Dordrecht 4 verliest 5,5 – 2,5 uit van Pascal 1 na een best spannende avond.

Vooraf was duidelijk dat het onderlinge krachtsverschil hier en daar wat groot was, maar in de wedstrijd van dinsdag jl. viel dat eigenlijk allemaal wel mee. Een hopelijk listige opstelling, verzonnen door de zelfbenoemd geslepen teamleider, husselde het team wat door elkaar. Veel maakt dit bij het vierde niet uit hoor, want wij ontlopen elkaar niet zoveel. Het gaat om het idee dat je wat probeert nietwaar?

Bijna had de switch van borden toch succes, want Wim aan 3 tegen Kees van Meerkerk en Martijn aan bord 7 tegen Koert Timmerman scoorden een vol punt. Invaller voor afwezige Erwin, Teus Slotboom deed het ook prima met een remise aan bord 5 tegen Jo Pattinama. Arend had ruim tevoren aangegeven graag tegen Melvin Holwijn te spelen, maar trof vanwege diens afwezigheid Meinte Smink aan bord 1. Aan bord 2 had ik mezelf geposteerd en kreeg nogal verrassend Teus Dekker als tegenstander. Die speler had nog niet meegedaan in de vorige 2 partijen van Pascal. Uiteindelijk zat dus iedereen zowat tegen een andere tegenstander dan verwacht. Tot zover de vrij overbodige wekenlange voorbereiding. Robin Bos zat aan bord 8 van Pascal met een veel hogere rating dan bord 6 en 7. Tja zo doe ik al mijn goedbedoelde huiswerk totaal voor niets natuurlijk. Ton Hobé trof nu aan bord 6 Michael Bijkerk, van wie ik al wist dat hij heel goed scoort. Ik had hem eigenlijk als tegenstander van onze Martijn bedacht. Als de normaal gesproken onaangepaste tegenstander zich ook al gaat aanpassen aan de aangepaste opstelling van de opponent, pas ik daar onze opstelling voortaan niet meer aan aan.

Ondanks alle zijn goede voornemens moest Arend toch als eerste aan bord 1 de koning omleggen. Helemaal voorbereid op een glorieuze witpartij tegen Holwijn, ging dat jammer genoeg niet door. Zelf appte hij al om 22.06 uur vanaf de speellocatie (!!!) het volgende: ‘Geen Melvin aan bord 1, dus mocht ik me opofferen tegen Meinte Smink. Nou, dat is goed gelukt. Op de 22e zet al weten dat je hoe dan ook mat gaat is geen pretje. Ik liet mijn tegenstander veel te ver oprukken op de koningsvleugel. Twee sterke en goed samenwerkende paarden, en geen enkele foute zet van Meinte. Om 22 uur kon ik daardoor de rest gaan bekijken’. Gelukkig won Wim hierna vrij snel zijn pot na een voorbeeldig strak uitgevoerde witte partij, wederom. Het ontlokte tegenstander de opmerking dat ‘het tijden geleden was dat hij zo slecht had gespeeld’. Tja dat kunnen Wim’s tegenstanders gerust een poosje volhouden, maar hij is gewoon heel vast in zijn spel en maakt dus weinig of geen fouten. Geen toeval meer dus, al lang niet meer. Teus kwam keurig tussendoor vragen of hij een remiseaanbod mocht aannemen, en vooral omdat hij zelf geen muziek meer in de stelling zag werd dit toegestaan. Teus schrijft daar zelf over: “Ik speelde op bord 5 met wit tegen Jo Pattinama (1665). Ik kwam goed uit de opening en stond lekker met aardig wat druk op de koningsstelling. Enige minpuntje was dat mijn paard nog steeds op b1 stond. Na enkele mindere zetten van mij speelde Jo zich onder de druk uit en kreeg hij een toren op d4 en even later zelfs op d1. Toen ik die toren dreigde op te sluiten Koos Jo voor zetherhaling en na 2x dezelfde stelling bood hij remise aan. Na overleg met de teamcaptain geaccepteerd.’

Ook Gerben kwam even informeren of hij remise aan mocht bieden. Ja ja, de teamgeest van dit 4e is ongeëvenaard en alle spelers kennen dit strakke regime, de code zo u wilt. Gezien de partijstand van Martijn met een pionnetje meer en mijn eigen nogal verbeten strijd aan bord 2 dacht ik dat het prima was. Daar ging echter later iets gruwelijk mis. Gerben raakte zijn koning aan, die viel zelfs symbolisch om hoorde ik ? Hij moest daar dus mee zetten en kon daarna meteen opgeven wegens dame verlies. Qua stand werd het al lastig in Gerbens partij, en zou een remiseaanbod toch niet aanvaard zijn wellicht. Maar dit was meteen over en uit zonder rommelkansen en dus een behoorlijke domper. Ton Hobé verloor van de extern nu ook weer sterk spelende Michael Bijkerk. De rating van Michael blijft nog wat achter maar hij speelt zeker 150 tot 200 punten beter dan je zou vermoeden. Ik heb dat helaas zelf op diverse toernooitjes in Sliedrecht mee mogen maken. Dick Groot aan bord 8 heeft niet al teveel kansen gehad en verloor dan ook. Dick: ‘mijn partij begon gedrukt, tegenstander Elo 1750 had openingsnieuwtje (voor mij) net nadat ik na ca 22 zetten alles weer onder controle had werd ik te ongeduldig moest een stuk weggeven tegen 3 slechte pionnen welke ik kwijt raakte alsmede ook de partij.’

Martijn pakte prima het punt door het langdurige voordeel van een extra pion goed uit te buiten. Martijn schrijft : ‘ Ik stond al klaar bij de club in Dordrecht, terwijl John dan doodleuk zegt dat hij dacht dat alleen D1 zou spelen. Verbaasd keek ik dus op mijn telefoon en zag inderdaad dat er uit werd gespeeld. Dus snel haasten richting Papendrecht om er voor te zorgen dat ik op tijd mijn partij zou kunnen spelen. Eenmaal daar om 20:00 precies, waren de Papendrechtenaren rustig alles aan het opzetten. Ik werd op bord 7 geplaatst, tegen de heer Timmerman (zonder de kenmerkende S op het einde). Er kwam een open Siciliaan op het bord met 5. .. d6. Solide opening met veel ruimte voor wit. In het middenspel stonden de lopers van beide spelers gespiegeld, op d2 en d3 voor wit en d7 en d6 voor zwart. Ik kon daarentegen op f4 het spel openbreken en 3 eilanden creëren in de pionnenstructuur van de tegenstander. Na vele zetten werd de aanval op één van de pionnen te veel en kon ik deze dus winnen. Bij het winnen van de pion werden ook veel stukken geslagen waardoor er nog een loper en dame over bleven. Door een matdreiging moesten ook de dames afgeruild worden, waardoor ik in een eindspel met gelijke lopers een pion voor stond. Door deze pion aan de andere kant van het bord door te schuiven kreeg ik de dreiging op promoveren. De tegenstander gaf op, waardoor de stand op 2,5 - 3,5 kwam.’

Otto had helaas tegen Teus Dekker de zenuwen weer eens helemaal niet onder controle. Met tijd voldoende ( 18 min.) om rustig te zetten, vluggerde ik weer eens vrolijk mee in de 3 minuten en een beetje van de tegenstander. Dit in de veronderstelling dat het toch uit was. Eerder vertoonde en misplaatste arrogantie ? Zwart stond volgens het later geraadpleegde computerbeest achteraf ruim gewonnen na een gewonnen kwaliteit én de belangrijke g en a pionnen en moest veel rustiger de zaak kunnen beslissen. Een paar zetten teveel op een niet bestaande mataanval spelen en ik zag veel te laat het nog mogelijke tegenspel in. Invoer in StockFish in de vroege uurtjes van woensdagochtend maakte uw verslaggever pas helemaal troosteloos. Een onbegrijpelijke misgreep met een gruwelijk verkeerde torenzet en een daardoor onvermijdbare promotie van de anders absoluut kansloze witte e pion. Daar waar zwart met een tijdig toren a1, en vervolgens naar e1, al dit tegenspel had kunnen voorkomen. Gaat dus echt van -6 in zwarts voordeel naar + 8 voor wit volgens de bitjes en bitejes. Nou ja, daarom heb je dus kennelijk volkomen terecht een paar honderd punten minder dan je tegenstander. Jammer dat direct na de partij dan door je tegenstander net gedaan wordt alsof dit de normaalste zaak van de wereld was, deze uitslag. Waarschijnlijk omdat zwart wat verwerkingstijd nam door nogal overbodige zetten te doen in een na de promotie verloren stelling, was enige zelfreflectie of gepaste bescheidenheid nergens te ontdekken. Maar OK , zo had het dus even zo goed een veel niptere nederlaag, of zelfs een 4-4 kunnen worden. Het mocht deze keer niet zo zijn helaas. Vol gas vertrokken we uit Papendrecht, nog eventjes 130 gereden, en probeerden aldus de CO2 uitstoot voornamelijk daar te laten plaatsvinden. Dit zonder de bridge club in het veel te warm gestookte Denksportcentrum verder nog te irriteren. Na de uitslag van deze partij en die van Dordrecht 3 onlangs tegen Sliedrecht 1 moeten we als club m.i. serieus overwegen ons gemeentebestuur te adviseren uit het Drechtsteden bestuur te vertrekken. We blijven tenslotte eilandbewoners en we constateren dat we van de onderlinge, sportief bedoelde confrontaties niet echt opknappen toch ?

PASCAL 1 1739 - Dordrecht 4 1607 5½ - 2½

 

  1. Meinte Smink 1856 - Arend van Grootheest 1657 1 - 0
  2. Teus Dekker 1883 - Otto van Haren 1664 1 - 0
  3. Cees van Meerkerk 1783 - Wim van Noort 1720 0 - 1
  4. Kees Brinkman 1795 - Gerben van der Weert 1624 1 - 0
  5. Jo Pattinama 1665 - Teus Sr Slotboom 1567 ½ - ½
  6. Michael Bijkerk 1591 - Ton Hobé 1549 1 - 0
  7. Koert Timmerman 1590 - Martijn Rijneveen 1528 0 - 1
  8. Robin Bos 1749 - Dick Groot 1545 1 - 0

 

Verslag: Otto van Haren