een nul de analyse ruimte in (1-2). Op dit moment stond Lennard heel goed, Berend duidelijk minder, Rik moeilijk, maar we weten met welke Houdini (de ontsnappingskunstenaar, niet de schaakcomputer)-acts Rik op de proppen kan komen en ook Rene en Marcel moesten knokken voor gelijk spel. Tegen de eerste tijdcontrole verliest ook Berend uiteindelijk, nadat zijn laatste kans op een valletje is geneutraliseerd (1-3). Rik worstelt zich naar een gelijke stelling en moet met eeuwig schaak genoegen nemen (1.5-3.5). Een sprankje hoop toch nog als Lennard koel en efficiënt zijn tegenstander uitschakelt (2.5-3.5), maar het is ijdele hoop. Marcel weet zich heel behendig onder de druk uit te wurmen en wikkelt af naar een pot-remise eindspel waarbij het bord bijna leeg achterbleef (3-4). Rene knokt nog door, waarbij de ongelijke materiaalverhouding misschien toch in zijn voordeel zou kunnen werken? Maar nee, als zijn tegenstander de loper ruilt tegen 2 pionnen die meteen dan ook vrijpionnen zijn is het ook voor Rene over. De nederlaag is officieel een feit als de tegenstander promoveert: 3-5.

Samengevat: Al snel na de opening zag het er moeizaam uit en alhoewel er misschien kleine kansjes op meer zijn geweest, zicht op de overwinning hebben we eigenlijk niet gehad.

Waarom dan toch die opluchting uit de titel? Welnu, zoals in eerdere stukjes al werd gemeld, konden we nog degraderen.... Nadat alle uitslagen van deze speelronde zijn verzameld blijkt dat wij in ieder geval niet meer in gevaar zijn. Zowel Eindhoven (hoe is het mogelijk met de tweede gemiddelde rating uit deze poule) als Axel hebben verloren en kunnen ons niet meer inhalen! Dat betekent dat we de volgende ronde vrijuit kunnen spelen. HMC Calder heeft geen zicht meer op het kampioenschap (of er moeten een paar 8-0 uitslagen vallen) en we kunnen ons dus opmaken voor een relaxte laatste ronde op 23 april. We hopen dan  op veel meereizend publiek en we hebben afgesproken dan in Den Bosch een restaurantje te gaan uitzoeken om het seizoen af te sluiten.

Fotos:

Detail uitslagen: