Tegen 1 van de 2 op papier zwakkere teams in onze poule moest er natuurlijk 'gewoon' gewonnen worden. Gezien de 6-2 leek dat gemakkelijk, maar was toch niet zo eenvoudig.

Het begin leek voortvarend. Vooral invaller John van de Laar schoot als een komeet uit de startblokken tegen een Orang-Oetan / Sokolsky, Tsjechische verdediging (volgens Wikipedia!): 1.b4 - e5  2.Lb2 - Lxb4  3. f4 - Dh4+  4. g3 - De7  5. Lxe5 - f6! met beter spel voor zwart.

De eerste 2 uur waren nog geen schokkende ontwikkelingen waarneembaar. Iedereen speelde zijn eigen bekende spel, maar plots was het remise bij kopman Piet. In een gecompliceerde stelling deelde hij het punt met oud-kampioen CSV, Jaap Rusch. Kon het allemaal niet goed uit rekenen, aldus een wat vermoeide Piet. Met een TPR van 2140 (3-4) kan hij toch thuiskomen...

Niet lang daarna verloor Victor Koppelaar, die zijn dame liet verdwalen op de damevleugel (?!), en won Marcel Pluymert voor de vierde keer op rij (!) met zijn herkenbare prachtige aanvalsspel.

Nog steeds een gelijke stand dus, maar na een plusremise van Ben vielen de punten plots als rijpe appelen: Johan met gedecideerd positiespel, Iwahn vanuit een moeilijke stelling, en zelfs Ton. Uiteraard met de Leeuw was het geduldig wachten en na het missen van Lh2 door wit kwam een niet meer te stuiten koningsaanval op gang. De laatste overwinnaar was John; hij was nog op tijd om het bonnetje van de coach aan de bar te verzilveren en met zijn oude maatjes te kletsen.

Prima wedstrijd dus van het tweede, goed geconcentreerd het potje eruit gehaald. Complimenten.

Coach Ton