Dordrecht 1 ontmoette afgelopen zaterdag 7 maart het tweede team van Voerendaal bij ons in het clubgebouw. De ontwikkelingen in de tweede klasse D van de KNSB  waren dusdanig dat er nog helemaal niets beslist was.

Dordrecht stond voor deze zesde ronde op een gedeelde 5e plek. Drie punten achter nummer 1, twee punten achter nummer twee en gelijk met twee andere teams. Wij hadden 5 punten: 2 overwinningen, 1 gelijkspel en twee nederlagen. Inmiddels hadden we wel alle teams die boven ons stonden al ontmoet. Maar er zijn niet alleen kansen. De bedreigingen zijn ook niet alleen maar denkbeeldig. De degradatie is nog zeker niet afgewend. Daarom was de wedstrijd zo belangrijk. Voerendaal 2  had drie punten en stond op de een na laatste plaats. Zoals zoveel Limburgse teams, kan Voerendaal vaak een beroep doen op wat Duitse versterkingen als de nood hoog wordt. Volgens ons begon de nood nu toch wel hoger te worden en verwachtten we een sterk team.
Wij moesten wederom een beroep op twee invallers doen. Johan van der Griend en Ton Slagboom namen de honneurs waar voor de afwezige Melvin en Wijnand.
Het scenario van de wedstrijd kon door Hitchcock geschreven zijn. De meeste partijen waren moeilijk in te schatten; gedurende de hele wedstrijd kon geen van de teams een voorsprong van meer dan 1 punt nemen.
We kwamen achter nadat Johan, op het laatste bord, verloor van Bart van Zwet. Als gevolg van een taktische opstelling had de Voerendaalse teamleider een wat hogere ratinghouder op de lagere borden gezet. Johan kon lang de stelling min of meer gelijk houden maar in een toreneindspel met pionnen sloeg de betere techniek van Bart door (0-1).
Op het eerste bord kreeg Rik aanvalslijnen over de f-g en h-lijn tegen de kort-gerocheerde witte koning. Nauwkeurig speelde Rik door en schoof zijn tegenstander langzaam maar zeker naar de nul. Aldus geschiedde (1-1).
Op bord 7 speelde Ton met zwart. Lang bleef er veel materiaal op het bord. Het leek een wat ongemakkelijke positie, maar houdbaar. Dat was voorbij toen Ton een zetje over het hoofd zag. Zijn tegenstander sloeg meteen toe en Ton moest zijn koning omleggen (1-2).
Berend speelde een solide partij op bord 6. Hij was de eerste 40 zetten vooral bezig geweest met het goed neerzetten van zijn eigen stukken op de eerste vier rijen van het bord. Toen zijn tegenstander zich liet verleiden tot f4 ging het snel. Een ijzersterk kwaliteitsoffer tegen een aantal pionnen forceerden een niet te stoppen vrijpion. En zo stond het voor de tweede keer gelijk (2-2).
Op bord 4 ging Mark met wit op avontuur. In een onstellend lastige stelling offerde Mark een kwaliteit. Zijn tegenstander had beter een tegenoffer kunnen plegen dan de kwaliteit te pakken (bleek in de analyse) maar ging in op Marks uitdaging. Het werd heel lastig, maar Mark snoepte pion voor pion en voorkwam tegelijk de continue matdreigingen. Nadat de pionnen van zijn tegenstander op waren gingen Marks pionnen naar voren en hij won nadat er een tot dame promoveerde (3-2).
Daarna ging Lennard uiteindelijk onderuit. In de opening ging hij in op een gevaarlijke variant. Opeens overkwam hem iets dat we allemaal herkennen: je hebt een serie zetten uitgedacht en halverwege denk je: als ik die zet nog even inlas wordt het ng beter; en dan blijkt het gewoon een blunder te zijn. Op die manier verloor onze vijfde bordspeler een vol stuk. Maar Lennard zag dat slechts als een lastige tegenslag. Hij ging er eens voor zitten en zowaar, hij vocht zich voorbeeldig terug. Toch was het net niet genoeg. Een ver opgerukte vrijpion dwong Lennard tot het offeren van een stuk. Nog steeds bleef Lennard doorvechten, maar het mocht niet baten (3-3). Rene had een mooi opgezette partij. Hij stond steeds overwegend, maar het was heel moeilijk om het voordeel in winst om te zetten. Een suboptimale manoeuvre en de kansen waren opeens gelijk. Toen er weinig meer te beleven was werd tot remise besloten (3.5-3.5).
Alleen Lukas was nog bezig op het tweede bord. Zijn partij leek op een oorlog met beschietingen op lange afstand. Beide spelers waren vooral bezig met het opstellen van hun lange afstandswapens zoals lopers, dames en torens. Lang leek het op een remise uit te draaien. Niet omdat er geen materiaal meer over was, maar omdat het risico te groot zou worden als een van twee iets zou proberen te forceren. De tegenstander van Lukas bood dan ook remise aan, maar net nadat hij een zet had gedaan waarin Lukas nou net een heel klein kansje zag. Hij liet een dubbelpion toe, maar dat was ook meteen een open g-lijn en dus aanvalskansen. Een subtiele manoeuvre die begon met a4 en b5 en daarna vervolgde met Dc3, Dd4 en daarna Dg1. In de tijdnood zag de Voerendaalse nummer twee dit niet aankomen. Hij toverde nog een heel verrassend stukoffer uit de hoge hoed waar Lukas heeeeel voorzichtig mee om moest gaan, maar dat deed hij dan ook. En zo haalde Lukas, in de laatste seconden van de dag, de volle buit binnen (4.5-3.5).
De grote hoeveelheid supporters werden niet teleurgesteld. Het was een prachtige dag.
De eindafrekening in de stand in 2D? Nog steeds 5e.... Er is nog steeds niets beslist! Nou ja, je kunt niet alles hebben.

Volgende wedstrijd is op 21 maart, weer thuis en tegen stukkenjagers 2 uit Tilburg.

Detail uitslagen: