Afgelopen zaterdag stond de 6e ronde van de KNSB competitie op het programma. In deze fase van de competitie is het meestal wel bekend welke twee of drie ploegen om het kampioenschap zullen spelen en moeten de andere ploegen de degradatie nog zien te ontlopen. En zo leek het ook hier te zijn.

Met twee overwinningen, een gelijkspel en twee verloren wedstrijden waren we nog zeker niet veilig. Deze zaterdag moest het dan, tegen de hekkensluiter, gebeuren. Dat Landau een team is dat met veel Belgische jeugdtalenten speelt, dat ze maar 1 wedstrijd meer hadden verloren dan wij en dat ze in de vorige ronde toch maar even hadden gewonnen van Vianen hadden we voor het gemak maar naar de achtergrond geschoven. Om optimaal voorbereid te zijn was Lukas vrijdagavond al een stuk deze kant op gekomen en was blijven slapen bij Lennard. De teamspirit droop er van af.
Met alle signalen op groen vertrokken we zaterdagmorgen richting Zeeuws Vlaanderen. Omdat Wijnand deze keer helaas moest afzeggen was Johan opgetrommeld om voor de tweede keer dit seizoen zijn opwachting te maken. Na een ontspannen rit, waarin Adri traditiegetrouw de auto weer eens een stukje de verkeerde kant opstuurde, kwamen we toch ruim op tijd in het landelijke Axel aan.
Op de parkeerplaats troffen we onze vrienden van Souburg, die in de derde klasse tegen het tweede van Landau moesten spelen.
In ieder geval in Brabant en in Zeeland worden alle competities, zowel landelijk als regionaal, op zaterdag gespeeld. Heel gezellig maar ook razend lastig als je invallers moet zoeken. Landau had maar liefst 3 invallers in het eerste en leek de eerste twee borden te hebben opgeofferd. Lukas mocht het opnemen tegen een Belgische jongeling die een KNSB rating van maar liefst 1740 meebracht. Zijn FIDE rating is overigens 2000+. En Mark kreeg ook meteen te maken met een speler die op papier 1944 had.
Ietwat teleurgesteld, omdat wij in eerste instantie het idee hadden dat onze tegenstanders al bij voorbaat het hoofd in de schoot hadden gelegd, begonnen we aan wat achteraf een bijzonder moeilijke dag zou worden.
Na een uurtje spelen was er nog niet veel van de strijd te zeggen, na twee uur werd echter al duidelijk dat de eerste twee borden niet zomaar op hun rug gingen liggen. Lukas en Mark stonden minstens gelijk maar veel meer was het ook niet. De andere Dordrecht spelers keken in mindere of meerdere mate tegen slechte stellingen aan.
Het minst slecht waren Rene en misschien ook Lennard er aan toe. Rik had, om wat compensatie voor een min of meer mislukte opening te krijgen, een kwaliteit geofferd, Johan werd over de hele breedte van het bord tegen de achterlijn geplakt terwijl hij daar ook nog een pion bij had ingeleverd, Jacques speelde een mindere partij en offerde een stuk dat na wat nauwkeurige zetten van zijn tegenstander gewoon niet goed bleek en Berend stond best wel OK, maar wel met een pion minder tegen wat activiteit.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zo'n verhouding wel helemaal in Berends comfortzone valt. Objectief bezien stonden we dus 'virtueel' eigenlijk met 3-0 achter met mogelijk nog wat remises en dus een hele forse nederlaag.
Maar dan .... entree van de supportersbus. Daaruit stapten deze keer Anton en Victor. Hans (den Boer) en Hans (van Nieuwenhuizen) waren al met het team meegereisd. Twee andere vaste supporters waren verhinderd wegens werkzaamheden en ziekte, maar achteraf bleek dat de ruimte die in de auto onbezet leek, werd ingenomen door een hele forse vrouwe Fortuna.
Ze was net te laat voor Jacques (1-0) en Johan (2-0), want die moesten hun koning omleggen maar een paar minuten later manifesteerde zij zich. Inmiddels had Rik steeds meer materiaal moeten afstaan en met nog 1 koning, 1 dame, 1 toren, 1 loper en 2 pionnen tegen 1 koning, 1 dame, 2 torens, en 5 (?) pionnen zat er niet veel meer voor hem in. "Ach", moet zijn tegenstander hebben gedacht, "laat ik dat pionnetje op e5 ook nog even meenemen, het gaat tenslotte met schaak". Na Lg3 bleek echter welke boemerang hij had gegooid. Hij kreeg hem vol op het hoofd terug. Volgens Fritz ging de stelling van -6 naar +6! Immers, de dame stond gepend! Een paar minuten later was het 2-1 in plaats van 3-0. Dit leek de ommekeer te worden. Al rekenend werd besloten om Lennard remise te laten voorstellen en dat werd aangenomen (2.5-1.5), en even later werd ook bij Rene tot remise besloten (3-2).
De berekeningen waren gebaseerd op de gedachte dat bij Mark, Lukas en Berend toch uiteindelijk toch wel minstens 2 punten zouden vallen en de schade bij een blauw oog zou blijven. Inmiddels had Berend een tweede pion moeten geven om zijn initiatief gaande te houden.
Het leek een bijzonder gevaarlijke aanval op te leveren die zijn tegenstander op heel ingenieuze wijze wist op te lossen. Wat over bleef was een eindspel met 2 pionnen minder en dus tekende zich ook hier een nederlaag af. Vrouwe Fortuna kwam ook even kijken en dacht daar kennelijk anders over.
Een niet goed doorgedachte zet gaf Berend de mogelijkheid om een werkelijk prachtige zet op het bord te toveren. Zet een paard ongedekt neer op een veld waar pakken tot mat leidt en niet-pakken ook!
Met stomheid geslagen legde de tegenstander van Berend zich neer bij het onvermijdelijke (3-3). Nog twee borden te gaan en opeens leek de overwinning mogelijk. Lukas kreeg een remise aanbod, maar buitte efficiënt het minieme voordeeltje uit en scoorde het volle punt (3-4). Het was nu al wel duidelijk dat Mark niet meer zou verliezen,
hij had een voordeeltje, maar was het genoeg voor de winst ... Uiteindelijk niet, en na nog eens een half uurtje proberen werd alsnog tot remise besloten en was de 3.5-4.5 overwinning binnen. Het Zeeuws Vlaamse platteland galmde al enige tijd met het, door Jupiler gesponsorde, zangkoor van Schaakclub Dordrecht supporters, bij wijze van spreken dan ...
Na een hartelijk afscheid ging daarna weer iedereen zijns weegs: Lennard en Hans naar een nieuw schaakavontuur in Duitsland, Lukas terug naar Nijmegen, Berend en Mark naar Rotterdam via Made voor Rene en de rest naar Dordrecht.
Als mijn auto model stond voor hoe het in de andere auto's ging ... dan was het een dolle boel op de Nederlandse wegen.
Het bijzondere is, dat de koploper verloor (!) en dat we nu op de vierde plek staan op 2 punten achterstand van HMC, waar we nog tegen moeten spelen en 1 punt op twee andere teams .... Je durft er niet over na te denken, maar we doen weer bijna mee om de hoofdprijs!
Volgende wedstrijd: Tegen Steijn in een thuiswedstrijd op zaterdag 19 maart.

Detailuitslagen: