Dat ons team sterk is, had ik gisteren al aangegeven, desondanks bleek het eerste team uit Venlo nog een een maatje sterker. Een team dat zoveel duitse huurlingen telt dat onze voorzitter in perfect Duits zijn openingspraatje hield, had weinig moeite met ons eerste dat zonder Lukas (eerdere verplichtingen buiten het schaken) en Rene (voor werk op Curacao) deze moeilijke opening moest zien te klaren. Per bord hadden onze tegenstanders ruim punten meer in te brengen. Piet en Johan, die ook vorig jaar als vaste invallers optraden namen de honneurs waar.

Het begin zag er eigenlijk nog best goed uit. Na een uur of drie spelen waren de meeste partijen nog goed in evenwicht. Op het achtste bord een dynamisch evenwicht, waar Johan wat materiaal offerde voor een aanval en op de andere borden een wat meer statisch evenwicht. Een paar borden vertrouwde ik als teamcaptain niet helemaal dus ik vroeg Lennard nog door te spelen zolang hij het verantwoord vond zonder de knuppel in het hoenderhok te gooien. Langzaam maar zeker begon de druk toe te nemen en kwamen er kleine scheurtjes in onze stellingen. Alleen bij Rik en Piet leken deze scheurtjes aan de andere kant van het bord te ontstaan. Berend begon met het gooien van de knuppels. Hij offerde materiaal maar de consequenties van die beslissing liepen helaas nog verder door dan hij had vooruit berekend. Het was ook een ontzettend gecompliceerde stelling. Helaas maar hij incasseerde de eerste nul. Even daarvoor had Mark moeten berusten in remise. Hij opende voor het eerst in jaren ,met het Open Spaans, een opening waar natuurlijk bibliotheken over vol geschreven zijn. Het leek goed te gaan, maar ergens in het middenspel liep hij tegen een wending op waarbij hij in moest gaan op zetherhaling omdat anders de tegenstander duidelijk in het voordeel zou komen. Jacques speelde een ingewikkelde partij maar liep ergens het drijfzand in. Hij kwam vast te zitten en kon slechts ontkomen door materiaal te geven. Hoe lang Jacques ook erover nadacht, hij kon niet voorkomen dat de stelling ook nog eens werd versimpeld en de uitslag leek slechts een kwestie van tijd. Het getuigde van inzet dat hij het nog zolang moeilijk probeerde te maken.

Na een laatste rondje langs de velden, waarin duidelijk werd dat zowel Piet als Rik het betere van het spel hadden, maar de anderen moesten knokken om nog een kansje op remise te houden, moest ik helaas vertrekken. Later heb ik gehoord dat Rik zijn partij inderdaad winnend heeft kunnen afsluiten en dat Piet zijn optische voordeel niet helemaal kon verzilveren maar toch een mooie remise wist te scoren. De anderen beten allemaal in het stof.

Nog even over de speelzaal. Het was een prima ervaring, waarbij de beheerders voor heerlijke broodjes en soep hadden gezorgd en het publiek, dat later op de middag toch nog langskwam zich, ondanks de uitslag, prima hebben geamuseerd. Alleen een verzoek voor de volgende keer: Niemand op naaldhakken!

Volgende wedstrijd dan maar.... 10 oktober spelen we uit tegen Dubbelschaak '97 Ook vorig jaar begonnen we met een thuisnederlaag en kwam het allemaal nog helemaal goed. Kunststukje nog een keer herhalen dan maar.

Lees hier ook het verslag vanuit Venlo.

De detailuitslagen: