Allereerst een grote felicitatie voor de mannen en vrouw van het tweede! Kampioenen!
Ons eerste team moest, helaas met twee invallers, de theoretische kans op het kampioenschap in de derde klasse en daarmee de promotie, levend zien te houden. Immers Stukkenjagers stond nog steeds 2 punten voor en mede kandidaat Sliedrecht moest ook nog eens verslagen worden in de laatste ronde. En dat Stukkenjagers in de resterende ronden ook nog eens zouden verliezen was niet echt waarschijnlijk.
Helaas waren Lennard en Roland verhinderd en werden hun plaatsen ingenomen door Cor en mijzelf (voor wie niet weet wie Admin2 is: dat is Adri dus). Aangezien ik zelf achter het bord zat en het vanaf de derde zet al moeilijk had, heb ik niet veel gezien en zal het verslag dus derhalve ook beperkt zijn...

De dag begon niet goed....als gevolg van verschillende verkeersproblemen kwamen we te laat in Souburg aan. De gastheren, die twee teams thuis hadden spelen in een heel kleine (maar gezellige) ruimte, waren zo vriendelijk om de start van de wedstrijd een tiental minuten uit te stellen en daarom begonnen we toch nog compleet aan de wedstrijd.Souburg had een zeer sterk team opgesteld. Met 5 spelers met een rating van boven de 2100. De gemiddelde rating was dan ook 77 punten per bord hoger. Toch begonnen we met goede moed. Mark kwam met een klein plusje uit de opening en zo ook Rik. Jacques had weer eens een, voor de toeschouwer, onoverzichtelijke stelling, maar wel een waar muziek in leek te zitten. In de partij bij Freek werd nogal voorzichtig heen en weer gemanouvreerd en leek de stelling in balans. Ook bij Cor leek de stelling in balans. Zelf kreeg ik een kenner van het middengambiet tegen die zowel een surplus aan kennis van de opening en en een surplus aan ratingpunten (2197) had. Die combinatie is redelijk dodelijk. Ik kwam slecht uit de opening, maar kon in het middenspel nog lang keepen. Ben speelde een solide opening, veroverde een pion maar daar stond wel fors wat compensatie tegenover. De stelling bij Piet leek, wederom na een vluchtige blik op het bord, wat wankel, maar met een serie nauwkeurige zetten veranderde dat in een stelling waarin Piet op een klein plusje mocht rekenen.
Na mijn rondje voor het verslag ging ik weer zitten en voor ik het wist was er een uur voorbij en stonden we met 3-0 achter. In een moeilijke maar minstens gelijke stelling greep Jacques mis, werd ik vakkundig opgebracht en moest ben toch buigen voor de druk die zijn tegenstander op de open lijnen zette.
Even later scoorde Martk dan toch wel weer zijn puntje. (3-1). Rik moest in remise berusten, maar tegen Ricardo Klepke (2316) toch een mooi resultaat. (3.5-1.5). Ook Piet en Cor behaalden beide een halfje en daarmee was de nederlaag een feit. En terwijl het bier in het zonnetje buiten werd gebruikt om de teleurstelling over de nederlaag weg te spoelen zat Freek binnen nog te zwoegen. En met succes want hij scoorde nog een heel punt waarmee de eindstand op 4.5-3.5 voor de thuisclub werd vastgesteld.
De kansen zijn nu dus echt verkeken. Nou ja, dachten we, die kansen waren toch al eigenlijk niet erg groot. Totdat we thuis de uitslagen doornamen....Stukkenjagers verloren!! En met een van de zwakkere broeders uit de poule nog voor de boeg en de laatste wedstrijd tegen Sliedrecht had het er toch echt nog wel ingezeten....Als we maar niet hadden verl....Als....Als....Als....
Daar komen we er niet meer mee. Degradatie is ook niet meer mogelijk, dus de laatste twee ronden zijn er alleen nog om een goed gevoel aan het seizoen over te houden. We gaan er dus voor op 5 april als we weer een thuiswedstrijd spelen tegen Waalwijk.