Aan de einduitslag is het niet te zien, maar het was een hele zware dag in het zonnige Boxtel. Des te groter was de ontlading aan de bar, onder de priemende ogen van de compagnie van kapitein Frans Banning Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh. De dag begon om half een met een heerlijk kopje koffie in Grand Cafe Rembrandt. Het hele restaurant hangt vol met uitvergrotingen van details van de nachtwacht. Heel sfeervol en, mag ik dat zeggen als nuchtere hollander van boven de grote rivieren, een gezellige Brabantse sfeer.

Lucas, Rik, Lennard met zijn vader en met Hans van Nieuwenhuizen die op doorreis was naar een wedstrijd in de Duitse competitie op zondag, en Berend kwamen binnendruppelen en om 13:00 uur kon de wedstrijd beginnen. Piet was opgeroepen voor zijn tweede invalbeurt omdat Wijnand helaas verhinderd was. De bovenzaal zat flink vol, want in Brabant spelen ook de regionale bondswedstrijden zich af op de zaterdagen. Er werden in totaal 3 wedstrijden gespeeld. Leuke bijkomstigheid was dat de eerste twee partijen op live borden te volgen waren.

Het begon allemaal niet zo gemakkelijk. Als eerste had het team van Dubbelschaak een ingenieuze tactische opstelling gekozen, waarbij de sterkste spelers verdeeld waren over de top- en staartborden en de laagste ratinghouders op bord 4 en 5 zaten. Daardoor speelden Piet en Jacques tegen een overmacht aan ratingpunten.

Dan het wedstrijdverloop.

Piet had een zeer ongebruikelijk moment van schaakblindheid toen hij in een afwikkeling terechtkwam waarbij hij pardoes een vol stuk achter stond. Het gebeurde in een opening die hij zelf ook vaak met de andere kleur speelt. Hij had er echt geen enkele compensatie voor, maar omdat hij het team niet al zo snel op achterstand wilde zetten, vermande hij zich en speelde verbeten door. Jacques speelde Russisch, zijn tegenstander koos een variant met De2 die Jacques niet zo goed kent en het werd al snel heel gecompliceerd. De indruk die bij de omstanders achterbleef was dat Jacques ernstig in het nauw zat, maar dat áls hij zijn koning op f8 in veiligheid kon brengen het misschien nog wel mee kon vallen. Op de andere borden was nog niet veel tekening te zien. In deze fase vroeg Jacques of hij op remise mocht aansturen en misschien heb ik (teamleider, Adri) wel iets te veel risico genomen door te vragen dat nog niet te doen.

Na ruim twee uur spelen viel het doek definitief voor Piet (1-0). Rick had op bord 4, ondanks zijn ratingoverwicht van 299 punten, niets weten te bereiken. Een onnauwkeurigheid had een afruil toegelaten waarna er geen materiaal meer over was om ook nog maar te denken aan een winstpoging. Na nog een paar hoopvolle zetjes berustte hij in remise (1.5-0.5). Op dat moment kwamen de hulptroepen Grand Café Rembrandt binnen. Ben, Victor van Blommestijn en Henk begrepen dat er geen moment te verliezen was en spoedden zich naar de speelzaal om onze mannen een hart onder de riem te steken. Voor Jacques kwam dat te laat, zijn poging om met een gevaarlijke uitval het tij te keren faalde op een doodordinaire mataanval. (2.5-0.5). Jacques was zwaar teleurgesteld, maar Hans den Boer ving hem op met de constatering dat dit een teamwedstrijd is, en dat zijn kans nog wel komt om de beslissende punten te maken.

Op de andere borden stond alleen Lucas duidelijk beter met twee stukken tegen een toren en de pionstructuur van de tegenstander een ruïne. Maar het was nog een lastige technische opdracht. Lennard had tot op dat moment een prachtige, gecompliceerde partij gespeeld en hield dat goed vol. Zijn tegenstander was duidelijk ook niet gekomen om vliegen te vangen en speelde bekwaam tegen, maar moest wel toestaan dat Lennard steeds een heel klein beetje beter kwam te staan. Mark had een stelling waarbij heel omzichtig manoeuvreren de tegenstander steeds noopte tot elke keer opnieuw omzeilen van weer een andere lastige klip, maar het bleef in de remisemarges hangen. Ook Rene speelde een heel solide middenspel waarbij de balans wel erg lang rond het middelpunt bleef steken. Iedereen die weleens bij de partijen van Berend gaat kijken zal het herkennen: Je hebt geen idee van hoe het nu eigenlijk staat. Heel vaak een onbalans in materiaal, soms heel gecompliceerd van allerlei stukken die elkaar op meerdere plaatsen op het bord aanvallen, maar vaak ook stellingen waarbij de verschillende delen van het bord onderling geen verband met elkaar lijken te hebben. Meestal kom je er pas later achter dat dat slechts schijn is en dat het over het algemeen wel degelijk één geheel vormt. Inschatten van zo'n stelling is dan ook heel lastig. Ook dit keer weer. Samengevat, veel voordeeltjes, maar alleen bij Lucas duidelijke winstkansen. En toen begon het lange wachten...en ijsberen....en nog eens gaan kijken...en steeds een beetje meer hoop krijgen omdat de voordeeltjes voordelen worden, een pion voor bij Rene, een stuk voor bij Lennard, een toren tegen een stuk en twee pionnen bij Berend, Lucas die met een heel subtiel gespeeld eindspel linea recta op de overwinning afkoerste. Het duurde nog tot een uur of vijf, maar toen braken de Dubbelschakers: Lucas maakte het af (2.5-1.5). Een paar tellen later trapte tegenstander van Mark in de zoveelste berenklem die hij had klaargezet. Het kostte pardoes een loper en zijn tegenstander gaf meteen op (2.5-2.5). Lennard speelde zijn mooie partij gedecideerd uit, zijn tegenstander kwam er niet meer aan te pas en gaf op (2.5-3.5). Nu alleen Berend nog en Rene. Rene met een pion meer in een eindspel met 6 tegen 5 pionnen en een loper met dezelfde kleur. Het moest te winnen zijn, maar steeds liepen de varianten die de omstanders in het Grand Café doornamen uit op een ongewenst resultaat. Het gaf in ieder geval aan dat het verre van simpel was. En Berend, ... hij ruilde meer en meer en hield uiteindelijk nog een toren en 3 (geïsoleerde) pionnen over tegen een paard en 5 pionnen. Het publiek zag nog spoken, maar Berend niet. Resoluut speelde hij op remise en behaalde daarmee het eerste matchpunt van het seizoen binnen (3-4), in de wetenschap dat Rene op zijn minst nog remise had. Die had echter scherp doorgerekend en koos een afwikkeling die niemand van de omstanders had geopperd, maar die wel meteen winnend was. Daarmee kon het carnaval van boven de grote rivieren al vroeg beginnen (3-5). Veel handen werden geschud, veel limonade werd gedronken en met genoegen werd de thuisreis aanvaard. En toen het Nederlands elftal op de autoradio ook nog won kon deze 10e van de 10e helemaal niet meer stuk!. Ik stel voor om deze dag, als tegenhanger van het Brabantse 11e van de 11e, te gaan instellen als een Dordtse feestdag! Een soort Leids ontzet, maar dan voor Dordrecht!

Dan nog even de kille cijfers: