Het is een lange rit, maar dan krijg je ook wat! Voor de tweede keer dit seizoen mochten we de lange rit naar Sluiskil ondernemen voor een uit-wedstrijd tegen HWP Sas van Gent. De eerste keer wonnen we met 5,5-2,5 van het derde team. Dit keer moesten we aantreden tegen het tweede team. In een speelzaal waar 68 ! schakers waren verzameld troffen we vele bekenden: zoals het team van Rokado waartegen we de vorige ronde speelden en een team uit Sliedrecht! We begonnen, onder de strenge leiding van arbiter Frans Peeters, om 13:00 uur aan de wedstrijd. Wist u overigens dat u pas reglementair wint als de telefoon van uw tegenstander voor de tweede keer afgaat: Na de eerste keer geeft de arbiter u 10 minuten extra en wist u dat u sinds dit jaar zelfs elk horloge (digitaal en analoog) moet afdoen en op uw tafel moet leggen en mocht u een gehoorapparaat nodig hebben, dan moet u dat bij de arbiter melden! Tsja, ik vraag mij af wanneer wij nog slechts gekleed in zwemkledij achter de borden mogen plaatsnemen?

Normaal gesproken leest u de leuke en terzake kundige verslagen van Rik, maar dit keer heb ik aangeboden het verslag te maken.

We waren op volle oorlogssterkte opgekomen en het leek er op dat we misschien wel daardoor een gemakkelijke middag zouden krijgen. Lennard, Rik, Jacques en Mark deden een greep in de doos met de verrassings openingsvarianten. Freek, Roland, Piet en Ben kozen de wat meer gebruikelijke paden. Rondlopend na een uurtje spelen zag ik Lennard, Rik en Jacques met fijne stellingen, Freek, Roland, Piet en Ben met solide stellingen die ik zelf als een klein plusje inschatte. En Mark? Ja, na zijn ongebruikelijke 5e zet ging zijn jonge Belgische tegenstander zo'n 40 minuten in de denktank. Hij kwam daarna wel met een redelijke oplossing, maar kon toch een pion achterstand, voor wat compensatie, niet voorkomen. Ik ging met een gerust hart een wandelingetje maken langs het kanaal van Gent naar Terneuzen. Overigens kent dit kanaal een heel interessante geschiedenis, maar dat misschien voor een andere keer.
De middag kabbelde rustig door tot de verrassingsopening van Jacques tot een snel punt leidde (0-1). Daarna bleef het een tijdje stil, maar mijn optimistische kijk van de eerste twee uren begon toch stilletjes wat te verbleken. Goed, Mark en Lennard stonden wel echt goed, en Rik had een heel dynamische zij het gelijkwaardige stelling op het bord gekregen. Maar Freek had een pionnetje moeten geven om wat initiatief te krijgen en Ben had ergens een en later twee pionnen ingeleverd. Roland stond wel aardig, maar zijn tegenstander, die begin van dit seizoen uw verslaggever nog had verslagen, bleef toch maar stug en inventief verdedigen en de stelling van Piet was heel onduidelijk. Hij won een stuk met zijn toren, maar moest die toren een paar zetten later tegen een tweede stuk teruggeven. Thuisanalyse van Piet gaf aan dat dat uiteindelijk veel gunstiger had gekund dan dat het in de partij ging. In ieder geval was de stelling die overbleef absoluut niet duidelijk en de sterkste spelers van ons team vreesden zelfs voor de kansen van Piet. Kortom, het kon nog wel eens heel slecht aflopen! Geholpen door de steeds verder teruglopende tijd voerde Mark de druk op en kon als tweede het punt bijschrijven (0-2). 
Niet lang daarna gaf ook de tegenstander van Lennard zijn volledig vermorzelde stelling op (0-3). Tot zover de ingecalculeerde punten. Nu sloeg echter het noodlot toe bij Rik. Hij overzag, in een stelling met gereduceerde materiaalverhuodingen, een "petit combination", leverde een volle loper in en gaf meteen gedesillusioneerd op (1-3). Roland bleef maar proberen, maar zijn tegenstander ving alles op en vereenvoudigde de stelling steeds verder tot er echt niets meer in zat (1.5-3.5). Inmiddels stond Freek 2 pionnen achter K+L+5 tegen K+L+3 maar wel met lopers van ongelijke kleur. Helaas leek de stelling toch echt verliezend te zijn als zijn tegenstander het juiste plan zou kiezen. Ben speelde een ongelijke strijd met 2 pionnen minder, maar bleef venijnige dreigingetjes inbouwen en toen hij opeens een mataanval wist op te zetten vluchtte zijn tegenstander in een remisevariant waar Ben graag op in ging (2-4). Piet bood meteen remise aan, iets wat zijn tegenstander natuurlijk niet kon aannemen. Ten eerste omdat dat het verlies in de match betekende en ten tweede omdat er nog steeds aanzienlijke winstkansen leken te zijn! Piet bleef nauwkeurig verdedigen en toen zijn tegenstander een inschattingsfout maakte en zijn toren tegen twee stukken terugruilde, bleek de stelling opeens heel simpel door Piet te winnen! (2-5). Freek speelde door totdat het duidelijk was dat zijn tegenstander de juiste weg naar winst had gevonden (3-5). 
Moe maar voldaan werd, na deze overwinning de thuisreis aanvaard.
Het eerste staat nu op de gedeelde 2e-5e plek met 7 matchpunten. 2 punten en 5 bordpunten achter Stukkenjagers 2. Tegen dit team moeten we in de volgende ronde in een thuiswedstrijd aantreden. Ik stel een hoogtestage voor van 8 weken in de Zwitserse Alpen voor. Als teamleider heb ik dan alle tijd om de lange latten onder te binden!
Er zijn nog kansen op de hoogste klassering. De 2 matchpunten hebben we in eigen hand, maar door de 5 bordpunten voorsprong zullen Stukkenjagers toch nog ergens anders ook een puntje moeten laten liggen.
De competitie gaat nu de ijskast in en komt er pas op 8 februari 2025 weer uit.