Het seizoen duurde voor het eerste team eigenlijk twee uur te lang. Een onnodige nederlaag was het resultaat in een wedstrijd waarbij er voor ons team niets meer op het spel stond en voor onze tegenstanders achteraf ook niet meer. Lang hebben we niet getreurd, het seizoen werd bijna traditioneel afgesloten met een eenvoudige doch voedzame maaltijd bij clubchinees Mie Wah in Wielwijk.

De wijkbewoners klagen nog over de herrie die wij met een zo'n 20 mensen produceerden. Men dacht met een schare hooligans van Feyenoord's Vak-S te maken te hebben in plaats van met eerbiedwaardige schakers en toeschouwers. Victor van Blommestijn zal een klein fortuin moeten besteden bij deze bevriende middenstander om ook volgend jaar weer welkom te zijn met zijn "schaakvrienden". Dan toch maar even een verslagje van de wedstrijd. Slechts voor de boeken....

Een late afmelding op ons tweede bord gooide ons strijdplan een beetje in duigen. Gelukkig was Johan bereid als invaller dit moeilijke bord voor zijn rekening te nemen.

De wedstrijd begon allemaal best goed. De meeste borden ontwikkelden zich rustig, met uitzondering van de partij tussen Berend en Frits Obers. Chaos en offers over en weer al in de eerste twee uur van de middag. Lennard kreeg op bord 5 een soort overrompelings-tactiek te verwerken. De overige Dordrecht spelers kregen te maken met een rustige opbouw waarbij we veelal gelijk stonden of op een heel klein voordeeltje mochten bogen. Ook Johan, op bord twee, speelde positief en leek goed overeind te blijven. En naarmate de middag vorderde, werden de stellingen van Wijnand, Piet en Rik mooier. Ook Lennard had de overrompelingstactiek rustig weerstaan en ging een kwaliteit winnen. Op dat moment leek Berend nog slechts een gevaarlijke pion te hoeven neutraliseren en daarna zijn materiaalvoorsprong te verzilveren. Rene en Mark bleven mooi in balans met een heel klein plusje voor Mark en een heel klein minnetje voor Rene. Netjes hengelde Lennard nog zijn volle punt binnen (1-0).

En toen begon het allemaal mis te gaan.

Mark miste de sterkste voortzetting en moest genoegen nemen met remise (1.5-0.5). In de analyse bleek dat er een sterkere voortzetting was die beslissend voordeel leek op te leveren. Berend liet de vrijpion te ver komen. Hij moest zijn volledige materiële voorsprong weer teruggeven om het gevaar zoveel mogelijk te neutraliseren. Wat overbleef was een stelling waarbij zijn toren geen partij was voor de twee lopers van zijn tegenstander. Die maakte het efficiënt af (1.5-1.5).

Inmiddels waren we in de tijdnoodfase aangeland. Zoals het vele volgers bekend is, hebben we in ons team een tijdnood junkie. Naarmate hij minder tijd per zet heeft, produceert Wijnand meestal betere zetten. Hij stond al overwegend en dus verheugden we ons op een mooie ontknoping. Volkomen tegen zijn gewoonte in greep hij mis en gaf pardoes een stuk en de partij weg! (1.5-2.5). Johan kwam er niet door bij Jeroen van Besselaar. Jeroen combineerde verdediging knap met offensieve mogelijkheden en drukte Johan langzaam maar zeker weg. Moedig gespeeld, maar Jeroen was uiteindelijk gewoon te sterk (1.5-3.5). Rik stond inmiddels een dame tegen een loper voor, maar zijn tegenstander wilde pas op een "goed" moment opgeven, althans zo leek het voor de neutrale toeschouwer. Het moment leek gekomen en Rik mocht zijn punt bijschrijven (2.5-3.5). Rene leek toch de remise wel te kunnen houden, dus alles hing nu af van Piet. Hij had een pion gewonnen, maar had ergens zijn voordeel als droog zand tussen zijn handen zien wegglijden. Met een hele batterij aan kleine en steeds grotere dreigingen nam zijn tegenstander eerst het initiatief over, daarna de pluspion, daarna nog een tweede pion, gevolgd door een stuk en uiteindelijk de partij en de wedstrijd (2.5-4.5). Het was fascinerend, alsof je op een stralende dag aan het strand staat te genieten en je in de verte een zwart wolkje ziet aankomen. Je maakt je nog geen zorgen, maar het wolkje blijft wel naar je toe komen en naarmate de tijd verstrijkt wordt het steeds zekerder dat je barbecue vanavond uiteindelijk door een afschuwelijke plensbui wordt verziekt.

De laatste partij was die van Rene. Hij moest, in een zeer vereenvoudigde stelling, nog nauwkeurig spelen, maar zijn remise kwam nooit meer in gevaar (3-5).

Spelers, invallers, spelersvrouwen met kinderen en supporters waren hun teleurstelling snel vergeten toen de chinees de tafels gingen opdienen. Vol optimisme werd over volgend seizoen gesproken. Een goed voorteken lijkt te zijn dat UVS nu is gepromoveerd. Misschien weet u het nog, maar het jaar voordat wij naar de 2e klasse promoveerden, was het ook UVS dat ons was voorgegaan.

We zullen het moeten afwachten. Veel zal afhangen van de teamsamenstelling en dat weten we pas zeker in september. In ieder geval kunnen we optimistisch naar het volgend seizoen uitzien.

Uiteindelijk zijn we geëindigd op de derde plek in de competitie. Niet gek als je bedenkt dat we op basis van de rating op de 6e plek staan.

Nog wat bijzonderheden van de spelers: