Deze week is het een genot om teamleider van het eerste te zijn. Wat dacht u van een avondje bekerschaak. Altijd spektakel.... Donderdagavond werd de bekerwedstrijd gespeeld tussen Souburg en Dordrecht.

Wij kennen de mannen uit Souburg best goed. Elke keer als we op zomervakantie zijn en de Zeeuwse kust een rustgevende omgeving biedt om aan een prachtige schaakpartij te werken komen wij ze tegen. De lange mannen van Souburg. Voor diegenen die niet helemaal thuis zijn in de topologie van Nederland: de mannen van Souburg komen uit Oost-Souburg. Oh... dat zegt nog niet genoeg? Een van de voorsteden van .... Vlissingen. Op een mooie zomerse dag al een aardige rit, maar op een natte donderdagavond in december, als de regen de voorruiten van vele, vele, vele auto's geselt die in de files rond Rotterdam op hun buurt staan te wachten is het een hel.

Om half zes uit Delft om eerst nog twee spelers in het centrum van Rotterdam op te halen (want je kwam er toch langs) en een speler in Dordrecht (want je kwam ....). Dan even tanken en met een krentenbol met jonge kaas, een klef wit broodje met ham en een halfje melk als diner op de knieën naar Souburg.

Mark, Rik en Jacques bij mij in de auto, Lennard met zijn vader al eerder onderweg. Afijn om kwart over acht kwamen we aan bij het knusse clubgebouwtje. Onze gastheren waren zo vriendelijk geweest om op ons te wachten en de match kon beginnen. Het kwam een beetje stroef op gang, maar dan zijn we op ons best. Mark en Rene Tiggelaar zetten de partij rustig op. Rik de Wilde trof Jeroen Hekhuis en wikkelde vrij snel af naar een middenspel waarin Rik de hele partij door een heel klein voordeeltje had. Lennard schotelde zijn tegenstander een opening voor die bakken met tijd kostte. De stelling bleef op zich redelijk in evenwicht maar oh... die klok. En Jacques zette zijn partij actief op, zoals hij dat overigens altijd wel doet. Nadat Rik al halverwege de avond ook het kleine voordeeltje had zien vervliegen besloot hij tot remise en vertrok naar beneden, waar de bar was gevestigd. Mark had de stelling niet goed ingeschat en kwam minder te staan. Hij besloot eerst het water troebel te maken en daarna erin te gaan vissen. Rene Tiggelaar moest langs vele rotsblokken in het troebele water laveren om de pion uiteindelijk te incasseren. Wat overbleef was een eindspel dat toch wel naar remise rook. Inmiddels had de tegenstander van Lennard zijn nadeeltje kundig geneutraliseerd, maar had nog maar een paar minuten over. Hij bood remise aan. Lennard nam het gedurende de volgende 20 minuten in overweging. Zo kon hij inschatten wat er op de andere borden gebeurde. Jacques kwam steeds beter te staan. De tegenstander brak en moest drie pionnen in een uitgedunde stelling geven. Dat punt konden we alvast tellen. Aangezien Lennard op het bord ongeveer gelijk stond maar in tijd zeer voordelig, speelde hij door. Enige minuten later was de eerste winstpartij binnen doordat Lennard op tijd won. Mark had zich in een remisestelling weten te manoeuvreren, maar greep afschuwelijk mis. Hij offerde het paard voor twee pionnen en dacht de laatste pion geforceerd af te kunnen ruilen. Maar dat was een misrekening, de pionnen bleven op het bord en Mark stond een paard achter. Na een aantal grote vloeken die zo hard in zijn hoofd galmden dat ze voor de toeschouwers duidelijk waarneembaar waren, maar die niet voorbij zijn lippen kwamen, ging hij er nog maar weer eens voor zitten. Gelukkig maakte Jacques het kundig af en was de overwinning een feit. Als laatste bleef Mark hardnekkig volhouden. Rene kon het winstplan niet vinden en na wel 20 paardzetten claimde Mark plotseling remise vanwege 3x dezelfde stelling. En inderdaad, de reconstructie liet zien dat de stelling op ongeveer de 50e, 65e en 70e zet op het bord was geweest (overigens ook nog een keer meer, maar dan met de andere speler aan zet ... en dan geldt het niet).

Ik kan u verzekeren, het werd een heel vrolijke thuisreis toen we over half een uit Vlissingen huiswaarts keerden. Laat, dat ook, maar vrolijk. Volgende ronde is ook niet misselijk: Onze tegenstander komt uit Asten, ietsje voorbij Helmond. Weer op een doordeweekse avond. De loting heeft echter besloten dat deze keer onze tegenstanders bij ons komen!

Dan volgt nu, twee dagen later, de vierde wedstrijd in de KNSB competitie. Dit keer tegen Vianen/VDP. En nu dacht u natuurlijk te weten waar Vianen ligt. Maar deze plaats ligt toch echt in Limburg tegen de Duitse grens aan. Weer twee vrolijke autoritten voor de boeg.

Laten we hopen met hetzelfde resultaat. Mocht u ons team nog willen bezoeken: U bent natuurlijk welkom in

Sporthal de Stappert in Haps! Beerseweg 2 in Haps. Kan niet missen