Helaas heeft het beker viertal het gisteravond thuis niet gered tegen het op papier gelijkwaardige Sha Mata. Er werd geknokt om elke millimeter, maar met 1,5-2,5 gingen we uiteindelijk tenonder.

Coach Ton gaf eigenlijk al het slechte voorbeeld: in de nasleep van een griepje besloot hij zijn bord af te staan aan de man in bloedvorm: Marcel Pluymert. Helaas pakte het verkeerd uit, want Marcel bleek ook last te hebben (van enkele nachtdiensten), speelde een draak van een opening en liet midden op het bord ook nog eens zijn dame in staan. Binnen het uur dus 0-1 achter en het was goed dat de jeugd al weg was i.v.m. enkele krachttermen van Marcel. 

Lang leek het een kansloze missie voor de onzen, totdat kopman Piet vanuit het niets al zijn zware stukken naar b2 dirigeerde en op de damevleugel een pionnetje consumeerde. En dat hapje liet Piet zich niet meer afpakken. Zeer fraaie winst en stand naar 1-1 getild.

De sleutelwedstrijd van de avond ontbrandde vanaf de opening bij Victor Koppelaar op bord 4. Zijn tegenstander offerde in het Frans het bekende stuk tegen 2 pionnen, waarna het er zeer benauwd uitzag voor de witte stukken. In het middenspel begon Victor echter zo listig te manoeuvreren, dat het witte Paard (met beide nog een toren) de 2 zwarte pionnen de baas was.

Helaas, helaas dekte Victor in naderende tijdnood zijn cruciale f-pionnetje niet om daarna te zien dat het potje nog steeds gewonnen kon worden. Dat stopte jammer genoeg toen Victor voor herhaald schaak koos, waarschijnlijk niet beseffende dat buurman Ben er slecht voor stond.

Ben probeerde van alles in de Spaanse opening om de gaten te dichten, maar aldus hemzelf was dat een 'kansloze' missie. Erg jammer, want met een 2-2 en vluggeren droomden we van mooie dingen. Waarschijnlijk zullen enkelen van ons (waaronder ikzelf) niet geweldig geslapen hebben.

Coach Ton