Nu de druk eraf is, speelt het eerste team de pannen van het dak. Met nog 2 ronden te gaan stond er afgelopen zaterdag voor ons niets meer op het spel. Te weinig punten voor het kampioenschap, en gelukkig al lang veilig voor wat betreft degradatie. Onze tegenstanders daarintegen stonden op een degradatieplaats en ik had verwacht dat ze nog wel voor hun kansen zouden vechten. Voor ons werd het een relaxte middag.

De waalwijkers kwamen laat, als gevolg van wat verkeersproblemen en met een mannetje te weinig. Heel vervelend voor hen, maar toch ook heel vervelend voor onze tweede bordspeler. Helemaal onverwacht was het overigens niet, want in elke uit-wedstrijd van Waalwijk hadden ze minstens 1 reglementaire nul wegens een tekort aan spelers.We hadden dit keer Jacques op bord 2 gezet en die kon dus, na het noteren van zijn reglementaier punt (1-0), al vanaf 13:00 uur diverse bezoekers, en later ook spelers uitdagen voor een potje snelschaken.

Of het nu aan de ambiance lag, of aan het krachtsverschil, maar zelf had ik niet echt het gevoel dat er echt strijd op de borden werd geleverd. Het waren vooral rustige drukpartijen waarin wij al vrij snel op veel borden beter stonden en op een paar borden een gelijke stand moesten toestaan. Alleen op de borden van Piet en van Lennard was er sprake van wat chaotische taferelen. In de partij van Lennard offerde de tegenstander een stuk tegen 2 pionnen en kreeg daar wel tegenspel voor. Opvangen was het devies en dan, als de tegenstander is uitgeraast, hard terugslaan. Ik ben nog van de generatie van het hoogtepunt uit de boksgeschienis: "the Rumble in the Jungle". Mohamed Ali tegen George Forman. Forman had een heel krachtige stoot en was enorm sterk. Ali lijkt in de eerste 5 of 8 ronden niets te kunnen, hij ontvangt stoot na stoot en de hele wereld vraagt zich af hoe een mens zoveel geweld kan weerstaan. Maar Ali wacht totdat Forman vermoeid raakt van zijn sloopwerk en slaat dan, met een paar hele snelle aanvallen aan het einde van de 8e ronde beslissend toe. Daar deed die partij mij een beetje aan denken.

Piet was het eerste klaar. Hij stormde schijnbaar ongehinderd naar voren met paard, loper en toren en zette zijn overrompelde tegenstande pardoes mat! (2-0).

Mark speelde een zijvariantje van het Jeanisch die hem al na 5 zetten een klen voordeeltje gaf. Dat kleine voordeeltje werd in de volgende 16 zetten uitgebouwd tot een beslissend voordeel en daarmee het vollu punt (3-0). Jacques kon nu tenminste een wat sterkere speler uitdagen voor zijn snelschaakpotjes. Ook Ben speelde volgens het hierboven geschetste stramien. Vreij snel na de opening een voordeeltje, niets meteen verpletterends, maar genoeg om zonder risoco's lekker uit te bouwen. Toen zijn tegenstander gedwongen werd om zijn koningstelling open te gooien was het met een paar krachtzetten gedaan (4-0). Rik speelde op bord 1 ook een rustige goede partij, maar in tegenstelling tot de anderen bleef hij eigenlijk een beetje hangen in de stelling. Hij kon geen winstplan meer ontwikkelen en nam, ietwat grommend en brommend, genoegen met remise door zetherhaling (4.5-0.5) .Bij de analyse achteraf leek het erop alsof hij in de eindstelling nog wat had kunnen proberen, maar remise leek toch uiteindelijk wel het hoogst haalbare. Hiermee haalde Rik wel de matchpunten binnen.

Voor Lennard was het eind van de achtste ronde gekomen. Zijn tegenstander was uitgeraast en Lennard raapt het punt op (5.5-0.5).

Freek kreeg een Sokolsky te verwerken. Hij deed dat heel voorzichtig en liet zijn tegenstander niet toe het spel te maken. Heel voorzichtig bleef hij druk zetten op de kant waar de koning van zijn tegenstander zich bevond. Die had lang gerocheerd en, alhoewel het niet ongebruikelijk is om lang te rocheren in de Oerang Oetang, dan zie je dat toch bijna uitsluitend als de a en b lijnen gesloten kunnen blijven. Dat was hier niet het geval en Freek won een pionnetje, en toen nog een en toen nog een entoen nog een en toen .. gaf zijn tegenstander op (6.5-0.5).

Het was nog redelijk vroeg in de middag en er was nog maar 1 partij bezig. Roland had een rustige stelling met een klein voordeeltje. Alleen om 17:00 uur hadden de spelers nog elk nog 7 pionnen, 2 torens, 2 stukken en een dame. Het zware geschut stond op de a-lijn. Roland kon zijn paarden nog wel vrij krijgen terwijl zijn tegenstander geen van zijn stukken kon verroeren zonder iets te verliezen. Persoonlijk dacht ik dat het nog wel eens een heeeeeel lange avond kon worden want alhoewel Roland in mijn optiek duidelijk beter stond, was het mij absoluut niet duidelijk hoe zijn winstplan eruit zou moeten zien....

Roland dacht nog een tijd na, maar kon toch ook niets bedenken zonder daar zelf teveel risico mee te nemen. Zijn redenering was dat 7-1 toch ook een heel mooie uitslag was (dichterlijke vrijheid van de auteur van dit stukje) en er werd tot remise besloten.

Daarmee staan we nu met 10 punten op de vierde plek. De laatste ronde is tegen het eerste team van Sliedrecht die op de eerste plaats staan op 1 matchpunt gevolgd door Stukkenjagers en op 2 punten gevolgd door Souburg. Sliedrecht heeft niet voldoende aan 4-4 gelijkspel omdat Stukkenjagers tegen een, op papier, veel zwakkere tegenstander moet en veel meer bordpunten heeft en ook Souburg heeft nog een kans als zowel Sliedrecht als Stukkenjagers een misstap maakt.

Spannend zal het dus in de Havik worden op 10 mei! Ik hoop op een grote groep supporters....