Na de zware wedstrijd voor vier van de 8 spelers van Dordrecht 1, afgelopen donderdagavond in Wageningen (waarover elders op deze site meer) moesten onze spelers nog geen 36 uur later aantreden tegen een heel sterk Eindhoven.

Wij hadden pas 1 punt gepakt in de vorige twee wedstrijden. Eindhoven had al twee keer gewonnen. Gemiddelde rating van Eindhoven: 2218; Gemiddelde rating Dordrecht 2106. En dit was een wedstrijd met een geschiedenis: vorig jaar speelden wij in dezelfde klasse en kwam Eindhoven met 1 speler te kort bij ons op bezoek. Mark kon zonder te spelen met een punt naar huis. Niet iedereen kon die actie waarderen, alhoewel achteraf gezien het niet onlogisch en zeker ook niet onsportief was van de Eindhovenaren.
Vorige competitie, op 8 februari 2014 om precies te zijn, had Eindhoven een karrevracht aan punten meer maar ging toch met een nederlaag naar huis. Wij hadden toen wel het voordeel van het reglementaire punt. Dit jaar was het verschil in ELO punten nog iets groter en waren onze tegenstanders wel compleet. Al met al: het zou moeilijk worden.

Om 13:00 uur werd begonnen met Johan van de Griend op het laatste bord als invaller voor Berend. Een auto was nog onderweg met Wijnand, Rene en Mark, maar toen die een paar minuten later ook binnenkwamen kon het spel echt beginnen. En lang duurde het niet voordat duidelijk was dat Dordrecht niet was gekomen voor een paar slappe remises. Mark speelde met wit op 1 een Siciliaanse partij tegen de hoogste ratinghouder uit de 2e klasse D  Bas van der Plassche die 2390 elopunten in de schaal legt. Het leek erop dat Bas zich had voorbereid want hij speelde een variant die Mark al eerder had gespeeld, maar na een aantal zetten ging hij toch diep in de denktank en begon heel erg veel tijd te gebruiken. Lukas kreeg, met zwart tegen Ankit Majhi die vorige keer Berend nog opknoopte, een stelling te verwerken waarvan hij vertelde dat dit soort stellingen in de Scheveninger vaker voorkomen: optisch ziet het er heel kansrijk uit voor wit, maar als je met zwart goed weet wat je doet, kom je er uiteindelijk iets beter uit...Geruststellend om te weten dat Lukas dat goed kent, maar voor de toeschouwers die niet zo vooraan hebben gestaan bij het uitdelen van de ELOpunten is het toch wel even billen knijpen. Rene stond om die tijd klaar voor een pionnenstorm op de koningsstelling van IM Frans Kuijpers (2216). Oud-lid van Schaakclub Dordrecht Rens Oomen, die ook in de speelzaal aanwezig was, wist te vertellen dat deze kampioen van Nederland in 1963 ooit 16 partijen op een Olympiade ongeslagen was gebleven! Lennard had Erika Sziva verrast met een openingsvariant waar hij al eens succes mee had tegen Ivo Wantola. De topscoorster uit 2D moest alle zeilen bijzetten om niet meteen van het bord gespeeld te worden. Johan van de Griend zat na een half uurtje in een woeste variant tegen Jan Veerman (2131). Rik, Wijnand en Melvin bleven in wat rustiger vaarwater, maar bij geen van deze partijen was er sprake van vervlakking: er bleef veel materiaal op het bord.

Toen de D1-houligans met de bolide van Ben Sitton de parkeerplaats opreden, was er nog geen resultaat gevallen. Daar stapten naast Ben, Victor van Blommestijn en Anton de Maertelaere uit die net waren bekomen van een doorzakkertje in cafe Merz. De pijn van smadelijke nederlaag van Dordrecht 2 tegen Spijkenisse 3 op vrijdagavond, waaraan teamleider Adri en invaller Johan ook hadden bijgedragen, was kennelijk in de hoofdpijn opgelost. Deze fans, samen met Hans den Boer die al vanaf de start van de wedstrijd aanwezig was, gedroegen zich overigens als bijzonder keurige houligans en hun bezoek werd door de spelers bijzonder op prijs gesteld.

Het leek precies wat ze nodig hadden. Alle tegenstanders werden resoluut in de tang genomen. Bas van de Plassche zat na ongeveer 25 zetten in zijn laatste minuten. Maar Mark vond geen weg door de verdediging en moest na zo'n uur of 4 berusten in remise (0.5-0.5). Even later sleepte ook Erika haar halfje binnen. Lennard kon zijn voordeeltje vanuit de opening ook net niet omzetten in een vol punt (1-1). In een volledig dichtgeschoven stelling ging de tegenstander van Melvin (Rene Moonen - 2168) te ver. Gezien de stand op de andere borden probeerde hij het ijzer met handen te breken. Handig maakte Melvin daar gebruik van en kon het volle punt incasseren (1-2). Hierna werd de vrede getekend bij Wijnand (1.5-2.5) en Rik (2-3) die beiden geen moment in gevaar waren geweest.

Zoals Lukas al had voorzien in de opening, was hij langzaam maar zeker beter komen te staan. Vakkundig bleef hij zijn eigen pionnetjes in de gaten houden en die van zijn tegenstander onder vuur nemen. Het moest een keertje fout gaan en inderdaad viel er een cruciale pion. Enkele zetten later was de aldus gecreerde vrijpion niet meer te houden en was het eerste matchpunt binnen (2-4). Johan mocht het tweede matchpunt scoren want, in een stelling waarin beide spelers twee gevaarlijke vrijpionnen hadden werd tot remise besloten (2.5-4.5). Rene had in het middenspel alles gedaan om zijn kansrijke aanval tot een vol punt te laten leiden, inclusief een dameoffer! Hij had gezien dat hij enkele zetten later de dame wel weer terug kon krijgen maar welke stand dan overbleef was niet helemaal zeker. Het bleef min of meer gelijk staan. Met listig spel veroverde hij alsnog een pion en ging er nog eens voor zitten. Hij speelde het eindspel nog lang door. De huismeester had al een paar keer opzichtig op zijn horloge gekeken, de kopjes al in de vaatwasser gedaan en de kas opgemaakt, maar Rene bleef proberen zijn vrijpion naar de overkant te loodsen. Frans Kuijpers bleef standvastig en was, net zoals vorig jaar overigens, de laatste die tot een uitslag kwam. Het bleef remise waarmee de einduitslag op 3-5 kwam. Een hele mooie overwinning van Dordrecht 1.

Op dat moment zaten de meeste spelers en fans al van de overwinning te genieten zoals op onderstaande foto's duidelijk te zien is.

Detailuitslagen:

Over drie weken mogen we weer aan de bak. Nu in de tweede thuiswedstrijd tegen DJC Stein.